Once a wolf, always a wolf

Haar blauwe kijkers scande voorzichtig het verlaten gebied op toen ze uit haar schuilplaats wrong. Het was een tijd stil geweest en ze was overtuigd dat ze nu helemaal alleen was, haar grijze lijfje stond ergens open en bloot in een verlaten plek. Misschien kon ze hier wel een tijdje overnachten. Het was dan niet perfect zoals gehoopt maar het was voor nu beter dan niks. Al ze later groot werd net als haar vader en moeder zou ze zeker een enorme terratorium claimen net als haar vader vroeger. De kattin snapte nog steeds niet waarom haar vader ooit de Bloodclan heeft gejoind, zij zou nooit en dan nooit haar kop buigen voor iemand anders. Haar pluizige oortjes gleden haar nek in toen ze veder aan haar ouders dacht. Allebei hadden ze haar verlaten, en nu? Nu zwierf ze door het land opzoek naar een plek waar ze zich ooit kan vestigen. Een grote donkerblauwe bak kwam in haar gezichtsveld toen ze het open veldje veder op trippelde. Haar maag knorde toen er een walm van verschillende voedsel geuren haar neusje vulde. Haar zalmroze tong gleed langs haar lippen, ze had wel zin in een hapje, en jagen niet haar beste vak was kon het niet anders. Met een soepele sprong belande ze boven op de vuilniscontainer, haar nagels maakte witte strepen op de plastice klep toen ze deze probeerde open te maken. Na een tijdje te vechten met de klep lukte de kattin hem open te krijgen en liet zich meteen half de bak inzinken. Haar achterwerk stak net uit de enorme bak en met haar achterpoten hield ze houvast. Met haar scherpe hoektanden scheurde ze een zwarte zak open en meteen rolde allemaal afval uit. Tenminste voor haar was het geen afval maar een feestmaal, ze had al een paar moons al bijna niks binnen gekregen door die rot kou en natuurlijk die vreselijke sneeuw.

Cyber

Cyber liep nors door de achterbuurten van dat rechtlopersterritorium hier. Hij was het beu. Er viel niets meer te beleven. De bloodclan was rustig, de kittypets bleven binnen met dit nog koude weer en prooi was weinig te vinden. Je zou zeggen: 'wees dan heel de dag bezig met prooi zoeken' maar nee, wat moest hij nou met al dat prooi doen? Geen kittens te voeden, die had hij toch in de steek gelaten door naar de bloodclan te gaan. Oké nee, toen ging hij nog steeds de kittens af en toe opzoeken. Maar dat Iggy hem gewoon verlaten had? Dat kon hij maar niet verwerken. Immers was zij de reden geweest dat hij kittens wilde. Oké nee! Stop over Iggy. Cyber had tranen in zijn ogen. Als iemand hem nu zag.. dan was hij gejost. De brede zwart-witte kater zette zijn harde, uitdrukkingloos gezicht op en zette stap voor stap zijn weg voort. Ondertussen sprong hij op het muurtje dat hem vrij bekend was. Hij keek voor zich uit, hier had Bonepaw, sorry Ripa, hem half geurenblind gemaakt. Waardoor jagen enkel nog moeilijker werd. Hij keek nog is goed rond met zijn kilgroene kijkers en sprong terug op de grond. JA BAH! Recht in een plas. Grommend en brommend van de grumpy-heid stapte hij zwaarvoets (zo half stampend) verder tot hij bij de vuilnisplek was. Hier was wel altijd een hapje te vinden. Maar hij was niet alleen. Een onbekende kitten, of toch onbekend op het eerste zicht. "Ga is opzij met die dikke kont." gromde hij humeurig waarbij hij de kit haar kont in de vuilnisbak duwde. Hij

OCC; 1. Cyber noemt tweebenen rechtlopers omdat dat hem fout geleerd is. En hij te nors is om het juist te doen. 2. ik moet er nog wat terug inkomen, ben tijdje afwezig geweest.