What should I do?

Narrowpaw stond even stil. Zou Rushingpaw ondertussen al aan de beurt zijn? Hij was nog niet zo goed met het ruiken van geuren. Dus was het waarschijnlijk maar beter om gewoon door te blijven lopen. Hij vroeg zich af of hij niet een beetje te ver weg begon te gaan. Misschien was dat ook gewoon beter. Ze mochten hem natuurlijk niet vinden. Anders moest hij weer de moeite gaan doen om iemand te gaan tikken. En dat is juist moeilijker gemaakt nu omdat iedereen al een beetje verspreid zit.

De tabby poes keek in het rond terwijl ze haar neus in de lucht stak om te ruiken waar Narrowpaw was gebleven. Zijn geur hing hier ergens rond dus hij moest hier nog in de buurt zijn. Waarschijnlijk had hij dat expres gedaan om haar op een dwaalspoor te zetten. Echter zag Rushingpaw plots wat bewegen vanuit de struiken. Voorzichtig sloop ze er op af om te zien of de kater zich inderdaad daar verstopt had. Ze had gelijk. Ze zag hoe hij verder door de struiken heen liep, waarschijnlijk om verder af te dwalen zodat ze hem minder snel zou vinden. Tenminste, dat is wat zij had gedaan. Ze sloop nog dichterbij totdat ze nog een paar staartlengtes van Narrow verwijderd was en een sprintje trok om hem aan te tikken. 'Tikkie!' riep ze nog, om zich vervolgens vlug om te draaien en weg te rennen.

Terwijl hij liep kwam er geritsel van achter hem. Voordat hij zich om kon draaien werd hij opeens alweer getikt. "Hoe, hoe kan dit nou weer!" Hij reageerde nogal geïrriteerd. Hij zag hoe de poes wegrende en twijfelde geen moment om er achteraan te gaan. Nu dat hij weer wat energie bij gespaard had kon hij weer sneller rennen. Maar het was toch verdomd lastig om haar bij te houden. Ook al kwam hij naarmate steeds dichterbij haar. En wilde haar net gaan terug tikken tot hij plots totaal onderuit zwiepte. Met een smak en een harde gil kwam hij op de grond terecht.

Rushingpaw hoorde nog hoe Narrowpaw zich afvroeg hoe het kwam dat hij haar getikt had. Ze grinnikte zachtjes terwijl ze ervandoor rende. Wel hoorde ze Narrowpaw's pootstappen achter zich. Plots hoorde ze een plof en een gil achter zich en abrupt stond ze stil. Ze zag dat Narrowpaw onderuit ging. Ook zag ze dat Owlpaw er al bij was.
Ze rende snel terug naar de apprentice om te kijken hoe het met hem ging. 'Gaat het?' vroeg de poes bezorgd. Hopelijk had Narrowpaw zich niet al te veel bezeerd. Dat zou vooral nu niet goed uitkomen. Tenslotte moesten ze veel trainen.

De kater hoorde de bezorgde stemmetjes. Ze waren er mooi allebei ingetrapt. Hij liet een brede grijns over zijn kopje gaan. Met een vlugge beweging stond hij weer op en tikte hij Owlpaw. "Tik! Jullie zijn er mooi ingetrapt!" Snel wendde hij zich tot Rushing. "Kom Rushingpaw snel! volg mij!" Riep hij nog door terwijl hij al een sprintje begon te maken. Als ze met zijn tweeën samen weg gingen waren ze wellicht moeilijker te tikken.

Rushingpaw was al aan komen lopen om te zien hoe het ging met Narrowpaw. Het ging blijkbaar erg goed want een brede grijns begon zich te vormen op het gezicht van de kater. Met een vlugge beweging stond hij op en tikte Owlpaw om vervolgens weg te rennen en haar te roepen. Rushingpaw hoorde Owl nog zeggen dat het vals was, al zou de ander dat vast niet gehoord hebben. Rushingpaw wilde er nog snel achteraan rennen toen Narrowpaw haar had geroepen. Echter had Owlpaw ook wel door dat hij de tikker was en natuurlijk tikte hij haar snel weer aan. 'Bij Sterrenclan nog aan toe,' mompelde ze zachtjes toen ze de poot van Owlpaw voelde. Ze besloot toch achter Narrowpaw aan te gaan, omdat die hun misleid had. Ze zag de kater nog in zicht en sprintte erachteraan. 'Wacht even!' riep ze nog naar Narrowpaw toe. 'Haha, hij krijgt ons nooit meer te pakken!' grijnsde ze triomfantelijk, terwijl ze voordeed alsof Owlpaw haar niet getikt had. Als ze het zo gingen spelen dan deed ze graag mee.

Narrowpaw hoorde Rushingpaw nog achter zich. Hij bleef nog even doorrennen, maar werd al gauw weer moe. Hij wilde even rustig aan doen. En zo kon Rushing hem ook weer bijhouden. Hij moest toch even grinniken over de actie van zonet. Het was toch best grappig dat ze erin waren getrapt. Zo scheelde het hem ook weer wat heen en weer geren aangezien ze al bij hem stonden.

Gelukkig nam de snelheid van Narrowpaw af. Hij wachtte dus wel op haar en had niks door. Ze kwam naar hem toe gerend om als laatst een dribbelpas aan te nemen en naast hem kwam te lopen. Vervolgens tilde ze haar poot op en tikte Narrowpaw tegen zijn schouder. 'Grapje, jij bent 'm!' riep ze het laatste uit terwijl ze meteen weer wegrende om een stukje verderop tot stilstand te komen. Ze besefte zich dat ze nogal moe was. 'Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik stop ermee. Ik begin toch wel moe te worden nu.' legde ze uit terwijl ze aannam dat het spel niet meer doorging. Misschien was het een goed idee om even wat te drinken. Rushingpaw zocht het dichts bijzijnde water op om vervolgens door haar poten te zakken en gulzig van het koude water dronk.

