Dovepaw this is your first practice.

De eerste zonnen straal viel in haar gezicht, met moeite deed ze haar ogen open en keek de Warrior den rond,iedereen lag nog heerlijk te slapen. Voorzichtig stond ze op en liep de den uit om zich te wassen en tegelijke tijd dacht ze over haar training die vandaag zou beginnen voor Dovepaw. Toen ze eindelijk klaar was liep ze rustig naar de Apprentices den waar haar leerling heerlijk lag te slapen zag ze van af de ingang, voorzichtig liep ze tussen de andere leerlingen naar binnen en stote voorzichtig met haar poot Dovepaw aan zo dat ze wakker zou worden. Snel glipte ze naar buiten om op haar leerling te wachten.

(sorry beetje kort moet weer inkomen XD)

(only Dovepaw)

Heel rustig lag een jonge zwart-witepoes te slapen. Haar ademhaling ging zeer regelmatig. Ze had in haar hele leventje nog geen last gehad van nachtmerrie's en daar was ze best wel blij mee. Ze kon altijd heel vredig slapen en was de volgende dag ook wel op tijd wakker. Hoewel ze vaak nog suf was als ze net wakker was. Ze voelde een poot tegen haar lijf en opende geschrokkn haar ogen. Was een van haar mede-apprentices weer eens uit zijn nest gerold? Maar toen ze goed keek zag ze een warrior net de den uitlopen. Suffig stond ze op en rekte zich uit. Tergend langzaam liep ze de den uit en keek even opzij. ''Hallo,'' sprak ze slaperig en keek naar de warrior. Pas nu herkende ze haar menor Fawnheart. ''Ohh U bent het.'' Zei ze toen en keek naar haar pootjes. ''We gaan zeker trainen nietwaar? Wat gaan we doen vandaag?'' Haar ogen stonden nog steeds heel suffig. Haar lichte ogen richtte ze weer op en keek haar mentor aan. Ze zwaaide even met haar staart en gaapte voor ze zich weer uitrekte.

''Hallo,'' Hoorde ze een slaperige stem van achter ''Ohh U bent het.'' En haar leering keek naar haar pootjes 'alsjeblieft noem me geen u, dan ijkt het als of ik heel oud ben'zei ze lachend ''We gaan zeker trainen nietwaar? Wat gaan we doen vandaag?'' Die arme Dovepaw was nog voor de helft aan het slapen. 'Ja we gaan vandaag trainen, maar eerst gaan we jou even wakker maken!' Fawnheart stond op en liep naar het uitgang toen ze stopte en naar de warrior den keek of Larkpelt niet uit of in kwam, ze had hem al manen niet meer gezien, waar was hij toch. Ze schudde haar kop en liep richting de uitgang naar het kleine vallei.

'alsjeblieft noem me geen u, dan lijkt het als of ik heel oud ben' zei haar mentor lachend en Dovepaw zwaaide even met haar staart. Ze schudde even met haar kop om wat wakkerder te worden maar het lukte haar niet. Ze had gewoon weer eens tijd nodig om wakker te worden. 'Ja we gaan vandaag trainen, maar eerst gaan we jou even wakker maken!' Fawnheart stond op en liep naar het uitgang. Dovepaw grinnikte even suffig en trippelde toen achter haar mentor aan, die even stil was blijven staan. Toen haar mentor haar kop schudde fronste Dovepaw even maar haalde haar schouders op en trippelde verder. Ze volgde haar mentor en had echt nog geen idee waar ze nu eigenlijk heen gingen. ''Ehmm Fawnheart, waar gaan we eigenlijk heen? en wat gaanwe doen voor training?'' Ze keek haar mentor nieuwsgierig aan en zwaaide weer met haar staart en ging iets harder lopen. ''Ik heb er best wel zin in hoor,'' Miauwde ze vrolijk en grinnikte even wat beschaamd. ''Ik praat weer eens teveel hé?'' Vroeg ze toen en keek weer naar haar voeten. Dit vroeg ze omdat Fawnheart nog geen antwoord had gegeven. Waarschijnlijk omdat ze er geen woord tussen kon brengen. ''Maar dat komt omdat ik net wakker begin te worden.'' Miauwde ze als uitleg en grijnsde weer even.

