Sneak peek

De druppel die op de neusbrug van de kater viel liet hem nogmaals huiveren. Zijn hele vacht was doorweekt en voelde zwaar aan. Door het water dat aan zijn vacht bleef hangen sleepte het onderste deel door de modder. Zijn zicht was wat troebel door het water dat continu zijn ogen in bleef lopen. De plotselinge bui had hem overvallen tijdens het jagen. Sluipen lukte toch niet meer waardoor de rosse kater had besloten om maar wat rond te lopen. Inmiddels was hij aangekomen bij Shadowclangebied, de Carrionplace om precies te zijn. Hij was echter niet de enige die in de regen stond, een Shadowclanner. "Goedemiddag", sprak de kater op een neutrale manier. Eens kijken met wat voor kat hij nu te maken had.

{Eerste post voor Winddancer}

De scherpe geur van de carrionplace stak in haar neus, maar de tabby wist dat ze hier vast wel een schuilplaats kon vinden. Ze was te ver van het camp om nu terug te gaan - en ze had gelijk gehad. Haar doorweekte vacht druipte op de droge grond onder haar. Ze had een soort harde stenen plaat - nou ja, het glinsterde te veel om echt steen te zijn, maar ze kon niks anders bedenken - gevonden om onder te schuilen. Een doorweekte rosse kater stond opeens voor haar. Winddancer keek hem aan, haar groene ogen vernauwd als ze hem probeerde in te schatten. Wat kwam hij hier doen? Hij begroette haar tamelijk vriendelijk voor een kat die op vijandig gebied was, en leek zich niet echt druk te maken. Dat was meestal geen goed teken; dan waren het goede vechters, meestal. Oftewel waren ze oliedom, en soms kon dat nog gevaarlijker zijn - voor hem en voor de anderen. "Wat doe je hier?", snauwde Winddancer, geïrriteerd door de regen, de stekende geur van het kraaienvoer en natuurlijk de onbekende kat die op hun gebied stond.

De Shadowclanner waar de kater tegenover stond was een jonge warrior, een kattin. Een levensbedreigend gevaar was het niet dus zou hij op zich wel een gesprek met haar kunnen voeren. "Wat doe je hier?", werd hem door de kattin toegesnauwd. En dan zeiden ze dat Bloodclanners altijd zo agressief waren. Hij had haar gewoon begroet om gesnauw terug te krijgen, niet eens een begroeting. "Ik sta in de regen", antwoordde de rosse kater droogjes. Hellhound was wel nieuwsgierig naar wat ze met hem zou gaan doen als hij enkel droogjes antwoord zou gaan geven en verder niets zou doen. Voorlopig zou hij geen poot verplaatsen zonder een goede reden.

De poes gromde zachtjes. "En op Shadowclan gebied.", zei ze, de kater agressief in zich opnemend. Ze zou een gevecht tegen hem heus wel overleven, ze was een sterke getrainde warrior. Maar als het even kon, zou ze liever deze bui uitzitten zonder irritante rosse katers op hun gebied, en dan naar het camp gaan en zich lekker warm opkrullen in haar nest. "Ga terug naar je tweebenen, daar is het vast lekker warm en droog.", vervolgde Winddancer, duidelijk suggererend dat het een kittypet was, hoewel ze aan de wilde geur in zijn vacht kon ruiken dat het op zijn minst een loner moest zijn - en in het ergste geval Bloodclan.

Er kwam een zacht gegrom van de kattin na zijn antwoord. "En op Shadowclan gebied", vervolgde de kattin alsof de kater dat zelf niet door zou hebben. Hellhound rolde enkel met zijn ogen op die woorden. Veel meer dan een reactie daarop was niet nodig. "Ga terug naar je tweebenen, daar is het vast lekker warm en droog." Op die woorden kon Hellhound enkel een paar keer langzaam knipperen. Een opmerking die nog meer standaard was dan die bestond vrijwel niet. De rosse kater tilde zijn hoofd omhoog zodat de zwarte halsband met hondentanden tussen zijn pels zichtbaar werd. "Zegt genoeg?" Vroeg de kater op een droge toon aan de Shadowclanner.