Stalk, stalk

Met een kalme blik keek ze rond. Ze had de jacht voor vandaag gedaan, patrouilles waren ook gefixt en ze had haar nest goed gelegd. Het was nog geen nacht, dus ze kon nog niet naar de zilverpels kijken. Dat was jammer, want ze wilde nu dolgraag haar paps alles laten weten over wat ze had gedaan. Het was jammer dat ze vroeger zo teruggetrokken was en nooit echt iets durfde te doen naar de ex-deputy, en zo ook haar vader. Aanspreken gebeurde niet. Ze was een afgezonderd geval die niemand aansprak. Ze liet niks van haar horen, een geweldige familiekat dus. Ze was dan ook vrij verbaasd toen ze plots in de den stond waar haar zus zo vaak was. Dat dacht ze dus toch. Ze staarde even naar haar poten en keek toen rond. Ze was een grote kat geworden, ja. Ergens leek ze wel op der pap. Maar haar ogen waren precies die van Icyrose. Nee, ze haatte deze kijkers niet, ze waren speciaal en best mooi.... Het was eerder dat ze deze ogen niet zag in een persoon zoals zij. Alsof ze ze niet tot hun volle potentieel kon gebruiken. Tja, wat kon je eraan doen? Met stille passen wandelde ze rond, alsof ze een of andere stalker was. Misschien was ze dat ook, maar dan opnieuw wist de jonge Tiger hier weinig van.

-Tiger is apprentice & open

Lizardpaw was alles nog voor een laatste keer netjes aan het leggen. De kruidenstapeltjes waren allemaal aangevuld, voor zover dat ging. De kruiden die ze mee had gekregen van Acefray maakte haar verzameling compleet. Ze kon binnenkort misschien eens een paar nieuwe dingen uitproberen. Zowel met de kruiden, als andere dingen. Ze moest onder anderen eens iemand aanspreken om haar wat vechttechnieken aan te leren. Sparrowfeather had daar namelijk nooit echt tijd voor gehad. Met zijn manke poot zou dat ook nooit goed gelukt zijn. Lizard werd uit haar gedachten gehaald bij de geur van Tigerpaw, haar zus. Ze had haar al even niet meer gezien. Misschien kwam het door de dood van hun ouders? Al kon het ook door haar komen. Lizard was namelijk constant in de weer. Ze liep naar haar toe en ging voor haar staan. Voorlopig zei ze nog niets, gewoon omdat ze niet goed wist wat te zeggen. "Hi, Tigerpaw." mauwde ze uiteindelijk met een glimlachje.

Toen ze in haar ooghoek even wat beweging zag, keek ze snel op. Lizardpaw. Met een kalme uitdrukking bestudeerde ze haar zus even. "Hi, Tigerpaw." zei deze enkel een keer en ze knikte kortstondig naar de gevlekte poes. Ze had nooit gesnapt van wie ze dit had, net zoals Tiger zelf niet snapte waarom ze tabby was én vlekjes had. Nou tja, ieder was zo uniek op zijn eigen manier, niet waar? "Hey Lizardpaw," zei ze kalm. "Hoe gaat het met je... Uh... Ding?" Medicine cat dingen... Dat had je moeten zeggen, niet gewoon ding. Slim, slim, slim. Uh. Ze probeerde even een glimlach te forceren, wat heel onhandig mislukte. Een prachtige start voor deze jonge poes.
Ja het was duidelijk dat ze de afgelopen tijd niet veel contact had gemaakt met iemand anders buiten haar eigen spiegelbeeld. En tja, tegen je jezelf was je heel erg snel uitgepraat als je het al moons deed.