Night Vigil for Warriors

Het beloofde een heldere nacht te worden, wat normaal mooi gevonden zou worden. Maar Raptorecho boeide het niet echt. Wat hem boeide was dat hij vanaf morgen officieel een echte warrior zou zijn. Hij had zijn naam nu en moest nu enkele deze taak nog uitvoeren voor de o zo machtige Starclan en de clan en dan zou hij een echte warrior zijn. Dit mocht hij delen met zijn meisje, Mousewish, al was ze niet zijn partner. Hij hield een plekje naast hem voor haar vrij terwijl alle andere katten opweg gingen naar hun nest. De andere nieuwe warriors zouden er ook bij zijn. Waaronder Tigergaze. Zijn vroegere beste maat. Maar hem gunde hij geen blik meer. Niet na wat hij hem allemaal geflikt had. Waaronder het stelen van zijn beste vriendin, zijn alles, Mousewish, al had hij haar bijna weer helemaal terug. En hij gaf echt om haar, iets wat verbazingwekkend was voor Raptorecho, zeker omdat ze vroeger meet een obsessie was voor hem. Dat was veranderd.

Voor de nieuwe warriors van Windclan
TAG: Mousewish

Mouse was zo ontzettend blij. Haar hele leven had ze naar dit punt toe gewerkt; het worden van een warrior en het dienen van de Clan. Nu was het eindelijk tijd om de allerlaatste stap te zetten. Hierna mocht ze de warrior den intrekken, en zou ze een volwaardig warrior zijn. Mousewish. Haar nieuwe naam paste perfect bij haar, en hoewel ze dat zelf nog niet helemaal door had, vond ze hem geweldig en was ze er meteen gehecht aan geraakt.
Ze was een beetje aan de late kant. Oeps. Ze had gewoon met zoveel katten moeten praten! Haar moeder, haar littermates en haar vrienden. Maar uiteindelijk had ze afscheid genomen en voegde ze zich bij de groter wordende groep, naast Raptorecho. Zijn naam was ook zo mooi. Hij had een plekje voor haar vrijgehouden en ze drukte kort haar kop onder zijn kin, zoals ze altijd al deden. Het was haast een ritueel geworden voor iedere keer als ze elkaar zagen.
De kattin probeerde zo min mogelijk aandacht te spenderen aan Tigergaze, al moest ze toch een paar keer naar hem kijken. Hij zag er niet blij uit. Een frons kwam op haar gezicht. Ze wilde er voor hem zijn, maar als hij er niet was, lukte dat niet. Ze kon nog steeds niet accepteren dat hun ruzie haar schuld was. Ze richtte haar aandacht terug op Raptor en keek richting de uitgang, de donker wordende vlaktes op. Vanavond zouden zij waken.

Tag: Raptor

De sterren boven hun kop waren fel en de lucht was helder. De vlaktes die voor hen uit streken werden donkerder en duisterder. Het was een mooie aanzicht. Mousewish kwam er uiteindelijk ook bij, ze was wat laat, maar dat deerde Raptorecho niet. De zilveren kater besteedde even geen aandacht aan zijn broer, alleen maar aan Mousewish. Hij beantwoordde haar kopje en weerhield zich er van om te gaan spinnen. Hij hield zijn vacht strak tegen de hare gedrukt terwijl hij wachtte tot de maan steeds hoger en hoger zal staan en uiteindelijk weer zou dalen. Het zou een lange nacht worden. Maar geen koude, gezien Greenleaf bijna zou beginnen. Het was aangenaam en daarbij waren Windclanners gewend aan de buitenlucht. Windclan katten sliepen niet in echte dennen, ze sliepen gewoon in de buitenlucht. Wel hadden de warriors hun eigen plek, even als de apprentices. De nursery was wel een echte den, voor de kittens en de medicine cat den ook, voor de zieken. Raptorecho voelde zich rustig en zijn duistere gevoelens leken even als sneeuw voor de zon te vervagen, iets wat hij niet gewend was, maar het was oké. Toch was zijn blik nogal bedenkelijk en was er een lichte frons op zijn gelaat te vinden. Nu hij warrior was kon hij echt beginnen aan zijn plan en dat was het respect opnieuw herwinnen van alle katten in de clan en zo een gerespecteerde, gevreesde warrior worden en wie wist kon hij zo verder aan zijn ambities werken en beloftes aan de rogues na komen. Dat laatste was ook letterlijk voor het laatste bedoeld omdat hij daar nog niet zeker van was. Hij keek naar Mousewish en glimlachte met een warme blik, waarna zijn blik weer terug ging naar de sterren.

