One of our last nights here

Raptorpaw had net getraind, dit keer gewoon met zijn mentor, in plaats van met een rogue of een Bloodclanner. Hij zag er alleen niet super vrolijk uit. Zijn plan werkte, hij werd sterker en beter, maar hij wist nog steeds niet of hij Mousepaw weer terug had op de manier dat hij wenste. Gisteravond was een goede dag geweest, hij had Lizardpaw gered en daarmee aan Mousepaw laten zien dat hij zeker wel een goede kater was. Wat hem dan wel weer opluchtte was de breuk tussen haar en Tigerpaw, zijn ex beste vriend. Ergens mistte hij zijn partner in crime ook. Hij dacht veel terug aan zijn kittenmoons. En hij mistte deze ook. Nu zat hij in zijn nest en staarde naar de plek waar de nest van Mousepaw had gelegen, tot deze naast Tigerpaw was beland. Lag ze daar nog? Lag ze nu ergens anders? Wou ze weer naast hem komen liggen?  Hoe dan ook, Raptorpaw wou het rustig en slim aanpakken dit keer. Dit keer wou hij zijn enige licht in het duister niet kwijt raken.

OOC: Eerste post voor Mousepaw.

Mousepaw kwam met een vermoeide uitdrukking op haar gezicht het kamp binnen. De afgelopen tijd had ze extra hard getraind met Spottedwish, aangezien ze bijna warrior zou worden. Het zou haar dan ook niks verbazen als ze ergens deze week haar final assessment zou krijgen. Ze had er heel veel zin in, maar als ze zo afgemat terug kwam van een hele dag training, wilde ze niets liever dan in haar nest opkrullen en slapen. De rood met witte poes liep op een aardig tempo naar de apprentice den toen haar maag rommelde. Ze had sinds vanochtend niets meer gegeten en zou dit eigenlijk nog even moeten doen. Met een zuchtje keek ze naar de prooistapel links van haar en twijfelde kort. Zou ze wat eten, of gewoon haar nest in kruipen? Ze besloot toch nog maar iets te pakken, ze wilde zichzelf niet verwaarlozen. Ze haalde een klein konijn van de stapel en trippelde ermee de den binnen, waarbij ze haar nest opzocht. Het viel haar meteen op dat Raptorpaw ook in zijn nest lag. Een glimlachje kwam op haar gezicht, de afgelopen tijd liep ze haar vrienden vaak mis doordat iedereen vaak net zoals haar afgemat werd door zijn mentor. De apprentice plofte neer in haar nest, die naast die van Raptor was, en liet het konijn voor zich neer vallen. "Hé," murmelde ze, waarna haar buik nog eens luid rommelde. Ze boog zich voorover en nam een hap van het konijn.

Raptorpaw keek met een grijns op toen Mousepaw in haar nest naast hem plofte. Het was zo fijn om haar weer naast hem te hebben. In plaats van dat hij naast Tigerpaw lag. Hij haatte hem. Zijn vroegere beste vriend. "Heey," miauwde hij met een grijnsje. Mousepaw had een konijn bij zich en leek overduidelijk honger te hebben. "Zare dag gehad?" Vroeg hij nieuwsgierig. Hij wou wel weten hoe de dag van Mousepaw was geweest. Vroeger was Mousepaw een poesje geweest die vaak ziek was en altijd wel dun en klein was geweest. Was ze nog steeds enorm dun in de ogen van Raptorpaw. Maar hij had het idee dat ze wel een stuk sterker was geworden wat betrof het ziek zijn. Ze werd steeds sterker, en dat maakte dat hij haar bewonderde.