Showing the territory!

Onderwerp: Showing the territory! zo 24 jul 2011 - 19:59

Batflight stapte rustig door, met Crystalpaw achter zich aan. De scherpe geur van het Donderpad was hier erg sterk. De geur prikte in zijn neus en ogen. Ze waren al best lang onderweg, dit was een van de verste plekken in het ShadowClan territorium. Ondertussen had Batflight al veel plekken aangewezen en erover verteld. "We zijn er bijna!" zei hij. Toen stopten de bomen abrupt en keek hij uit over de stinkende grijze massa. Met zijn getrainde neus kon hij de ShadowClan en ThunderClan onder de vieze scherpe geur ruiken, maar hij herinnerde zich dat dat wel anders was toen hij voor het eerst hier als apprentice kwam. "Dit-" hij werd onderbroken door een monster die op hoge snelheid langs kwam suizen. Hij besloot iets harder te praten. "Dit is de grenslijn tussen ShadowClan en ThunderClan!" zei hij. Een monster kwam van de andere kant aanrijden, en toen hij langskwam suisde Batflight's oren van de wind. "Je mag aan de rand gaan kijken, maar kom niet te dichtbij! En kijk altijd eerst of er monsters aankomen. Ze zijn erg gevaarlijk, en kunnen je zo doden! Daarom steken we deze grenslijn alleen maar over als het absoluut noodzakelijk is."

Crystalpaw snoof nog eens en de stinkende geur kwam haar neusgaten binnen. "We zijn er bijna!" Zei Batflight opeens. Dat rook ze, dat ze er bijna waren ... Opeens stopte de bomen abrupt en en keek ze op een stinkende grijze massa neer. Crystal keek omzich heen, Het stonk en herkende geen enkele geur. "Dit-" zei Batflight en een of ander ding raasde op hoge snelheid voorbij. Crystal schrok zich zowat dood en drukte zich zo hard tegen de rond als maar kan. Ze bleef wel luisteren, wat moeilijk was met al die voorbij razende dingen. "Dit is de grenslijn tussen ShadowClan en ThunderClan!" Riep Batflight zowat. Er kwam weer zo'n ding voorbij en Crystal drukte zich opnieuw tegen de grond van schrik, terwijl ze dapper probeerde zijn. Toen die voorbij raasde zocht de wind een weg door hun vacht en suisde in hun oren. "Je mag aan de rand gaan kijken, maar kom niet te dichtbij! En kijk altijd eerst of er monsters aankomen. Ze zijn erg gevaarlijk, en kunnen je zo doden! Daarom steken we deze grenslijn alleen maar over als het absoluut noodzakelijk is." Crystal knikte en ging voorzichtig naar het pad toe. Stap voor stap naar de grijze massa ze was er bijna en weer kwam er een monster voorbij. Ze keek snel op kijkend of er een monster aankwam. Nee, het was dood stil. Ze ging er naar toe en rook eraan, Bei! Dat stinkt! Ze voelde eraan, het was hard en schoot naar achter omdat er een monster aan kwam. Crystal Siste naar het monster die zonder omdraaien voorbij flitste. "Komen ze ooit van dat pad af?" Ze keek op naar haar mentor die tch veel boven haar uitstak.

Batflight zag dat Crystalpaw erg bang was van het Donderpad. Ze knikte en stapte voorzichtig op de vieze grijze massa af, en voelde er voorzichtig aan met haar poot. Toen sprong ze ineens geschrokken naar achter toen er nog een monster langs kan rijden. Bang keek ze naar haar mentor. "Komen ze ooit van dat pad af?" vroeg ze. "Nee, wees niet bang," zei Batflight vriendelijk. "Om de een of andere reden blijven de monsters altijd op het grijze spul. Ooit, lang geleden hebben de-" weer kwam er een monster langs scheuren. "-hebben de tweebenen het hier gemaakt," eindigde hij. "Er zijn geruchten dat er gangen zijn die onder het Donderpad door leiden, maar dat zijn maar geruchten. Er is nooit echt een tunnel gevonden." Hij keek naar zijn apprentice, hij was echt blij dat hij mentor was, en alles zo kon vertellen wat zijn mentor hem ook ooit had verteld.

"Nee, wees niet bang," zei Batflight vriendelijk. "Om de een of andere reden blijven de monsters altijd op het grijze spul. Ooit, lang geleden hebben de-" Er kwam weer een monster voorbij razen waar voor Crystal nu al iets minder schrik had. "-hebben de tweebenen het hier gemaakt," Zei Batflight tenslotte. Crystalpaw keek hem aan, Ging hij nog iets zeggen? Ja hoor. "Er zijn geruchten dat er gangen zijn die onder het Donderpad door leiden, maar dat zijn maar geruchten. Er is nooit echt een tunnel gevonden." Crystal knikte. Moest Zij nu zo'n tunnel vinden ... Ze zette het snel uit haar hoofd, het waren tenslotte ook maar geruchten, Wie zegt dat dat zo is? Er kwam even weer een monster voorbij, trager dan de rest maar nog steeds snel. "Waar gaan we nu heen?" Vroeg Crystal nieuwsgierig. Ze hoopte dat de rond leiding nog niet gedaan was, of moest die al gedaan zijn dat ze nog wat gingen trainen, want moe was ze helemaal nog niet. Ze sprong van Links naar Rechts om niet stil te hoeven staan. Crystal keek op naar haar mentor.

