She asked for you

Het laatste stukje van hun reis naar het kamp van Shadowclan was het stil, maar niet gespannen. Lizardpaw was in gedachten, kon Innerstar opmerken en de leader zelf was ook in gedachten. Het was wennen om de leader te zijn van de clan, het was wennen om haar partner niet meer aan haar zijde te hebben en het was wennen dat de geur van Ravenheart vervaagde in het kamp. Alles was wennen en pijnlijk en ook moeilijk, maar ze dealde er mee en ze knapte langzaam ook weer op.
"Goed, we zijn er," miauwde Innerstar. "Volg mij," vervolgde ze, terwijl ze door de struiken en takken het kamp binnen liep. Ze keek over haar schouder om te controleren of Lizardpaw haar wel achtervolgde. Verschillende katten waren bezig met tongen en kittens waren aan het spelen. Een mentor verliet het kamp met zijn apprentice terwijl Innerstar Lizardpaw naar de medicine cat den toe begeleidde. De leader stak haar kop naar binnen en zocht naar Acefray met haar ogen. "Acefray? Er is bezoek voor je!" Riep ze, wachtend op een reactie van de medicine cat.

OOC: Eerst Lizardpaw, daarna Acefray. {closed topic}
Vervolg op "Buy the stars"

Het kamp van Shadowclan! Ze zou binnen een paar tellen in het kamp staan. Als Windclan kat. Binnen in straalde ze van enthousiasme. Je kwam niet zomaar elke dag in het kamp van een andere clan. Langs de andere kant was ze dan ook weer zenuwachtig. Ze zou zo meteen omringd worden door katten van een andere clan. "Volg mij,"Haar snorharen trilde zachtjes toen ze door de ingang van het kamp liepen. Eenmaal in het kamp zelf zorgde ze er onbewust voor dat ze dicht bij Innerstar bleef lopen. In haar ooghoek zag ze verschillende katten opkijken toen deze een vreemde geur opvingen. Lizardpaw zei niets en probeerde haar aandacht zoveel mogelijk voor zich te houden, al probeerde ze onbewust toch even rond te kijken. Ze was nu eenmaal nieuwsgierig aangelegd. Uiteindelijk draaide de apprentice toch duidelijk haar kopje van de ene naar de andere kant. Haar oortjes waren naar voren geschoven bij het zien van twee kittens die elkaar speels in de haren vlogen. Haar aandacht werd van de kittens en hun moeders, die aan het tongen waren voor de nursery, verschoven naar een warrior die met zijn apprentice langs hen liep om het kamp vervolgens te verlaten. Met dat ze knipperde met haar ogen zag ze in een flits haar eigen kamp. De katten van Shadowclan maakte plaats voor katten van Windclan. De clans konden dan wel hard van elkaar van verschillen, maar ze hadden meer gelijkenissen dan ze dachten. Lizard trok kort met haar oortje toen ze tot de conclusie was gekomen dan ze gewoon stil was blijven staan voor de nursery. Ze versnelde dan ook snel haar tempo om samen met Innerstar de medicine den te bereiken. "Acefray? Er is bezoek voor je!" Lizardpaw bleef op een klein afstandje van de den zitten. Ze kon dan wel een nieuwsgierig bolletje vacht zijn, maar ze kende haar grenzen en respecteerde andere katten en hun vertrouwde omgeving. Ondanks alles stond er toch een grote glimlach op haar snoetje.

Acefray kwam al snel naar voren en de sterke geur van kruiden vulde haar neusgaten. Het was zo goed als newleaf, dus dat was zo gek ook niet. Al was Shadowclan wel de clan waar de minste kruiden groeide, helaas. Maar Acefray ging er goed mee om en Shadowclan kwam daardoor vaak toch niet tekort, al waren er ook wel momenten dat het anders was. “Bezoek?” Klonk de stem van Acefray met een schuin grijnsje. Innerstar rolde licht met haar ogen. Ja, Acefray was dan medicine cat, maar hij was niet de meest serieuze kat in de clan en nog vrij kittenachtig, wat er voor zorgde dat Innerstar soms zo haar twijfels had, maar Starclan had hem gekozen en ze vertrouwde Starclan wel. Innerstar deed een stap opzij zodat Lizardpaw wat meer in de picture kwam. “En waar heb ik dit bezoek aan te danken?” Vroeg Acefray. "Dat kan Lizardpaw jou zelf wel vertellen. Ik ga naar Tallshadow, kijken of al zijn deputy taken hem wat lukken," miauwde Innerstar tegen Acefray, hierdoor wist Lizardpaw natuurlijk ook meteen wie de nieuwe deputy was geworden in haar plaats. Innerstar draaide zich weg van de twee medicine cats en zocht Tallshadow op.

