An Adventure {+ Penguinpaw)

Bubbles liep door zijn buurt, hij was het zat om alleen maar hetzelfde terrein te verkennen. De jonge kater liep richting het bos, weg van de Twoleg dens en verharde wegen. De koude schaduwen van bomen vielen over hem heen, de kater huiverde heel even. Hij rook een andere kat, nam even een pauze om te denken, hij besloot weer door te lopen, en besloot in een boom te klimmen. De takken kraakte, maar het ritselen van de bladeren ontbrak omdat de boom kaal was.

(Dit is een topic voor Bubbles x Penguin)

Langzaam liep Penguinpaw door het terratorium. Ze dacht dat ze een andere kat rook, maar kon niemand vinden. Ze keek nog is goed om haar heen, maar niemand was er. Opeens bedacht ze wat, ze kunnen ook in bomen zitten! De poes keek achter zich. Ze had al een heel stuk gedaan, moest ze dat allemaal opnieuw gaan doen?! Zuchtend ging ze zitten en keek omhoog. Wacht... Daar zat iets. Snel stond ze op en keek nog is goed. 'Hey! Wat doe jij daar?!' Riep ze omhoog. Het was sowieos geen kat van haar clan en andere katten hoorde hier niet thuis.

(Ik typ dit vanaf mn mobiel en dat bold doet het niet. Ik verandet het later)

Bubbles keek geschrokken naar beneden, maar toen hij zag dat hij ouder - en groter - dan de onbekende Clankat was, ging dat over in een nieuwschierige blik, hongerig naar avontuur. "Ik heet Bubbles, ik ben een huiskat, en ik ben op avontuur" Antwoordde hij kordaat. De kater klom voorzichtig naar beneden, en hield Penguinpaw voortdurend in het oog. Hij ging relaxed op de grond zitten, niet bang voor wat er komen zou. Hij was eenmaal best sterk, en hij had zijn formaat ook mee. Alleen Was de kater niet uit op een gevecht, hij wou vrienden en geen vijanden. Ookal was dat bijna onmogelijk als je in een Clan territorium rondloopt.

"Ik heet Bubbles, ik ben een huiskat, en ik ben op avontuur" zei de kater en kwam vootzichtig naar beneden. Eenmaal beneden ging hij relax voot haar zitten. In tegenstelling tot Bubbles bleef Penguinpaw staan. 'Ik ben Penguinpaw en kom van de thunderclan', zei ze tegen hem. 'En huiskatten horen hier niet', vervolgde ze. Ze had geen zin in een gevecht, aangezien ze daar niet goed in was, maar de kater moest wel weg.

Bubbles bleef zitten. Hij zag dat de jonge poes bleef staan, hij wou alleen maar vrienden worden, en zag niet in dat hij weg zou moeten of enig gevaar zou zijn. ik ga hier niet eens jagen dacht hij. "Ik weet dat ik hier niet mag zijn... Maar het maakt mij eigenlijk niet zo veel uit. Ik steel geen prooi, en ik doe niemand kwaad" Zei de kater met een onschuldige blik in zijn ogen. Een zacht briesje woei door zijn vacht, maar hij deed net alsof hij het niet gevoeld had.

"Ik weet dat ik hier niet mag zijn... Maar het maakt mij eigenlijk niet zo veel uit. Ik steel geen prooi, en ik doe niemand kwaad" zei Bubbles met een onschuldige blik in zijn ogen, iets waar Penguinpaw niet tegen kon. 'Best', zei ze na een tijdje. 'Maar ik houd je in de gaten', vervolgde ze met een kille blik in haar ogen. 'Ik zou eigenlijk wel is weten waarom een huiskat op avontuur gaat', zei de apprentice en ging zitten met haar staart om zich heen. Vol verwachting keek ze de kater aan.

Bubbles glimlachte zachtjes, kennelijk was de poes niet bestand tegen zijn blik.
"Ik ben hier omdat ik graag op avontuur ga en graag nieuwe katten ontmoet" Antwoordde hij braaf. "Ik vraag me ook af waarom een Clankat geen huiskat in zijn territorium wil. Ik heb ooit van mijn moeder gehoord dat zij ons 'poesiepoezen' noemen, en waarschijnlijk denken dat we niet kunnen jagen.. Maar dat weet ik natuurlijk niet zeker" Legde de kater uit. Hij keek met nieuwsgierige ogen naar Penguinpaw, maar ging weer snel over op zijn onschuldige blik.