Tag: Mousewish

Haastig rende en overwegend witte kat naar de uitgang van het kamp. Hij slipte een beetje toen hij daar aankwam. Te laat, hij was verdomme te laat. Oké nu was hij er. Nu mocht hij niet praten. Hij keek om zich heen naar de stelletjes die er al waren. Uhm... al zijn vijanden hier wat nu? Magpie trok zijn schouders op en liep tussen hen door. Hij ging maar voor de vrouwelijke Tiger. Vluchtig wierp hij eens een blik op de mannelijke Tiger, maar wendde snel weer zijn blik af. Alles oké, alles goed. Hij ging zitten en gaf een knikje in haar richting.

Tag: Tigerspots

Haar blik gleed naar Mist. Ze zag dat die naar haar aan het kijken was. Nam de ander het haar soms kwalijk dat ze met een ander ging dan haar broer? Ze knipperde een paar keer verrast. Dat had ze niet verwacht. Het was toch niet haar schuld. Ze bleef het op Tiger afschuiven. Ze werd echter opgeschrikt uit haar gedachtes door Raptor, die lichtelijk bewoog en ze merkte dat hij naar haar keek. Ze beantwoorde zijn glimlach door zichzelf nog wat dichter tegen hem aan te schuiven. Ze wilde bijna iets vragen, toen ze zich bedacht dat dat niet kon. Whoops, had ze toch bijna d'r mond opengetrokken, en zo snel al! Ze zou er beter op moeten letten. Ze glimlachte dus enkel en keek omhoog naar hem, terwijl hij naar de sterren keek. Een warm gevoel was in haar buik. Niet hetzelfde gevoel dat ze gehad had als bij Tiger. Nee, dat was anders geweest. Raptor voelde veel meer als.. Thuis en vertrouwd. Het was fijn.

De sterren waren helder en mooi. Mooi. Iets wat Raptorecho lang niet had kunnen zien omdat hij verblind was door haat en slechtheid. Dat leek nu langzaam te vervagen omdat de zilveren kater dingen anders aanpakte. Het anders aanpakken van dingen was al begonnen bij het bijleggen met Tigergaze. Maar toch was er nog iets van negativiteit dat hij voelde voor Tigergaze. Zeker als zijn blik verschoof van de kater naar Mousewish. Dat die twee iets hadden gehad samen maakte hem misselijk. Waarom was Raptorecho ook niet eerder geweest. Waarom had hij zich gehouden aan die verdomde regel om te wachten op het warrior schap. Apprentices mochten geen partnerschap beginnen en wonder boven wonder had Raptorecho daar onbewust naar geluisterd. Nu was hij niet de eerste van Mousewish geweest, maar was hij de tweede. Er zal dus altijd nog iets speciaals zijn tussen die twee en dat wist Raptorecho maar al te goed. Toch was hij gek op Mousewish en hoopte hij oprecht dat er iets zal opbloeien, want hij wist niet of zijn gevoelens wederzijds waren, al hoopte hij het wel. En dat Mousewish naar hem toe kwam, zich tegen hem aandrukte moest toch een bevestiging wezen. Hij zou het haar vragen, de volgende dag. Hij sloot zijn ogen en ademde eens goed en geluidloos in waarna hij zijn ogen opende en zijn blik omlaag liet glijden naar Mousewish. Zijn ogen waren warm en helder en werden licht verlicht door de zonlicht. De ogen van Mousewish waren ook prachtig. Ondertussen bleef Raptorecho ook alert, gezien dit een nachtwake was en geen romantisch zitje, al voelde het ergens wel zo. Hoe dan ook was dit de meest speciale nacht voor hem tot nu toe. Hij was niet alleen zoals hij gevreesd had.