''Ehmm Fawnheart, waar gaan we eigenlijk heen? en wat gaanwe doen voor training?'' Ze keek haar mentor nieuwsgierig aan en zwaaide weer met haar staart en ging iets harder lopen. ''Ik heb er best wel zin in hoor,'' Miauwde ze vrolijk en grinnikte even wat beschaamd. ''Ik praat weer eens teveel hé?'' Vroeg ze toen en keek weer naar haar voeten. Dit vroeg ze omdat Fawnheart nog geen antwoord had gegeven. Waarschijnlijk omdat ze er geen woord tussen kon brengen. ''Maar dat komt omdat ik net wakker begin te worden.'' Miauwde ze als uitleg en grijnsde weer even. Fawnheart glimlachte terug en stopte 'Ik vind het niet erg hoor dat je klets zo lang je je aandacht bij houd... We zijn hier in de kleine vallei waar ik meestal jaag. vandaag gaan we de grenzen langs maar eerst moet jij wakker worden.' Ze keek de kleine kat blij aan en bewoog met haar staart en dacht hoe zij een leerling was dit soort dingen deed haar mentor elke ochtend 'Goed Dovepaw hier kan je vaak konijnen vinden die wakker worden, ik wil dat je achter een konijn gaat rennen tot hij in zijn hol weer terug is, je mag hem proberen te doden maar het hoeft niet, het belangrijkste is dat je hem bij kunt houden.' Ze stopte en wachten to haar leerling iets zou zeggen, Door deze warming up leerde ze sneller rennen en kreeg ze en uithouding vermogen, met haar kussens voelde ze hoe een konijn voorzichtig nar buiten liep, nu lag alles in Dovepaws handen.

Fawnheart glimlachte terug en stopte 'Ik vind het niet erg hoor dat je klets zo lang je je aandacht bij houd... We zijn hier in de kleine vallei waar ik meestal jaag. vandaag gaan we de grenzen langs maar eerst moet jij wakker worden.' Ze keek de kleine kat blij aan en bewoog met haar staart en dacht hoe zij een leerling was dit soort dingen deed haar mentor elke ochtend 'Goed Dovepaw hier kan je vaak konijnen vinden die wakker worden, ik wil dat je achter een konijn gaat rennen tot hij in zijn hol weer terug is, je mag hem proberen te doden maar het hoeft niet, het belangrijkste is dat je hem bij kunt houden.' Dovepaw knikte kort en spitste haar oren. Een paar geluidjes drongen tot haar door, zachte pootstappen naderde. ''Daar gaan we dan.'' Fluisterde ze en zakte door haar poten en legde even haar oren in haar nek. Ze spande haar spieren en spurtte snel weg. Zodra ze het konijntje zag begon ze nog harder te rennen. Ze vielde hoe haar spieren zich ritmisch aanspande en hoe ze haar kleine pootjes sneller moest bewegen om het konijntje bij te kunnen houden. Maar toch liep het konijntje op hjaar uit. Ze zette haar kaken op elkaar en versnelde haar passen, nu zette ze echt kracht in haar pootjes. Ze zag nu waar het konijntje heen wilde rennen en ze spande zich tot het uiterste aan. Met al haar kracht zette ze zich af en vloog met uitgestrekte klauwen uit. Maar tot haar teleurstelling miste ze en kwam ze op een poot terecht waardoor ze struikelde en door het gras rolde. Snel sprong dovepaw weer terug op haar poten en legde haar oren in haar nek. ''Stom harig ding.'' Mopperde ze in zichzelf en schudde haar vacht even uit.

''Daar gaan we dan.'' Fawnheart zag daarna hoe haar Leerling achter een konijn rende, De poes kon zien dat Dovepaw snelheid in zich had en ze zou ook een goede jager worden alleen moest ze goed getraind worden. Met gemak rende Fawnheart naar Dove toe toen ze haar zag struikelen ''Stom harig ding.'' hoorde ze Dovepaw Mopperen 'Ach kom zo slecht was je niet voor de eerste keer' zei ze trots en keek goed keurend naar haar leerling. Fawnheart begon richting de hoogstenen te lopen om de moedermuil van ver af aan har leerling te laten zien, natuurlijk liet ze snel met haar staart een teken zien dat ze moest volgen.

Onderwerp: Re: Dovepaw this is your first practice.