Look, good hè! {&Jaytail}

Het was al best laat maar Chestnut was nog op. Ze had helemaal geen zin om te gaan slapen. Ze had nog best veel energie over. Dat komt voornamelijk omdat ze zich best verveeld, de laatste tijd. Dan doet ze niets en dan verbruik je natuurlijk ook geen energie. Dus in de avond, als iedereen moe is en wilt gaan slapen, komt Chestnut een beetje tot leven en begint ze rond te stuiteren. Dit was weer zo'n avond.
De tabby stond op, rekte haar stijve spieren van het liggen uit en keek om haar heen. Bijna alle katten waren al naar hun nest. Ze keek om zich heen, op zoek naar iets om te doen. Ze zag een blaadje dwarrelen in de lucht en snel rende ze erop af. Ze moest iets doen. Chestnut sloeg haar poot naar het blaadje maar door die beweging vloog hij weer weg. Snel ging ze er weer achteraan. Het lukte haar maar niet om dat blaadje te vangen. Geïrriteerd sloeg ze met haar staart. Ze moest en zou dat blaadje te pakken krijgen! Ze sloeg weer met haar poot naar het blaadje. Yes, het was gelukt! Het blaadje was achter een van haar nagels blijven hangen en ging mee naar de grond. Snel boog Chestnut zich naar het blaadje toe en besnuffelde het. Het rook niet bijzonder, gewoon een blaadje. Trots hief ze haar hoofd weer op en keek met een trotse blik het kamp in. Als iemand dat nou maar gezien had. Dan konden ze zien hoe goed ze al was. Dadelijk had ze gewoon haarzelf getraind en hoefde geen een andere kat dat te doen. Het kon wel natuurlijk, als het zo nodig moest. Maar dan had ie niet veel te doen...

First post: Jaytail

De grote kater trippelde terug het kamp in, de bladeren zweefden door de lucht en het was duidelijk dat de seizoenen aan het veranderen waren. Het was een keer wat anders, maar ook zo bekend door de manen heen die hij had geleefd hier. Toen hij het kamp binnenstapte was het aardig leeg, maar het was ook al relatief laat. Het was dus niet heel raar dat de meeste katten in hun dens zaten. Zijn groenige ogen vonden echter een kitten, die zich buiten de nursery bevond en met een blaadje, dansend door de wind, bezig was. De kitten had, Chestnutkit als hij het goed had, had het blaadje uit de lucht kunnen vissen en keek nu trots rond het kamp in. "Goede vangst kiddo," sprak hij daarom ook met een geamuseerde grijns op zijn gezicht. Wat, hij ging daar toch niet boos over zitten te doen omdat het al zo laat was? Daarbij was dat niet zijn verantwoordelijkheid.

Ze was al bijna bang dat niemand haar coole jacht kunsten had gezien, tot er een stem van achter haar klonk. 'Goede vangst kiddo,' sprak de Warrior. Chestnut keek op met een blij gezichtje en grote oogjes. 'Dankjewel Jaytail!' miauwde ze en ze hief trots het blaadje in de lucht, die dus nog steeds aan haar nageltje vast zat. 'Denk je dat ik een goede Warrior zal worden nu? Dat wil ik wel graag namelijk,' miauwde ze met sprankelende oogjes, niet echt nadenkend of ze te hard praatte of niet.

De jonge poes keek op naar hem met een blij gezicht en grote oogjes terwijl ze tegen hem sprak. 'Dankjewel Jaytail!' klonk er waarna ze trots haar blaadje naar hem op hief die nog steeds aan haar nagel bungelde. 'Denk je dat ik een goede Warrior zal worden nu? Dat wil ik wel graag namelijk,' klonk er met grote sprankelende ogen en Jay liet een geamuseerde lach uit zijn bekje glippen. "Natuurlijk wordt je dat, je wordt een grootse warrior." sprak hij met een lachje op zijn gezicht. Jongelingen waren altijd zo leuk om te zien met hoeveel enthousiasme ze hadden- zolang ze het nog hadden. "En met de beste mentor kom je misschien nog wel verder ook," sprak hij met een grijns.

De kater voor haar lachte, maar het klonk goed dus Chestnut dacht er verder niets achter. 'Natuurlijk wordt je dat, je wordt een grootse warrior,' sprak hij met een lach. Chestnutkits lach werd zowaar nog groter. Wowie! Een grootse Warrior, dat klonk niet verkeerd! 'En met de beste mentor kom je misschien nog wel verder ook,' sprak de kater toen met een grijns. Chestnut knipperde met haar oogjes, haar kopje wat gekanteld. Verder dan Warrior? 'Bedoel je.. Deputy en Leader?' Wow, dat klonk wel gaaf! 'Wie wordt dan mijn mentor? Jij?' Ze kende Jaytail niet zo goed, maar ze vond hem nu al aardig!

Alsof de lach van de kitten niet groter kon worden, kreeg ze het toch voor elkaar. Hij kon het niet laten om zachtjes grinnikend zijn hoofd te schudden, het was ook eigenlijk nog te puur voor woorden, jammer dat dat ooit zou moeten veranderen hm? 'Bedoel je.. Deputy of Leader?' hij haalde kort zijn schouders op, alles kon gebeuren immers. Hij zou niet kunnen ontkennen dat de kitten later geen deputy of leader zou kunnen worden. 'Wie wordt dan mijn mentor? Jij?' Kijk dan hoe puur, iemand wilde hem zelfs als zijn mentor, aww. "Wie weet, maar als je het wilt kunnen we dat gewoon aanvragen hoor." Hij wilde niet meteen ervan uit gaan dat hij meteen mentor zou worden van de jonge poes. En hij had Sunpaw ook nog natuurlijk. "En er zijn natuurlijk heel veel leuke andere warriors die je zouden kunnen trainen." sprak hij met een schouderophaal.

Ze hoopte het stiekem wel, al was het nog een paar manen weg. Ze wist eigenlijk ook wel dat de meeste mentoren willekeurig aangewezen werden. Of nou ja, niet echt willekeurig, maar het was wel altijd een verassing voor de nieuwe Apprentices. 'Wie weet, maar als je het wilt kunnen we dat gewoon aanvragen hoor.' Haar bruine oogjes lichtte op met hoop. Oh, kon je dat aanvragen? Dat was zo cool! 'En er zijn natuurlijk heel veel leuke andere warriors die je zouden kunnen trainen,' sprak de kater met een schouderophaal. Chestnut wilde eigenlijk gelijk nee zeggen, ze wilde Jaytail als mentor! Maar toch was ze nieuwsgierig. 'Wie zijn de anderen dan?'