The best day

Haar verschillend gekleurde ogen waren op een enorme bruine havik gericht, hij was net geland boven op een konijn die Sweetheart wou vangen en zat nu te genieten van haar prooi. Zijn vlijmscherpe snavel doorborde het huid van de konijn en trok een stuk vlees van het dode lichaam, de kattin likte haar lippen af en probeerde haar maag te kalmeren. Ze hat een enorme trek, en het was dus geen pretje om te zien hoe een havik een stuk prooi boor haar verslond. Gelukkig was het weer Newleaf en verborg haar massieve lijf door de lange gras die vol in bloei was. Lichtvoetig sloop ze dichterbij, haar scherpe nagels uitgeklapt en haar tanden ontbloot. Ze zou deze havik vangen met het konijn als trofee erbij. Een lange tijd bleef Sweetheart roekeloos op haar plek zitten, tot het goeie moment.

Het geklapper van vleugelslagen doorklink het gebied, maar Sweetheart maakte als snel een einde aan de roofvogel en het was meteen weer stil in de omgeving. Haar ogen waren op de levenloze bruine vogel geplakt toen ze hem oppakte samen met het konijn. Het was best krapjes maar ze kon gelukkig de twee grote prooien met zich meesleuren. Alleen het bloed van de twee dieren was geen pretje, haar bek zat onder en droop met ritmische druppels van haar bek op -toen nog- schone vacht. Urg, dat zou een dlinke wasbeurt worden, plus er zouden zeker weten weer katten zijn die een meter in de lucht sprong door al dat bloed dat van 'haar' afdroop.

Met stevige stappen stapte ze zonder emotie het kanp binnen, en ja hoor. Er was weer ene Apprentice die een hartaanval kreeg van de bebloede kattin. Ze grauwde geirriteert en knikte naar de twee prooien, nu moest hij het wel snappen. Hopelijk. Sweetheart legde get konijn op de stapel en nam de havik zelf mee. Haar blik gleed door het kamp, hm.. Met wie zou ze eens een babbeltje mee maken? Haar blik bleef vasthaken bij een zwarte lijf, bij de eerste gedachten dacht ze dat het Runningtime was. Maar toen ze de ogen van diens ontmoette, bleek het iemand anders te zijn. Shadefeather om precies te zijn. Agh, waarom ook niet. De massieve kattin hield haar schouders op en trippelde naar de kater. "Goedeavomd Shadefeather" Mauwde ze met knikje en liet zich naast de kater ploffen. "Is het erg als ik je kom lastig vallen met mijn gezelschap?" Voegde ze er aan toe, en glimlachde eventkes kort naar de zwarte kater.

Toen de zwarte kater haar terug begroette knikte ze met een vriendelijke glimlach op haar lippen, de warrior legde haar vogel een klein stukje van haar af en befon eventjes snel haad bek schoon te likken. Het zag er inderdaad niet bepaald charmant uit, en katten werden altijd zo schichtig wanneer z eiemand met bloed zagen, iets wat ze nooit snapte. 'Nee hoor, helemaal niet!' De kattin grinnikte zachtjes met heem mee, en trok de havik naar haar toe toen het meeste bloed uit haar vacht was verdwenen. 'Goede vangst!' Sweetheart glimlachde kort en knikte, "Bedankt Shade, Starclan was vandaag goed gezind en ons een overheerlijke maaltijd aangeboden" Snorde ze zachtjes, en begon rustig van haar vogel te eten. "Heb jij vandaag ook zo'n succes gehad met jagen?" Voegde ze er aan toe met een half volle mond waardoor haar staart voor haar snuit hield. "Oeps sorry, waar zijn me manieren gebleven?"Grinnikte ze, en begon weer rustig aan haar maaltijd.

De zwarte kater lachte mee waardoor de grotere kattin met haar oren wiebelde, gelukkig had hij ook wat humor, iets waar ze wel van hield. Grapjes maken en lekker lachen. 'Geeft niet hoor. En ik heb vandaag een konijn en een muisje gevangen.' Sweetheart knikte, "Dat is ook een zeer goeie vangst Shade, misschien kan nu heel Windclan met een volle maag naar hun nest toe vanacht" Glimlachde ze, en nam nog een paar hapjes van haar prooi. Het smaakte goed om weer eens een stevige prooi naar binnen te werken na een zo'n lange koude Leafbare.

Inspiratieloos ;o