Looking Out The Tree {Open}

"Oh je hoeft niet bang te zijn voor nog een ruzie, ik heb geen zin in vechten. En mijn vader heeft nieuwe bezigheden. Al zul je misschien nog wel voor hem uit moeten kijken. Ligt er aan hoe vaak je BloodClan tegenkomt." Vertelde Lola alsof het doodnormaal was. Leopardskin was verbaasd, maar liet niks zien. "Dus wat is er in jou leven gebeurd sinds je mij bent tegen gekomen?" Vroeg de poes voor haar toen. "Niet echt veel.. Het is allemaal even saai" Grapte de kattin. Toen ze aan Roxy merkte dat ze een beetje bang van Lola was, gaf ze haar een klein tikje met haar staart om te laten merken dat het goed was. "Oh en probeer niet te laten blijken dat je een zwak voor de BloodClan hebt." Zei Lola toen. "Als je dat doet vallen ze je alleen maar sneller aan." Vertelde ze Roxy. Leopardskin luisterde aandachtig, maar wetende dat Lola het tegen Roxy had reageerde ze er verder niet op. "Ze hebben mijn moeder ook vermoord toen ik twee manen oud was. Ik zou dood zijn gegaan als ik mijn vader niet had gevonden." Ze snoof even. "Dat is het enigste wat ik hem op dit moment niet vergeef. Overlopen naar hen." Lola stopte met praten. Leoaprdskin keek naar Roxy, wachtend op een antwoord van haar.

Roxy merkte dat de zwart witte poes haar reactie had gezien. "Oh en probeer niet te laten blijken dat je een zwak voor de BloodClan hebt." Zei Lola. "Als je dat doet vallen ze je alleen maar sneller aan." Vertelde ze Roxy. Roxy knikte. Ze had al oog in oog gestaan met de clanleider van de bloodclan, maar dat verzweeg ze nog even. "Ze hebben mijn moeder ook vermoord toen ik twee manen oud was. Ik zou dood zijn gegaan als ik mijn vader niet had gevonden." Ze snoof even. "Dat is het enigste wat ik hemop dit moment niet vergeef. Overlopen naar hen." Roxy snapte niet waarom ze haar vader niet vergeefde. Roxy voelde de ogen van Leopradskin naar haar kijken. "Ik heb mijn ouders niet echt gekend. De bloodclan nam al snel hun levens voor mijn ogen." herhaalde Roxy voor Lola.

Lola keek zwijgend naar Roxy. "Ik heb mijn ouders niet echt gekend. De bloodclan nam al snel hun levens voor mijn ogen." herhaalde Roxy. "Mijn moeder ook. Weet je het leven is erg ironisch. Bloedclan vermoort mijn moeder. Mijn vader gaat naar hem toe, blijkt dat hun deputy mijn vaders half zus is." Zei ze met een sarcastisch lachje.

~sorry voor de korte post