I won't sink, I won't wallow

In this dream that I have borrowed

Twee kleurige ogen staarde in het rond. Ze was nieuw in dit gebied maar voelde zich gelijk thuis. Het was een heel stuk anders dan de barre landen waar zij in was opgegroeid. Motregen druppelde naar beneden en bleef hangen in haar lange multi gekleurde vacht. Maar niets leek haar te deren terwijl ze doorliep. Ze was een grote dame maar dat maakte haar niet minder charmant, van veraf dan. Kwam dichterbij bij haar en je zou merken wie zij werkelijk was. Haar naam, hoe komisch dan ook, paste perfect bij haar. Ze was hol. Ze ws leeg vanbinnen en niets zou haar ooit nog laten opleven. Tenminste, niets waar ze tot nu toe achter was gekomen. Ze vroeg zich af of er hier iets te vinden was voor haar. Al zou dat antwoord bijna zeker weten een nee zijn. Hollow leefde al lang. Ze had genoeg van de wereld gezien en niets zou haar nog verbazen. Al mochten ze het wel proberen.

-Open voor anyone who wants

Vol gedachten wandelde Bronzemask door de lange lege vlaktes van de Windclan. Het was niet zo mysterieus als het Shadowclan woud, kleurrijk als de Thunderclan bomen of helder als de Riverclan rivier maar het was haar thuis. En ze wilde niks liever. Alleen zijn was fijn, maar ook weer niet. Ze wilde nog tijd met haar zus doorbrengen voor ze... wegging. Maar eerst moest ze het accepteren. De jonge krijgster was zich er niet van bewust dat ze het rogue gebied betrad. Ze liep maar door, helemaal in haar gedachten verzonken. Tot ze een onbekende geur rook. Ze stopte, haar vacht ging ietwat overeind staan en haar oren waren gespitst. Een grote kat liep een paar staartlengtes verderop. Een indringer op Windclan gebied? Nee, shit. Zij was nu de indringer.

Haar gevoelige oren hadden al snel een nieuw geluid opgepikt en geïnteresseerd draaide de calico haar gekleurde kop om. Bijna recht staarde ze naar de onbekende kat die duidelijk wat kleiner was dan zij zelf was. Het beest leek diep in gedachten verzonken en bijna vermakelijk grinnikte Hollow toen de kat haar in de gate kreeg. "Verdwaalt duifje?" Vroeg ze minachtend een halve grijns rond haar lippen haar even onderzoekend aankijkend.

''Verdwaalt duifje?'' Mauwde de gestippelde rogue met een irritante grijns rond haar lippen. Het was meteen duidelijk dat Bronzemask haar niet mocht. Ze mocht rogue's zo wie zo niet maar deze... ''Nah, ik weet de weg nog.'' Antwoordde ze zo nonchalant mogelijk. Ze kon niet goed inschatten wat deze kat nu ging doen. De calico was groter dan haar, maar zei had haar warrior training en Windclan snelheid nog natuurlijk.

Een tinteling wat een glimlach moest voorstellen was zichtbaar op haar kille lippen terwijl ze langzaam haar bonte kop iets bijdraaide. "Zou je dan niet snel terug rennen? Zometeen wordt je nog gegrepen door de grote boze wolf?" De grijns op haar lippen was vervolgens niet weg te werken toen ze een stap naar haar toe zette. "Of kat in dit geval."

De rogue draaide haar hoofd op een gestoorde manier bij en er stond een onaangename glimlach op haar mond. ''Zou je dan niet snel terug rennen? Zometeen wordt je nog gegrepen door de grote boze wolf?'' De calico zette een stap dichterbij maar Bronzemask bleef staan waar ze stond, haar nagels boos in de grond. ''Of kat in dit geval.'' Mauwde de kattin, nog steeds met die grijns op haar lippen. ''Als je een gevecht wilt kan ik je dat geven hoor.'' Antwoordde de krijgster met haar ogen tot spleetjes. ''Maar ik heb geen zin om mijn poten vuil te maken aan zo iemand als jij.'' Windclan had haar nodig en het had geen zin om met deze kat te vechten tenzij ze in het Windclan gebied was. ''Ik heb wel wat beters te doen.'' Mompelde ze terwijl ze aanstalten maakte om weg te rennen. Ja misschien was dat laf. Maar wat dan nog? Ze had hier niets te zoeken.

"Oh ik ben niet opzoek naar een gevecht hoor." De grijns nog altijd duidelijk op haar gezicht vertelde wel anders. "Ga je wegrennen kleintje? Laat je me alleen achter, dat is toch niet lief." Even trok ze haar oren naar achteren en keek haar met een pruillipje aan. "Wat is er dan dat je beter te doen hebt? Ik ben absoluut een geweldig persoon om mee om te gaan, dus waarom zou je weg willen gaan hmm?"

"Oh ik ben niet opzoek naar een gevecht hoor." Mauwde de rogue sarcastisch. "Ga je wegrennen kleintje? Laat je me alleen achter, dat is toch niet lief." Vervolgde ze met grote zielige ogen en een pruillipje. "Wat is er dan dat je beter te doen hebt? Ik ben absoluut een geweldig persoon om mee om te gaan, dus waarom zou je weg willen gaan hmm?" Bronzemask schudde kort haar kop. Ze had hier geen zin in. Van het ene op het andere moment was ze weggerend, het Windclan gebied weer in. En ze hoopte niet dat ze die kat nog een keer tegen kwam. Maarja, ze was zelf naar het rogue gebied gelopen. Dat was niet zo slim, volgende keer moest ze echt beter opletten.

-Bronzemask is topic uit-

Onderwerp: Re: I won't sink, I won't wallow