"Ik ben hier omdat ik graag op avontuur ga en graag nieuwe katten ontmoet" antwoordde de kater. "Ik vraag me ook af waarom een Clankat geen huiskat in zijn territorium wil. Ik heb ooit van mijn moeder gehoord dat zij ons 'poesiepoezen' noemen, en waarschijnlijk denken dat we niet kunnen jagen.. Maar dat weet ik natuurlijk niet zeker" legde Bubbles uit en keek haar nieuwsgierig aan. Maar snel keek hij weer onschuldig. Penguinpaw dacht goed na over wat haar mentor had gezegd over kittypets. 'Daar heb je gelijk in', begon Penguinpaw. 'Maar ik houd gewoon niet van vreemde katten op mijn territorium', vervolgde ze. Sowieso hield ze niet van vreemde katten, waar ze ook waren. 'Maar ik neem aan dat je niet kan jagen', zei de apprentice met een grijns en keek de kater ondeugend aan.

Bubbles lachte onschuldig. "nou ja... Niet echt" beantwoordde hij haar vraag met een beschaamde blik. Hij wist dat alle Clankatten wel konden jagen, en dat prooi ook beter smaakte dan het smakeloze voer wat hij voorgeschoteld kreeg. Eigenlijk was hij wel benieuwd naar hoe het smaakte, en wou hij leren om te jagen, maar de kater hield zijn mond, en keek naar Penguinpaw.

Bubbles lachte onschuldig en zei: "nou ja... Niet echt" en keek haar beschaamd aan. Met een ondeugende blik keek ze de kater aan. 'Ach, ik had niets anders verwacht', zei ze een beetje arrogant. 'Waarom zou een huiskat überhaupt moeten jagen', vervolgde ze. 'Jullie worden thuis heel goed verwend door al die mensen', zei ze en er kwam een rilling over haar rug. Ze had het niet kunnen voorstellen hoe een kat zo kon leven. Ze leerden nooit voor zichzelf te zorgen en de katten miste echt heel veel in hun leven. Maarja, wat konden hun eraandoen.

Bubbles zuchtte, "Ze verzorgen me, en geven me heel veel aandacht. Maar hoe ideaal het ook lijkt in Leaf-Bare, huiskatten voer is walgelijk. Echt vreselijk, heel smakeloos.. Daarom steel ik af en toe ook wat mensenvoedsel zodat ik iets met een beetje smaak krijg.." Daarna keek hij bewonderend naar Penguinpaw. "Jij kan toch ook al jagen? En kan je dan ook vechten? Heb je veel vrienden in de Clan? Zijn alle katten aardig?" De jonge kater had heel veel vragen over het Clanleven, en was vastbesloten ze allemaal te vragen, en hopelijk ook antwoord te krijgen. Hij besloot weer onschuldig te kijken voor het beste resultaat, maar veranderde dat snel in een nieuwsgierige blik, omdat hij anders wel een beetje té onschuldig leek in zijn ogen.

"Ze verzorgen me, en geven me heel veel aandacht. Maar hoe ideaal het ook lijkt in Leaf-Bare, huiskatten voer is walgelijk. Echt vreselijk, heel smakeloos.. Daarom steel ik af en toe ook wat mensenvoedsel zodat ik iets met een beetje smaak krijg.." legde hij uit en keek haar bewonderend aan. "Jij kan toch ook al jagen? En kan je dan ook vechten? Heb je veel vrienden in de Clan? Zijn alle katten aardig?" vroeg de kater opeens. Zachtjes lachte Penguinpaw beschaamd. 'Nou, het jagen gaat steeds beter, mijn mentor helpt me er heel goed bij. Over het vechten heb ik nog niet zoveel gehoord, maar Applenose, mijn mentor, gaat het me vast binnenkort leren', begon ze met uitleggen. 'In de clan zijn ze heel aardig, maar lang niet alle katten. Zeker de bloodclan niet, die zijn vreselijk', zei ze en keek snel om zich heen. Dadelijk was iemand van de bloodclan haar gevolgd en gehoord wat ze gezegd had. Dat had ze helemaal niet moeten hebben, want dan was ze de klos.

