This is me i dont need anybody {Fairfaith}

Met een vrisse blik stapte de flame point poes de Apprentice Den uit, Haar ijs blauwe ogen knipperde een maar keer toen ze zich uitrekte, Het was nog vroeg en de zon was nog maar net aan de hemel en het was ook lekker rustig in het kamp Geweldig, De poes zuchte even en ging zitten de worden van haar broer galmde door haar hoofd Shadowbreeze bestaat niet, hij is niet onze echte vader geirriteerd sloeg de poes met haar staart, Dus maar moeder was gewoon een vieze leugenaar? Als het iets wat waar ze niet tegen kon waren het leugenaars wij zijn haar kroost wij hebben recht op de waarheid hoe grauw die ook mag zijn, Haar nagels boorde in de koude grond haar ijs blauwe ogen keken neer naar haar poten, ze klonk echt als een kitten nu heel veel katten wisten niet wie hun vader was! dus waarom die leugen...

fairfath

Wat geirriteerd zwiertpe ze met haar staart toen ze Fairfaith besloot haar aan te spreken "Goedemorgen, Rosepaw. Goed geslapen?" begroette ze haar vriendelijk, Rose snoof wat hooghartig en schudde haar kop 'Ik heb helemaal niet goed geslapen' siste ze scherp ' Zoon mouse-brain houdt me de hele nacht wakker met zijn gesneurk, En toen ik wakker werd was mijn hele vacht vochtig! weet je hoe lang het duurt om het weer mooi en glad te krijgen?' toe zou het nooit geven maar Rose hieldt van klagen en roddelen zij zag het niet als iets slechts want wat zij vertelde was alleen de waarheid tevens vond ze dat katten ook met een beetje kritiek om moesten gaan anders waren het gewoon watjes, 'Plus denk ik ook dat er een gat in het dak van de Apprentice Den zit er komt te veel sneeuw binnen' zij vond van wel te veel sneeuw die verdomde witte sneeuw!.

"Dat is inderdaad wel naar." antwoordde ze uiteindelijk Rose knikte girriteerd natuurlijk was dat naar wat voor antwoord was dat? "Weet je wat, we kunnen samen even kijken naar het gat in het leerlingen hol? En als we daarmee klaar zijn help ik je wel met je vacht." bood ze haar aan Rose schudde haar kop 'Ik kan zelf wel voor mijn vacht zorgen het is alleen een hoop onnodig werk' miauwde ze scherp 'Maar we kunnen wel samen even kijken naar waar het gat zit' vier ogen zagen meer als twee toch? dus haar hulp was wel welkom had ze vast ook eens wat te doen, "Aan het gesnurk kan ik helaas niets veranderen. Gooi maar gewoon een bal mos in de richting waar het vandaan komt." grapte ze terwijl ze zich omdraaide om richting het leerlingen hol te lopen, Rose begon te grijzen en knikte instemmend 'Oh nee die kan meer verachten dan een bal mos in zijn gezicht' grijzende geniepig, Ze MOEST een goede nacht rust hebben anders zag ze de volgende morgen er niet uit plus was ze een druk iemand en verdiende ze haar slaap en dan kon ze het gewoon niet hebben om een kat te hebben die haar wakker houdt maar zijn gesnurk als hij niet oppast drukt ze was snoof in zijn snuit dat zal hem vast wel leren, Rose volgde de oudere poes naar de apprentice den.

"Waar zit het ongeveer?" miauwde de poes terwijl ze haar blik over het dak liet glijden, Rose keek heer even vragend aan waar had ze in starclans naam het over? 'Ja weet ik veel!' siste ze vel, Als zij wist waar het gat was had ze het zelf wel dicht gegooid daar had ze geen hulp voor nodig het probleem was juist waar zat het gat 'Als ik het wist had ik heus je hulp niet gevraagd' siste ze vervolgens starclan sommig katten waren echt dom of lag het nou aan haar?, Rose keek haar nog eens vel tot ze zich omdraaide en eens goed de den bestudeerde blijkbaar moest ze dit weer eens alleen doen ze had er geen vertrouwen in dat Fair de gat zou vinden ugh great ze had het beter in de eerste standstie alleen kunnen doen, Moeder had toch gelijk als je iets goed wil doen kun je het beter alleen doen.