"Waar gaan we nu heen?" vroeg Crystalpaw, blijkbaar nog lang niet moe. "We gaan.." Batflight dacht even na. "We gaan naar de Kraaienplaats. Het is niet zo ver weg, maar wel een uithoek van ons territorium!" miauwde hij. Hij zocht de vreemde vieze geur op, die hen naar Kraaienplaats zou leiden. Rustig begon hij te lopen. Ondertussen praatte hij door. "Kraaienplaats is een plaats waar de Tweebenen al hun vuil en er ligt veel kraaienvoer. Er komt veel prooi op af, zoals ratten en vogels," ze liepen ondertussen op hoog tempo verder "maar je moet wel uitkijken dat je goed prooi vangt. Sommige dragen ziektes bij zich, en dit kan de hele Clan in gevaar brengen!" zei hij. "Maar wees ook niet al te bang, het is zeldzaam dat het prooi ziek is," zei hij daarna. De geur werd sterker, en begon de andere bosgeuren te overheersen. Toen doemde een groot hek voor hen op. Het zag er vervallen uit, met veel gaten erin waar een kat makkelijk doorheen paste. Zwermen kraaien vlogen boven hen of pikten in het vuil. "Dit is de Kraaienplaats," zei Batflight, en hij bleef staan.

"We gaan.." Batflight dacht even na. "We gaan naar de Kraaienplaats. Het is niet zo ver weg, maar wel een uithoek van ons territorium!" miauwde hij. Crystal sprong half op en volgde Batflight wanneer hij een vieze geur zocht en die vond. Ondertussen bleef hij praten; "Kraaienplaats is een plaats waar de Tweebenen al hun vuil en er ligt veel kraaienvoer. Er komt veel prooi op af, zoals ratten en vogels," ze liepen ondertussen op hoog tempo verder en Crystal kon hem nauwelijks bijhouden. "maar je moet wel uitkijken dat je goed prooi vangt. Sommige dragen ziektes bij zich, en dit kan de hele Clan in gevaar brengen!" zei hij. "Maar wees ook niet al te bang, het is zeldzaam dat het prooi ziek is," Crystalpaw zuchtte. Nu moest ze nog gaan opletten ook ... De geur werd sterker en begn heel hard te stinken."Dit is de Kraaienplaats," zei Batflight, en hij bleef staan. "Bah!" Riep ze uit. "Dat stinkt hier enorm!" Crystalpaw haalde haar neus op. ZE keek naar de gaten in het hek. "Gaan wij daar doorheen? Of blijven wij hier? Waarom laten de Tweebenen alles hier achter? En waarom jagen wij hier? Hier ruik je toch niets van prooi! En dan moet je nog opletten ook ... Ze zuchtte. Ze bestookte Batflight met vragen, sommige moeilijkere dan andere. Ze hoopte dat hij het antwoord wist, Of eigenlijk ze wou dat hij het antwoord wist.

"Bah!" riep Crystalpaw. "Dat stinkt hier enorm!" Crystalpaw trok een vies gezicht. Batflight moest lachen. "Je raakt eraan gewent", zei hij. Nieuwsgierig keek zijn apprentice naar het hek. "Gaan wij daar doorheen? Of blijven wij hier? Waarom laten de Tweebenen allees hier achter? En waarom jagen wij hier? Hier ruik je toch niets van prooi! En dan moet je nog opletten ook..." Crystalpaw zuchtte. Batflight dacht even na. "Nee, we gaan er niet doorheen. Nu niet tenminste. Later in je training nog wel een keer," zei hij. "Ik zou echt niet weten waarom de Tweebenen dat doen, Crystalpaw. De Tweebenen zijn vreemde wezens, ze wonen in gigantische nesten, laten monsters over vreemd grijs spul rijden en nog veel meer. We jagen hier omdat er veel prooi is. Nu kun jij ze nog niet goed ruiken, omdat de vieze geuren zo overheersend zijn. Maar dat komt omdat je hier nog nooit eerder bent geweest. Ik kan als ik me concentreer allerlei andere geuren onderscheiden, dat zal je ook leren in je training," zei hij. Glimlachend keek hij naar zijn apprentice. Zo nieuwsgierig... Hij keek omhoog. De lucht werd al iets roder. Binnenkort zou de nacht vallen. "Kom, we gaan maar eens terug naar het kamp."

