Kestrel's helgroene ogen nen de omgeving onderzoekend in zich op. Hier was iets gebeurd. Het leek alsof er hier een gigantische brand gewoed had. Wat ooit een prachtig bos geweest moest zijn, zag er nu zwartgeblakert uit. Zelfs de fauna was uitgebleven nu de flora verwoest was; het was rustig en stil in dit bos, waardoor haar voetstappen opvallend zwaar klonken.
Een vreemd gevoel bekroop de poes. Alsof ze niet alleen was hier. Alsof iets, of iemand, haar aanstaarde. Een gevoel dat ze haatte, vooral op onbekend terrein. Tenslotte was dit de eerste keer dat ze hier kwam; normaal kwam Kestrelshade niet heel veel verder dan haar Clanterrein; het territorium van de WindClan. De poes stopte met lopen en liet haar ogen langs de donker uitgeslagen achtergrond glijden. Haar staart en kop werden iets hoger opgeheven; niet per se dominant, maar wel waaks en oplettend. Ze besloot geen geluid te maken tot ze zeker wist dat ze zich niet vergiste; werd ze in de gaten gehouden?
[Met swallowpaw, its time for a bitchfight!
]