OOC: Innerstar is tijdelijk half-topic uit, ik hou 'm ondertussen wel in de gaten, dus als ik weer moet inspringen zie ik dat wel. Jullie kunnen dus gewoon door posten.

“Bezoek?” Lizard's oortjes schoven naar voren toen ze de stem van Acefray uit het nest hoorde komen. “En waar heb ik dit bezoek aan te danken?” Ze had hem nog maar één keer eerder gezien en had nog maar een heel kort gesprek met hem gehad en dat was toen ze nog maar net zelf apprentice was geworden. Toch was ze ervan overtuigd dat hij haar kon helpen. "Dat kan Lizardpaw jou zelf wel vertellen. Ik ga naar Tallshadow, kijken of al zijn deputy taken hem wat lukken," De poes draaide haar kopje even naar Innerstar toen ze zei dat zij naar Tallshadow zou gaan om te kijken of het lukte met zij deputy taken. Tallshadow was dus de nieuwe deputy. Ze bleef de zwarte poes nog even nakijken en draaide haar kopje vervolgens terug om naar Acefray. "Ook een goedendag, Acefray." begroette ze hem. Ze zou niet te veel rond de pot draaien, want ze wilde niet te laat terug naar haar eigen kamp terug keren. De duisternis was niet iets waar ze zich op haar gemak voelde. "Sparrowfeather is ernstig ziek," vervolgde ze uiteindelijk toch. Ze hield haar stem behoorlijk gedempt, om er zeker van te zijn dat enkel Acefray het hoorde. Ze wilde niet dat iedere kat dit wist, toch niet de katten die niets waren met deze informatie. "Nu hij is weggevallen kan hij me onmogelijk nog dingen aanleren, daarom dat ik je een paar dingen wilde vragen." Even trok de poes met haar oortjes. Acefray had zelf niet echt een mentor gehad als het om kruiden ging, daarom dat ze hem wilde vragen over hoe hij dat gedaan had. Natuurlijk waren er heel wat dingen die ze aan hem wilde vragen, maar ze zou eerst wachten op wat hij hierover wilde zeggen. Misschien wilde hij haar wel niet met al haar vragen helpen. Lizardpaw was even stil e dacht ondertussen na over wat ze echt wilde vragen, wat voor haar op dit moment het belangrijkste was.

“Weet je wat hij heeft?” Ze was toch ergens blij dat hij vroeg naar haar mentor, maar toch kon ze niet zo goed antwoorden. "Ik heb geen flauw idee," zei ze. "Hij is onaanspreekbaar en waant zich in een heel andere wereld dan die van ons. Ik hoop niet dat Starclan hier voor iets tussen zit." Dat laatste zij ze twijfelend. Als Medicine Cat apprentice zag ze Starclan hier nog wel tussen zitten, maar de vraag was natuurlijk waarom Starclan dit voor Sparrowfeather in petto had. Acefray reageerde alleszins positief toen ze vroeg of ze hem wat vragen mocht stellen. "Ik ben gisteren begonnen met het uitzoeken van de kruiden," Jha, ze was nogal laat met het uitzoeken van de kruiden, want dit kon nog wel een paar dagen duren. Maar ze had het nu eenmaal druk nu Sparrow uit was gevallen. Ze moest nog heel wat taken inhalen en tegelijkertijd de nieuwe gevallen behandelen die bij haar binnen kwamen. "Er zijn veel kruiden die niet te vinden zijn in ons territorium en ik vroeg me dus af hoe ik die kruiden, die in andere territoria groeien, kan verzamelen." Ze trok een beetje twijfelachtig met haar oortjes. Dit was misschien een heel neutrale vraag, maar het was iets waar ze geen weet van had. Dit was haar nog niet verteld. Het was ook niet nuttig geweest in Leafbare, wanneer alle hoopjes kruiden al volledig waren aangevuld. Ze had onder andere jeneverbessen nodig, bladeren van de frambozenstruik en nog veel meer. Dit waren zeer effectieve kruiden en planten, maar deze kon je niet vinden op de open vlakte van Windclan. Lizardpaw was even stil om Acefray de kans te geven om te antwoorden. Ze had nog veel meer in één keer willen afratelen, maar wist dat het anders te veel in keer zou worden. Lizardpaw had de ambitie om een grootse medicine cat te worden, maar ze was er op dit moment nog niet helemaal klaar voor wat betreft de training. Er waren nog steeds kleine details waar ze geen weet van had of die ze nog niet kende. Misschien dat ze Acefray ook nog kon vragen naar hoe hij het had gedaan, om zelf dingen te ontdekken die niemand hem had kunnen aanleren.