Bubbles volgde haar blik. "Ik ben nog nooit met een BloedClanner in aanraking gekomen, maar het zal vast niet lang maar duren.... Ik woon namelijk vlak bij hun kamp" Legde de kater uit, met wat spanning in zijn stem. Eigenlijk leek het hem ook wel leuk, om misschien zelfs wel een gevecht aan te gaan met zo'n gevaarlijke kat, maar aan Penguinpaw's gespannen reactie leek het hem toch een stuk minder prettig dan hij voorheen had gedacht.

"Ik ben nog nooit met een BloedClanner in aanraking gekomen, maar het zal vast niet lang maar duren.... Ik woon namelijk vlak bij hun kamp" legde Bubbles uit. 'Nou, bij ons wonen ze in het kamp. Ze hebben het namelijk overgenomen', vertelde Penguinpaw aan hem. 'Dus ik zie ze dagelijks', vervolgde ze. En dat vond ze niet leuk. Na het incident met Stormshadow is ze alleen maar banger geworden van de bloodclan, wat waarschijnlijk hun bedoeling was.

'Nou, bij ons wonen ze in het kamp. Ze hebben het namelijk overgenomen', vertelde Penguinpaw aan hem. 'Dus ik zie ze dagelijks' Vervolgde de poes. Bubbles keek haar geschrokken aan, "Maar... Hoe? Hoe kunnen ze dat doen? En... Hoe heeft jouw Clan dat ooit toegelaten?" Vroeg hij haar. "Ben je niet bang dan? De hele dag lang" Vervolgde de kater, nog steeds een beetje geschrokken.

Geschrokken keek Bubbles haar aan. "Maar... Hoe? Hoe kunnen ze dat doen? En... Hoe heeft jouw Clan dat ooit toegelaten?" vroeg hij aan haar. 'We hebben terug gevochten, maar verloren. We konden er niks meer tegen doen', zei ze teleurgesteld. "Ben je niet bang dan? De hele dag lang" vervolgde de kater. 'Eerst niet, maar na het incident met een bloodclanner wel', legde ze uit aan Bubbles. 'Ze zijn niet bepaald leuke katten', zei de apprentice.

'We hebben terug gevochten, maar verloren. We konden er niks meer tegen doen', zei ze teleurgesteld 'Eerst niet, maar na het incident met een bloodclanner wel', legde ze uit aan Bubbles. 'Ze zijn niet bepaald leuke katten'. Bubbles knikte begrijpend, "Om eerlijk te zijn ben ik heel nieuwsgierig... Maar nu wil ik er eigenlijk nooit een tegen het lijf lopen" Legde de rode kater uit terwijl hij nerveus over de bosgrond schuifelde met zijn poten.

"Om eerlijk te zijn ben ik heel nieuwsgierig... Maar nu wil ik er eigenlijk nooit een tegen het lijf lopen" zei de kater tegen haar. 'Je ontmoet ze een keer en daarna wil je het nooit meer', zei ze en moest huiveren. Ze wilde Bubbles niet bang maken, maar wel waarschuwen voor de bloodclan. Iedereen zei dat het wel goed kwam, maar daar geloofde Penguinpaw niet echt in. 'Maar de rest van de clans zijn wel aardig hoor', zei ze vervolgens met een glimlach. Naja, niet alle katten, maar de meeste gelukkig wel.

'Je ontmoet ze een keer en daarna wil je het nooit meer', Zei Penguinpaw met een huivering. Bubbles keek haar aan en knikte, 'dat snap ik... Ze klinken niet echt aardig' Mauwde hij begrijpend. 'Maar de rest van de clans zijn wel aardig hoor' Vervolgde de kattin. Bubbles glimlachte, 'dat is fijn'.

(Sorry voor de late reactie >-<)

'dat snap ik... Ze klinken niet echt aardig' zei hij waarop Penguinpaw knikte. 'Maarja, ik wil liever aan iets leukers denken dan die stomme bloodclanners', zei de apprentice tegen Bubbles en glimlachte. 'Zullen we iets leuks gaan doen?' vroeg ze al wat blijer dan eerst. Ze had wel door dat Bubbles niks kwaads deed dus misschien konden ze wel vrienden worden. Bovendien verveelde ze zich toch, dus ze konden beter maar iets gaan doen.