New things beside me, but I love it.

Het was twee weken geleden dat Dewflower bevallen was van vier gezonde kittens, en diezelfde kittens lagen nu rustig naast haar buik. Ze was trots op ze, en Skyfeather was ook trots op ze. Ze waren een volmaakt gezinnetje. Ze likte de kittens één voor één over hun kopje. Ravenkit, Mistykit, Aurorakit en Honeykit. Ze waren allemaal verschillend en allemaal perfect. Ze keek even naar buiten, naar de sneeuw. Het was een stevige Leaf-bare, en ze was al te blij dat het in de nursery warm was. Binnenkort zouden haar pluizebolletjes de wereld voor het eerst zien, en dan zouden ze zien hoe mooi het hier kon zijn, maar ook hoe lelijk. Ze zuchtte. Skyfeather was nu al bijna elke dag bij haar geweest, maar nu moest hij echt aan zijn warriortaken denken. Toch hoopte ze stiekem dat hij zou komen. Gewoon om even samen te zijn.

+ Alle kittens van DewxSky en Skyfeather. c:

Terwijl het katertje zijn pootjes uitstrekte sloeg hij zijn kleine nageltjes de grond in. Een grote geeuw ontsnapte uit zijn kleine bekje en hief langzaam zijn kopje. De ijzige koude lucht die zachtjes tochtend door de Nursery heen blies had hem wakker gemaakt. Slaperig keek hij met nog geknepn dichte ogen nogmaals om zich heen. Zijn oortjes bewogen, zo te horen waren er al een paar andere kittens wakker geworden. Ondanks dat Ravenkit nog jonger was dan een maand, was hij niet meer zo klein als in het begin. Zo voorzichtig mogelijk probeerde hij op te staan, deze weg had hij helemaal uitgestipt toen de andere katten sliepen dus slaagde hij er bijna altijd tussen zijn siblings te weg kruipen. Zoals nu. Zo zacht mogelijk kroop hij veder van zijn moeder en siblings weg, en ging weer alleen liggen bij de rand van de Nursery. Vandaag had hij er eventjes geen zin in, -je kon beter vragen wanneer hij er wil zin in had- dus draaide de zwart witte katertje weg van zijn familie en liet zich neer ploffen. Zo, nu lag hij lekker.

Ze was langzamerhand gewend geraakt aan het feit dat ze niet meer in haar moeders buik lag. Haar oortjes zaten nog tegen haar schedel aan gedrukt waardoor ze haast niets hoorde. Toch kon ze de stem en hartslag van haar moeder dofjes horen. Het was een geruststellend geluid en besef dat haar moeder nog steeds in de buurt was. De rust en regelmaat waarin ze kon slapen en drinken was voldoende voor de jonge kitten. Al verveelde ze zich soms ook wel, het kleine lichaampje werd nu nog warm gehouden door haar moeders vacht waarin ze zich dan ook maar al te graag verstopte. Ze bleef wel uit de buurt van haar broer en zussen, ze hield er niet zo van op een hoopje te liggen, waardoor ze zich soms met moeite verplaatste om meer ruimte over te houden. Ze waren dan ook geen extreem groot nest, waardoor er gelukkig genoeg plaats was aan haar moeders buik. Een geeuw naast haar, liet haar voorpootjes even verward bewegen. Ze wist niet welke van de anderen dat geluid had gemaakt, maar was wel bang dat haar rust voorbij was. Een klagelijk gepiep verliet als waarschuwing dan ook haar bekje terwijl ze gespannen afwachtte wat er zou gebeuren. Een vachtje verdween waardoor ze verrast haar kopje optilde en zich onhandig omhoog duwde. Het duurde niet al te lang voordat ze een zwak zuchtje uit slaakte en haar kopje liet zakken. Nadien krulde ze zich nog een paar maal op voordat haar ademhaling weer rustiger werd. Ze rekte haar lichaampje eventjes uit om daarna weer weg te dommelen.

Onderwerp: Re: New things beside me, but I love it.