If you feel so empty (Winddancer)

De jonge gekleurde kater trippelde langs de Shadowclan territorium, hij moest eigenlijk gaan jagen. Al was het voor hem een grote vraag omdat hij niet kon jagen, hij tuurde zo hier en daar langs de territorium van de Shadowclan. Hij mocht niemand vertrouwen, die woorden kende hij nog. Clanners waren gevaarlijk, hij rook een stevige Shadowclan geur dus hier was het veilig om rond te dwarrelen. zijn zachte kussentjes rakten steeds het natten zand, de natten grassprieten staken boven hem uit. Steeds voelde hij zich steeds natter en natter worden, zijn vacht werd op deze manier aan elkaar vast geplakt. De zon scheen boven de blauwen lucht die gevuld was met grijzen wolken, zijn lichaam rilde door de kou. Zijn blauwen ogen tuurde langs het gebied, hij dook tegen de grond aan. Zodat hij makkelijker kon sluipen naar vijanden, ook was hij slecht te ruiken door al dat water in zijn vacht. Langzaam zetten hij stap voor stap vooruit, hij was niet zo'n goede vechter of jager. Al kon hij zijn lengte in zijn voordeel gebruiken, hij zakte dieper tegen de grond aan zodat zijn vacht de natte grond raakten. Hij keek gefocust op het gebied, hij moest toch ooit leren jagen. Hij hield zijn adem in, misschien was dit een test van het leven. Er nu een kat langs laten lopen die van een andere clan was, nu moest hij laten zien dat hij loyaal genoeg was. Hij maakte zijn ogen tot spleetjes, hij liet zijn staart tegen de grond hangen en bleef op zijn hoeden.

♦.♦

If you feel so empty (Winddancer) 2v80sxg

Theme

Art:

Tevreden keek de tabby naar het hoopje aarde die haar prooi bedekte. Straks zou ze hem weer komen ophalen, maar nu kon ze eerst nog wat meer gaan jagen. Ze was blij dat het weer warmer werd, dat de prooi weer uit hun holen kwam gekropen. Ze hadden eindelijk weer eens een beetje geluk met de jacht, hoewel de stapel prooi in het camp nog steeds niet overvloedig was. Het was wel genoeg om niemand echt met honger naar bed te laten gaan, maar dan nog - het was beter als iedereen echt kon eten tot ze vol zaten. Winddancer liet haar begraven prooi achter en liep verder nadat ze zich ervan verzekerd had dat ze de plek nog kon terug kon vinden later. Ze keek om zich heen met haar groene ogen, op zoek naar meer prooi. Opeens hoorde ze links van haar iets ritselen in de struiken - door de regen kon ze niet goed ruiken wat het was. Misschien een kat, maar dat risico kon ze niet echt nemen - als het prooi was, zou ze hem alleen maar wegjagen door eerst te vragen of het een prooi was. daarom zakte de grote poes in sluiphouding, getraind om haar gewicht te verdelen zodat ze niet weg zou zakken in de drassige grond, en begon op de struik af te sluipen.

If you feel so empty (Winddancer) 6Gt25F7

De jonge kater sloop voorzichtig, de regen druppels vielen als pijpenstelen uit de lucht. Zijn geur was slecht, hij spitste zijn oren toen iets dichterbij liep. Hij hoorde stappen maar het duurde niet lang tot hij deze niet meer hoorden, hij zakte dieper door zijn poten en bleef staan. Er was weinig te zien door dit bosje en helemaal doordat het regende kon hij geen geuren van elkaar scheiden, hij legde zijn oren in zijn nek. Hij bleef wachten, wat zou hij moeten doen. Als hij zou vluchten dan was hij ontdekt als hij zou blijven staan zou hopelijk de kat weg zou gaan, Al hoorde hij het niet meer dus wist niet of de kat weg gelopen was of naar hem toe sloop. Stil bleef hij staan, klapte voorzichtig zijn nagels uit. Wat moest hij doen? Moedig zijn of een mietje? Beiden waren een goed idee, of hij bleef staan en koos geen enkele. Hij slikte kort, de regen verpeste ook nog zijn gehoor. Hij bleef staan, hij had een doorweekte lange vacht die nu bijna half tegen de grond aan lag.

♦.♦

Theme

Art:

Onderwerp: Re: If you feel so empty (Winddancer)