Even beet ze op haar lip bij wat hij zei over Starclan. Je zou het niet zeggen, maar Starclan had veel meer macht dan iedereen wel dacht. Ze beslisten niet alleen over kleine dingen zoals het weer, maar ook leven en dood lag in hun poten. “Misschien kan ik eens een kijkje nemen naar Sparrow? Ik durf niks te beloven dat ik er ook iets aan zou kunnen doen, maar toch” Lizard knikte kort bij wat hij zei. Dat zou een geweldig idee zijn, maar toch wilde ze hier nog even mee wachten. Misschien werd het plots wel wat beter, wie weet. "Ik wil graag nog even aanzien hoe de ziekte vordert. Maar ik zal je een seintje geven wanneer je eens langs mag komen." zei ze met een dankbaar knikje. Ze luisterde verder naar het antwoord dat hij gaf op haar eerste vraag. "En als ik poten te kort kom, kan ik dan zomaar een warrior of apprentice meenemen?" vroeg ze vervolgens toch maar. Ze had het al vaak voorgehad dat ze anderen mee nam op een zoektocht naar kruiden. Niet omdat ze met iemand wilde praten onderweg, maar wel omdat ze onmogelijk alles in één keer kon meenemen. Of ze moest natuurlijk 3keer over en weer lopen. Maar daar verspilde ze alleen tijd mee. Tijd was echt een vijand van elke Medicine cat en apprentice. "En er was nog één klein vraagje dat ik had rond de kruiden. Heb jij enkele tips voor mij waarmee ik zelf dingen kan leren en ontdekken, zonder dat ik steeds hulp moet vragen aan andere Medicine cats?" Het was misschien een vreemde vraag, maar Lizard wilde niet voor elk probleem naar een ander territorium gaan. Ook wilde ze wat zekerder op haar poten staan. De apprentice draaide even haar kopje naar achteren. Achter de struiken die rond de open plek van het kamp lagen, zag ze enkele katten zitten. Ze waren natuurlijk nieuwsgierig naar haar en waarom ze hier was. Daar was niets mis mee, maar met die gedachte dempte de poes wel automatisch haar stem wat.

Ondanks dat ze zich eerder niet zo op haar gemak voelde zo in een ander kamp, wist Acefray haar wel op d'r gemak te stellen. “En soms moet je eens het risico nemen voor je clan wat grenzen overtreden betreft” Een geamuseerde grijns verscheen op haar snoetje bij wat hij zei. "Dat snap ik helemaal." mauwde de kattin. Al zou ze de komende moons zeker niet alleen op pad meer mogen gaan, aangezien er een oorlog woedde tussen Riverclan en Windclan. Iets waar Shadowclan waarschijnlijk niet van op de hoogte was. De apprentices zei er verder ook niets over. “Gewoon veel kruiden verzamelen en ze met elkaar vergelijken. Je kent de basis wel, verdeel de planten in groepen en geef ze in kleine dosissen of proef ze eerst zelf. Begin ook met verse planten, die hebben minder effect als gedroogde en zijn dus veiliger om mee te oefenen.” Ze luisterde in stilte naar wat de kater zei. Dit was niet niets. Hij gaf haar tips, dingen die haar konden helpen in de toekomst en mogelijk ook haar clan. Maar zo ging het nu eenmaal tussen Medicine cats. Ze stonden tussen de clans in en mochten zich niet laten leiden door de spanningen die er tussen de clans in hingen. Ze knikte nog even bij wat de kater als laatste zei, over het vermijden van planten uit andere territoria. "Heel erg bedankt, Acefray." zei Lizardpaw zachtjes en liet haar blik even naar buiten gaan. De zon was duidelijk al gezakt, wat haar zei dat ze best kon vertrekken, moest ze voor zonsondergang in het kamp willen zijn. "Zie ik je op de Gathering terug?" Jaja, de Gathering kwam langzamerhand ook weer in zicht. Dit was echter een heel speciale Gathering, want dit zou Lizard's eerste Gathering ooit zijn. En dat was toch wel iets om gezonde zenuwen voor te hebben. Ze hoopte dat Sparrow tegen die tijd ook genezen was, dan kon ze samen met hem gaan en had ze iemand om nog dingen aan te vragen over de Gathering zelf.

“Vergeet niet dat ik altijd open sta voor meer vragen” Lizardpaw glimlachte bij wat de kater zei. "Dat zal ik onthouden." mauwde de poes warm, blij dat Acefray haar zo graag wilt helpen. Een kleine grijns verscheen op haar snoetje bij wat hij vervolgens zei op haar eerdere vraag in verband met de gathering. "Zeker weten!" grinnikte ze en ging vervolgens alvast recht staan. “Ik neem aan dat Innerstar je weer terugbrengt? Dus als je nog kruiden nodig heb van hier zou ik het nu zeggen” De medicine cat apprentice liet haar blik veen over de stapeltjes kruiden gaan, die in Acefray's den lagen. Ze wilde zeggen dat ze niets nodig had, totdat ze het hoefblad zag liggen. Dat hielp zeer goed voor de hoest en dat was een kruid dat ze niet zomaar kon vinden in Windclan, of ze moest naar de grens van Riverclan gaan. Maar dat was, zowel voor haar als, voor alle katten van Windclan nogal gevaarlijk in deze periode. Ze wist dat Everstar al een tijdje rondliep met een nare hoest, iets wat misschien wel van pas kon komen. "Met een paar blaadjes hoefblad, zou ik heel blij mee zijn." zei ze uiteindelijk met een klein knikje op zijn laatste vraag. Ze ging er van uit dat Innerstar haar terug zou brengen, omdat ze zelf de weg misschien niet zou terug vinden. Dit was namelijk haar eerste keer dat ze zo diep in een ander territorium zat.

Ze had hem niet weten te vinden en was daarom bezig gegaan in het kamp zelf. De wanden versterken bij de nursery. Praten over de trainingen met de apprentices. Achterhalen hoe het ging in het kamp. Dat was ook een taak van de leader. Je moest weten hoe het ging in het kamp om dingen te kunnen verbeteren, aan te sterken, of juist meer los te laten. Zo werkte het. Ondertussen hield ze ook de medicine cat in de gaten. Ze had graag gewild dat Acefray iets meer had gehad van Lizardpaw. Iets meer dat voorzichtige, dat alerte en het niet meteen vertrouwen van andere katten buiten het kamp. Ze was beleefd, maar echt vriendschappelijk? Nee, dat weer niet, maar wel netjes en beleefd. Wat ze kon waarderen. Je wist nog altijd aan haar dat het geen clangenoot was. En andersom. Dat was iets wat Innerstar belangrijk vond. En ze verwachtte van andere clangenoten dat ze zich ook zo gedroegen in Shadowclan. Helaas waren haar verwachtingen soms misplaatst en werd ze wel eens teleurgesteld als Clan leader zijnde.
Innerstar besloot dat het lang genoeg had geduurd en ging terug naar de medicine cat den, waar ze buiten bleef wachten. "Hoe ver zijn jullie?" Vroeg Innerstar, waarna ze afwachtte op de reacties.

Ze poes draaide haar kopje om toen ze de stem van Innerstar hoorde. De leader vroeg zich af hoe ver ze stonden. Nog voor de apprentice kon antwoorden, antwoordde Acefray al. Ze knikte kort als instemmend gebaar. Lizardpaw's oortjes draaiden zich in Acefray's richting toen hij een enkele hoefbladeren voor haar poten neerlegde. Doordat ze in enkele pakbladeren zaten, waren ze makkelijk te vervoeren. Ze boog kort haar kopje, als dankbaar gebaar en richtte zich vervolgens op Innerstar. "Ik ben klaar om te vertrekken," mauwde de poes vervolgens, nog even een glimlach op Acefray richtend. Ze boog zich naar voor om het stapeltje bladeren op te tillen, klaar om te vertrekken met Innerstar of een andere kat die haar naar de grens zou brengen.