Rose verslamde haar ogen toen de poes geschrokken haar geschrokken aan keek en haar oortjes schichtig naar achter gingen, De flame point snoof wat geirriteerd domme vraag dom antwoord zo simpel was het,"Oké, ik formuleer het op een andere manier. Welk nest is van jou?" sprak ze toen vervolgens kalm, Rose knikte langzaam en wees naar een schoon nest ergens midde in de Den, 'Daar' maiuwde ze nu op een wat rustigere toon langzaam liep ze er naar toe en keek even rond, Het gat zou hier ergens in de buurt moeten zijn aangezien zij veel sneeuw in haar vacht krijg, Ugh dat vieze natte sneeuw het duurde zo lang om haar vacht weer mooi glas te krijgen! rot leaf-bare ook.

Rose keek zwijgend toe hoe de kattin naar haar nest liep en zich om hoog probeerde de veren om het dak beter te kunnen bekijken, Maar ze faalde Rose deed moeite om een lach bui binnen te houden dat zou zeilig zijn het duurde ook niet lang voordat de kleine poes het opgaf en haar om hulp vroeg "Zou je me willen helpen?" vroeg ze vriendelijk waarna ze zich weer omdraaide naar de leerling, Rose knite 'Kan je het niet zelf dan?' plaagde ze haar Fair wist vast ook wel dat ze kleiner was een normale krijger of ja een stuk kleiner Rose was bijna groter dan haar maar dat kwam ook omdat ze groter was dan de gemiddele apprentice ha ironish, De flame point poes verplaaste zich naast de poes en tuurde even naar boven ze viel niks te zien alles leek normaal Rose gromde zachtjes ze zag het ook niet echt goed het dak was veest te hoog Rose draaide zich weer naar de poes en keek haar hooghartig aan 'Ik zie niks maar dat komt ook omdat het dak te hoog is we moeten dichter bij komen' miauwde ze zelfverzekerd haar ijs blauwe ogen boorde in die van de warrior 'Ga een liggen dan ga ik op je staan zodat ik beter een kijkje kan nemen' haar stem klonk niet eens vragend nee het was meer een bevel dan een verzoek.

Een troste blik gleed over de gezicht van de poes heen "Oké," miauwde Fair met een knikte voor ze door haar poten zakte om de leerling op haar rug te laten klimmen, Rose glimlachte en klom op de rug van de poes met moeite kon ze haar evenwicht vinden op de rug van de krijger Rose gromde zachtjes maar stopte snel toen ze eindelijk haar evenwicht zond, Ze snoof even hooghartig haar ijsblauwe ogen gleden snel naar het dak van de Den ze stond inderdaad hoger en had een beter zicht veel beter, Rose's nagels kwamen ongemerkt uit haar hulzen en plante zich in de rug van de poes om beter hou vast te krijgen.

Fair voelde het meteen toen de poes plaats nam op haar rug. Het voelde niet erg aangenaam, maar ze hoopte hiermee de leerlingen een verkoudheid te kunnen besparen. Honeyscent had het al druk genoeg met alle verkouden krijgers en zieke kittens. "Zie je al iets?" vroeg ze, haar ogen half dichtgeknepen van de druk op haar rug. "Au!" gleed er over haar lippen toen ze de nagels van de leerling in haar rug voelde. Ondanks de pijn probeerde ze zichzelf op haar poten te hijsen zodat Rosepaw nog ietsjes hoger kwam te staan. "R-rosepaw, je n-nagels." kreunde ze zwiepend met haar staart.

 "Zie je al iets?" vroeg de krijger, Rose reageerde niet en tuurde rustig veder alles leek normaal straclandomme! waar zit dat rot gat rose gromde zachtjes en haar nagels boorde ongemerkt dieper in de rug van de kattin waar ze op stond "Au!"  klonk het opeens een beetje geschrokken keek de Flame point naar benden 'Wat is er nou?' siste ze vel 'Stel je niet aan ik ben niet zo zwaar!' ergens voelde ze zich beledigd ze was niet dik of zwaar...Fair stelde zich gewoon aan,Rose voelde dat de kattin zich om hoog hees wat werkte Rose kwam hoger "R-rosepaw, je n-nagels." kreunde de poes vervolgens,Rose tilde geschrokken haar poten op ze had helemaal niet in de gaten dat...'Sorry Fair!' miauwde ze vervolgens een beetje geschrokken en stapte van de poes af, 'Oke dit gaat niet werken we moeten een andere manier vinden' maiuwde ze rustig en wat vriendelijker,Dat verdommde gat ook...