"Nee, we gaan er niet doorheen. Nu niet tenminste. Later in je training nog wel een keer," zei hij. "Ik zou echt niet weten waarom de Tweebenen dat doen, Crystalpaw. De Tweebenen zijn vreemde wezens, ze wonen in gigantische nesten, laten monsters over vreemd grijs spul rijden en nog veel meer. We jagen hier omdat er veel prooi is. Nu kun jij ze nog niet goed ruiken, omdat de vieze geuren zo overheersend zijn. Maar dat komt omdat je hier nog nooit eerder bent geweest. Ik kan als ik me concentreer allerlei andere geuren onderscheiden, dat zal je ook leren in je training," zei Batflight. Crystalpaw zuchtte, ze was nog super actief en sprong noaltijd van links naar Rechts. "Kom, we gaan maar eens terug naar het kamp." zei Batflight. Crystalpaw sprong op en racete naar de dichtsbijzijnde struiken. Zodra Batflight daar voorbij kwam sprong ze op zijn rug en klemde zich vast. Allemaal om te spelen. Ze begon zachtjes in Batflight's oor te bijten vanop zijn rug. ZE was nog lang niet moe maar wou haar mentor toch niet uitdagen. Hij zou haar zo kunnen vermoorden met zijn sterke klauwen. "Ik ben nog niet moe, Batflight!" Ze klemde zich nog steeds stevig vast zodat ze er niet af viel en knabbelde aan zijn oor, Ondertussen snorde ze.

Batflight draaide zich om, vastbesloten om nog voor het donker thuis te komen zodat hij ook nog andere dingen kon doen. Rustig begon hij naar het bos te lopen. Ineens voelde hij een gewicht bovenop hem. Van schrik ontsnapte er een hoog gesis uit zijn mond en hij viel op de grond, samen met zijn belager. Hoe kon dit nou? Was het een rogue? Hij stond weer op, verbaasd dat zijn aanvaller zo licht aanvoelde. Net bereidde hij zich voor op een aanval, toen ineens het gewicht van hem af verdween en voelde hij een zacht geknabbel aan een van zijn gigantische oren. "Ik ben nog niet moe, Batflight!" zei Crystalpaw, die aan zijn voorpoot hing en in zijn oor beet. "C-C-CRYSTALPAW! Ik beveel je van me af te gaan!" zei hij, terwijl hij haar met grote ogen aankeek. Met een grote zucht en half lachend van opluchting, was het moeilijk voor hem om commanderend over te komen. Speels sloeg hij zachtjes tegen haar oor.

Er ontsnapte een wacht gesis uit Batflight's mond. "C-C-CRYSTALPAW! Ik beveel je van me af te gaan!" riep hij daarna uit. Crystalpaw liet zich met tegenzin op de grond zakken. Ze wou gewoon spelen! Nu wist ze zeker dat Batflight boos op haar ging zijn dus zake ze eerbiedig op de grond en keek naar de grond toen ze mompelde; "Sorry Batflight, het was niet mijn bedoeling u boos te maken, ik wou gewoon spelen ..." Ze snorde wel bij de schrik die Batflight eerst had toen ze op zijn rug sprong. Hij was bang geweest, net zoals zij zou zijn. Eigenlijk was Hij haar grote voorbeeld, Hoe zij zou willen worden. Rustig, vriendelijk en aan de sterke kant. Ze keek recht in de ogen van Batflight, om om vergeving te vragen. Haar fel groene ogen glisterde in het licht van de maan die op kwam. Hij had ook speels tegen haar oor geslagen maar dat vond ze niet erg, het was tenslotte haar mentor.

Met een schuldige blik boog Crystalpaw haar kop voor hem. "Sorry Batflight, het was niet mijn bedoeling u boos te maken, ik wou gewoon spelen..." Batflight keek zijn apprentice aan. "Kom op! Als je zielig naar de grond gaat kijken word je nooit een Warrior!" zei hij vriendelijk. Toen kwam er een echt serieuze blik in zijn ogen. "Maar ik vind wel dat je dit soort spelletjes moet bewaren voor in de Apprentice Den, begrepen?" Hij keek haar aan met een blik die niet tegengesproken kon worden. "Kom op, het duurt nog even voor het donker is. We gaan nu terug naar het kamp, morgen heb je een lange training voor je." Met die woorden stond hij op en liep naar de richting van het kamp. Het briesje van vanmorgen was harder geworden, en blies door zijn zachte zwarte haren heen. Ook waren een paar wolken aan de lucht verschenen, maar dat waren er maar heel weinig. Batflight zag hoe de eerste leden van StarClan al aan de hemel verschenen, klaar om weer een nacht over de Clans te waken.

Onderwerp: Re: Showing the territory!