Mindless [Heavepaw]

Ja hoor, het was eindelijk zo ver. Ein-de-lijk apprentice. Hoewel dit natuurlijk het plezier van uit het kamp sneaken weg nam, was Bark ergens ook blij dat hij vrij kon bewegen zonder bij zijn nekvel terug gesleept te worden. Het territorium besloot hij zelf te ontdekken, daar had hij geen mentor voor nodig! Het was een prachtig gebied, en zeker nu alles bedekt was met een dikke, witte laag sneeuw. Maar ja, na een tijdje van ontdekken en bewonderen werd het toch wel saai alleen. De kater stond op het punt om terug te gaan toen hij pootstappen zag in de sneeuw. Perfect, precies wat hij nodig had. Vol goede moed volgde hij de afdrukken, tot hij een eindje verderop een kat zag. Een grijns sierde zijn snoet. "Hey, hallo!"

De jonge poes trippelde met opgeheven kop en staart het kamp uit. Jep, ze genoot van haar vrijheid. Ondanks dat haar nieuwe slaapplek bagger tot de max was, wilde ze voor geen goud terug de nursery in. Nu kon ze gaan en staan waar ze wilde, doen wat ze niet laten kon. Een grijns kwam op haar gezicht. Niemand die haar nu terug de nursery in ging slepen omdat ze uit het kamp was. Nee, het mócht nu gewoon. De poes keek is om zich heen. Eigenlijk wilde ze heel graag eens naar het thunderpath, kijken wat daar te beleven viel. Ze stak haar neusje in de lucht. Welke kant precies op..? Toen werd ze echter aangesproken en Heavepaw draaide zich snel om. Ze keek naar Barkpaw, een apprentice van haar leeftijd, die haar grijnzend aankeek. "Ook hallo," miauwde ze en trok haar mondhoek op, waarbij ze eens met haar ogen knipperde.

De poes glimlachte. "Ook hallo," De gestreepte kater liep dichterbij. Hij herkende nu Heavepaw, een leeftijdgenote met opvallende ogen. "Zeg, die blik in je ogen, zeg me nou niet dat je verdwaald bent!" Plaagde hij. Bark ging voor haar staan, en maakte een overdreven buiging. "En nu wacht deze schone dame vast op haar prins op het witte paard!" Hij zette zijn toon dramatsich aan, en na een korte pauze keek hij haar recht aan. Een ondeugende lach vormde zich op zijn snoet. "Ik heb slecht nieuws voor je, ik ben die prins niet." Hij grinnikte, hij was maar aan het treiteren. Hopelijk kon ze hier tegen en was ze niet zo'n tuttig poezinnetje. Maar van wat hij zag, kon ze wel tegen een beetje stangen.

Een grijns kwam op het gezicht van Heavepaw toen de andere apprentice meteen begon met plagen. Ze grinnikte om zijn buiging en opmerkingen, al had ze meteen door dat deze niet serieus waren en echte hulp niet onderweg was. Helaas, helaas. Zijn laatste zin bevestigde haar vermoedens en ze lachte zachtjes. "Ach wat jammer nou," miauwde ze op een plagende toon terug. "Maar dacht je 't werkelijk? Verdwaald als het kamp nog gewoon in zicht is?" vroeg ze met speelse blik op de andere kat gericht en schudde haar kop. "Hmhm," humde ze van nee. "Ik was in fact wel op zoek naar het thunderpath, al weet ik de weg niet." vervolgde ze. "Maar ja, ik heb geen prins op het witte paard om me te beschermen daar van de gevaarlijke draken..."

Gelukkig had Bark haar goed ingeschat, en kon ze wel om hem lachen. "Maar dacht je 't werkelijk? Verdwaald als het kamp nog gewoon in zicht is?" Zei ze speels, en schudde haar kop. "Hmhm," Nu was Barkpaw geïnteresseerd, omdat de meeste poezen met wie hij sprak nette dames waren. Dit was anders, en dus interessant. "Ik was in fact wel op zoek naar het thunderpath, al weet ik de weg niet." Hij trok zijn wenkbrauwen op. "Maar ja, ik heb geen prins op het witte paard om me te beschermen daar van de gevaarlijke draken..." Dus toch! Hij richtte zich in zijn volle lengte op (wat, als we eerlijk zijn, niet veel groter was dan Heave) En keek dramatisch opzij, met zijn borst trots vooruit. "Laten wij dan gaan, schone dame! Opzoek naar het thunderpath en al haar gevaren!" Hij liet zich weer inzakken, en knipoogde naar haar. Zelf had hij nog niet echt een tour gekregen door het territorium, maar hoe moeilijk kon het zijn om dat te vinden? De kater keek haar nog een keer recht aan, voordat hij zoch omdraaide en begon weg te lopen alsof hij precies wist waar hij heen moest. "Heavepaw is een goede naam," Merkte hij op, bij wijze van conversatie starter.