Het voelde als een enorme opluchting toen de nagels uit haar rug werden gehaald en de leerling weer met vier pootjes op de grond stond. "Kan gebeuren." sprak ze met een kleine, waterige glimlach voor ze een paar likken over haar rug gaf. Er zaten wat kleine schrammetjes, maar niet iets om zich zorgen over te maken. "Je hebt gelijk. Misschien dat een iets grotere kat ons van dienst kan zijn?" stelde ze voor. Alleen wie? De meeste krijgers waren rond dit tijdstip het kamp uit voor patrouilles of jacht.

"Kan gebeuren." sprak de poes met een kleine waterige glimlach,Rose knikte langzaam de prachtige poes ging zitten en keek geirriteerd door de Den heen waarom was het zo verdomd moeilijk om dat rot gat te vinden!"Je hebt gelijk. Misschien dat een iets grotere kat ons van dienst kan zijn?" stelde de krijger voor Rose trok even een moeilijk gezicht ze kon het moeilijk onder ogen zien maar Fair had wel gelijk misshien moesten ze wel hulp vragen aan een andere warrior een kater of gewoon een grote poes,Rose tuurde even naar boven het gat was waarschijnlijk ergens in het dak Rose knoop haar ogen tot spleetjes 'Volgens mij is het gat ergens in het dak' mompelde ze zacht eerder tegen zich zelf dan tegen de poes, Rose draaide haar kop en keek de poes kalm en wat vriendelijk aan 'Misshien moeten we inderdaad er iemand anders bij halen' mompelde ze, Ugh ze hield er niet van om hulp te vragen maar ze wilde ook niet de hele nacht onder het sneeuw liggen, Rot leaf-bare ook.

De jonge poes trok even een bedenkelijk gezicht. Het was inderdaad zo dat het gat hoogstwaarschijnlijk in het dak zat, maar helaas konden beide poezen daar niet bij. Gelukkig stemde Rosepaw in met haar idee. Ergens vond ze het jammer dat het hen samen niet lukte. Op zich waren ze geen slecht team, hun grootte zat gewoon niet erg mee. "Oké, eens zien wie er beschikbaar zijn in het kamp." mompelde ze tegen zichzelf terwijl ze weer richting de uitgang trippelde. Er waren niet heel veel krijgers aanwezig, maar wel een paar. Twijfelend liet ze haar blik over de open plek glijden. Hulp vragen was best wel eng. "Wie denk jij dat we kunnen vragen?" miauwde ze over haar schouder richting de leerling. Misschien dat Rose een stuk minder verlegen was.

"Oké, eens zien wie er beschikbaar zijn in het kamp." mompelde Fair Rose wist dat ze het tegen zich had maar toch knikte ze de flame point poes bleef rustig zitten toen de warrior de Den uit trippelde "Wie denk jij dat we kunnen vragen?" miauwde ze over haar schouder richting de leerling Rose haalde haar shouders op 'Nee' miauwde ze simpel ze had echt geen idee wie ze moest vragen veel warriors waren er weer niet en ze kende ook niet warriors die taken even aan de kant wilde leggen om hun te helpen, Rose liep naar de andere poes toe en ging naast haar zitten 'Weet jij nog iemand?' vroeg ze rustig terwijl ze het kamp door keek, Je er was ook echt veel keus jeetje.

Hmm, dat werd uit haar comfort zone stappen en zelf om hulp gaan vragen dan maar. Soms vervloekte ze haar grootte, terwijl het op andere momenten ook wel weer handig kon zijn. Zo had ze op Clan meetings altijd een plekje vooraan. De jonge krijgster zuchtte en stapte op de eerste de beste groot uitziende krijgskat af. "Pardon," begon ze zachtjes. "Zou u ons misschien met iets willen helpen?" Ze hooptte dat de kat geen belangrijke taken te doen had en hen zou kunnen helpen.

- Iemand die zin heeft ze te komen helpen? c: