Give me love

Haar ogen lagen gefocust op Fairfaith met wie ze diep in gesprek was. Met een serieuze blik in haar ogen knikte ze naar de kattin en gaapte even. Het waren de normale gesprekken maar ze vermoeide haar toch elke keer wel weer. Toen de stem van Snowdrop dan ook weerklonk verscheen er een dankbare blik in haar ogen en glimlachend wees ze haar medicine cat de deur met haar staart. "We spreken later wel verder Fairfaith." Fluisterde ze zacht en gaapte zichzelf uitrekkend en keek op naar Snowdrop. "Waar kan ik je mee helpen Snowdrop?" Fluisterde ze glimlachend en keek even schuin naar de kleine kitten.

Een warme glimlach gleed over haar lippen toen Snowdrop haar vroeg of ze niet al te moe was en met een warme glimlach schudde ze haar hoofd. "Ik ben altijd moe Snowdrop, dat is een leader's taak denk ik maar." Zachtjes grinnikte ze en gaf een lik over haar poot. "Vertel me maar wat er aan de hand is Snow. Je kan altijd tegen mij praten." Zachtjes deedze een stap naar haar toe en gaf een lik over haar kopje.

Haar ogen werden langzaam groter toen de kattin de naam van de kleine kitten verkondigde en een brok schoot in haar keel. Ze.. Ze had haar kitten naar haar vernoemd.. Trillend staarde ze naar Snowdrop. Snow die haar zoveel deed. Snow die haar hart sneller liet kloppen. Ze had.. Trillend sloot de kattin haar ogen even een glimlach over haar lippen rollend. "Oh Snowdrop.. Dat.. Dat had je niet hoeven doen. Dat is een te grote eer." Zachtjes fluisterde ze opkijkend naar Snowdrop en drukte zichzelf even snel tegen haar grijs witte vacht voor ze zich verlaagde naar de kitten en die een kleine lik gaf met een warme glimlach. "Ze is schitterend."

Ze snapte de frustratie van de clan, maar iets in haar kon Snowdrop gewoon niet loslaten. De gedachte om haar naar huis te laten gaan bracht een brok op in haar keel en moeilijk keek ze op naar Snowdrop. Ze wou haar houden, haar beschermen, maar ze moest haar clan leiden en Snow had gelijk, dat kon ze zo niet doen. Zuchtend liet ze haar kopje zakken. "Ik ga op zoek naar Silverstar.. Om met hem te overleggen, maar het weer is bar en je kittens zijn nog jong. Jij zelf bent nog zwak van je val en de geboorte. Weetje.. Zeker dat je wil gaan?" Mompelde ze slikkend. "Het.. liefst zou ik je houden hier weetje dat." Fluisterde hij zachtjes een half droevige glimlach op haar lippen. "Je wegstelen van Thunderclan, je kittens opvoeden als Riverclanners.." Een licht verlangen gleed door haar ogen terwijl ze opkeek naar Snowdrop pijn duidelijk toen ze haar gevoelens even bloot gaf voor de gevlekte kattin. "Ik kan je leren zwemmen.. vissen.. Je zou.. gelukkig kunnen zijn. Met mij.."

De woorden die Snowdrop uitsprak leken haar te breken terwijl ze zichzelf staande hielt en haar kopje hoof hielt. Terwijl pijn dieper dan ooit tevoren door haar aderen leek te vloeien en ze bijna naar adem moest happen hielt ze zich stil en keek ze Snowdrop recht aan. Dit was het antwoord dat zij verwacht had. Dit was de pijn waar ze zich op had voorbereid, maar het was duizend maal erger geweest dan ooit tevoren en ze wist gewoon niet wat ze moest doen. Als ze zichzelf niet zo goed inwist te houden zou ze hier staan te trillen op haar dunne poten. Maar ze hielt zich in en met een zucht forceerde ze zichzelf om te ontspannen. "Het was een domme vraag." Fluisterde ze zacht en duwde zichzelf heel even dicht tegen Snowdrop aan vechtend tegen haar eigen tranen en haar eigen zwakte. "Ik zal er voor zorgen dat Silverstar je komt ophalen." Sprak ze zijn naam nou bitter uit? Verwachtte ze bij het antwoord van Snowdrop dat ze voor Silverstar koos en niet ovor haar? Er lag een knoop in haar keel en hoe zeer ze die dan ook weg probeerde te slikken het lukte gewoonweg niet. "Ga maar snel naar je kittens. Wellicht vertrek je vanavond nog naar je clan. Naar Silverstar." Met die woorden glimlachte ze voorzichtig en gaf de kleine Butterkit een kopje richting Snowdrop voor ze achteruit stapte. Haar tranen inhoudend.

Natuurlijk had ze gehoopt dat de kattin haar kopje zou schudden zou verklaren dat dit allemaal een grapje was om haar te testen en dat ze maar al te graag bij haar bleef. Maar die woorden kwamen niet. Inplaats daarvan zag ze de houding van Snowdrop langzaam veranderen terwijl zij zelf bleef staren naar de ex deputy toen die haar kitten beetnam. Enkel schudde ze haar kopje op de woorden van Snowdrop en draaide haar hoofd weg toen ze de den van Butterstar verliet. De leader krulde zichzelf op terwijl ze begon te trillen de tranen die ze had tegengehouden vrij latend en als een hoopje ongeluk opgekruld liggen. Alles werd van haar genomen. En ze kon er niets aan doen. Ze kon niets doen..