Narrowpaw moest lachen van de actie van Rushingpaw. Daar was hij toch even ingetrapt. Maar hij had eigenlijk geen zin meer om te tikken. Hij was erg moe aan het worden. Gelukkig begon Rushingpaw al dat ze kapte. En vervolgens ging ze water drinken. Even later kwam Owlpaw er ook bij die hem gebaarde mee te komen. Hij had ook wel erge dorst natuurlijk. Hij accepteerde het aanbod en ging naast hun staan. Opeens schoot hem iets te binnen. Wat nou als hij hun het meertje in duwt? Dat zou een mooie grap zijn. Aangezien Rushing het dichst bij zat spaarde hij Owlpaw maar. Snel zette hij zijn pootjes op haar achterwerk en duwde haar aan. Dit kon nog weleens problemen worden voor hem.

Rushingpaw was naar het water gelopen om wat te drinken en vanuit haar ooghoek zag ze dat Owlpaw zich bij haar voegde en haar voorbeeld volgde. Ze vroeg zich eigenlijk af wat Narrows reactie was geweest om haar actie, al hoorde ze hem kort lachen. Gelukkig pakte hij het goed op. Je kon ook katten hebben die dat niet vonden kunnen terwijl ze het zelf ook deden. Dat irriteerde haar meestal maar ze was er blij om dat Narrowpaw juist relaxed was. Terwijl ze daar over nadacht kwam de kater aangelopen om ook wat te drinken. Tenminste, dat is wat ze dacht. Plots voelde ze hoe ze het water in geduwd werd. Ze belandde plat met haar kin op het water, wat gelukkig ondiep was. Alleen was ze nu wel helemaal zeiknat. Vliegensvlug keek ze achterom en zag dat Narrowpaw de kwaaddoener was. 'Jij bent meer degene die een bad nodig heeft,' zei ze plagerig om zijn actie. 'Ik wil je best helpen hoor,' Een grijns vormde zich rond haar lippen terwijl ze nog in het water stond. Vervolgens sloeg ze herhaaldelijk met haar poot het water omhoog terwijl ze richting de kant mikte in de hoop om Narrowpaw te raken.

De kater moest weer heel hard lachen. Hij wist dat er een nederlaag terug zou komen. En die kreeg hij ook. 'Jij bent meer degene die een bad nodig heeft. Ik wil je best helpen hoor,' Had ze gezegd met een grijns. En een paar seconden later sloeg ze met haar poot het water omhoog naar zijn kant toe. Binnen een korte tijd was hij ook zeik nat. Hij zette zich meteen af om met een grote plons het water in te gaan. In de hoop dat zij nog een grotere laag zou krijgen. Soms was het gewoon even fijn om in het water te zijn. Daar was hij tenslotte Riverclanner voor.

Rushingpaw spetterde Narrowpaw nat door met haar poot herhaaldelijk door het water te slaan en het naar hem toe te gooien. De kater was al snel doorweekt en sprong toen plots in het water. Water vloog in het rond en een golf kwam over haar heen. Niet dat het veel uitmaakte, ze was toch al nat. Vervolgens keek de poes naar de kant waar ze Owlpaw net nog het water in zag springen. Ze kneep haar ogen dicht tegen de aankomende spetters om ze vervolgens weer te openen. De apprentice was een stuk van hun af gaan staan, waarschijnlijk voor de veiligheid. Een grijns kroop weer op het gezicht van de tabby poes terwijl ze richting haar vriend keek. 'Kom ook Owlpaw! Of durf je soms niet?' Ze keek hem uitdagend aan terwijl ze de woorden naar hem toeriep. Hopelijk kwam hij gezellig mee zwemmen.

Narrowpaw had een succesvol bommetje gemaakt, maar was nu wel uit gebadderd. Hij wilde net via de rand omhoog klimmen, maar gleed door de gladheid van het water weer uit. Meteen viel hij weer het water in. Oke dat ging niet helemaal goed. Hij grinnikte. Hij zag hoe de andere zich al vermaakte, dus waarschijnlijk hebben zij toch niks gezien. Het zag er natuurlijk wel schamend uit om zo in het water te vallen.

Uitdagend keek de poes de kater aan de kant aan. Owlpaw riep nog wat terug om vervolgens in het water te springen waardoor weer een golf over haar heen kwam. Grijnzend keek ze de kater aan. Ze had eigenlijk wel verwacht dat hij het water in zou komen alleen niet dat hij dat op dit moment zou doen. Ze schudde vlug de spetters van haar kop terwijl ze zich weer op Narrowpaw richtte. Zo meteen zou hij ook nog voor een verrassingsaanval zorgen en nog een golf water over zich heen was niet echt iets waar Rushingpaw op zat te wachten. Echter zag ze hoe de kater weer op de rand probeerde te komen. Iets wat niet zo soepel ging. De kater gleed weg terug het water in. Rushingpaw grinnikte om de mislukte poging, maar besloot dat het wel weer genoeg water was voor vandaag. 'Ik ga er ook maar weer eens uit.' zei ze hardop terwijl ze Narrowpaw volgde en ook de rand op klom. Bijna gleed ze ook weg maar doordat ze haar nagels snel in de aarde sloeg en vlug de kant op klom kon ze niet wegglijden. Eenmaal op de kant schudde ze zichzelf uit terwijl ze ging liggen en rusten terwijl ze haar blik over de twee andere katers liet glijden.

OOC: sorry beetje laat, had even geen inspi >.<