Shade liep uitgeput naar het meertje. Hij had zo'n dorst. Hij had de zowat de hele dag gejaagd. En het was nog snikheet ook. Maar hij was doorgegaan. Domme ik, dacht Shade. Maar ergens kon hij er ook wel om lachen. Echt typisch.. dacht hij. Hij was wel doelbewust naar het meertje gegaan. Met af en toe een sprintje om een konijn te pakken. Maar nu hij eenmaal bij het meertje was merkte hij hoe uitgeput hij eigenlijk was. 'Ik vraag me af ik de weg naar het kamp nog wel kan halen, met al die konijnen,' mompelde hij tegen zichzelf. Anders zou hij wachten tot donker en als het wat kouder was zou hij alles konijnen ophalen.
Met een zucht van genot boog hij zich over het water en begon te drinken. Het koele water maakte zijn tong en mond weer vochtig en voelde hoe het door zijn droge slokdarm ging. Gelukkig s het meertje nog niet zo opgewarmd, dacht Shade.
First post: Sootpaw