Running to the sea [Sparrowfeather]

Normaal liep Lizard altijd voorop als ze op weg gingen om nieuwe kruiden te gaan zoeken, maar deze keer was Sparrowfeather sneller. Ze was dan ook echt aan het slenteren. het was niet dat ze niet blij was dat ze vandaag nieuwe kruiden gingen zoeken en bekijken. Dat was het helemaal niet. De reden dat ze haar enthousiasme verdrong was doordat haar vader's lichaam gisteren gevonden was. De dood van haar moeder had ze niet direct meegemaakt omdat ze gewoonweg nog te jong was geweest, maar nu leek het alsof ze ineens twee katten verloor. Met de dood van Whitelion kwam ook de herinnering van haar moeder terug naar boven. Kort trok ze met haar oortjes. Als ze nu ook zo snel geraakt was, hoe kon ze zich dan sterk houden als toekomstige Medicine cat? Starclan had misschien wel een fout gemaakt om haar uit te kiezen. Lizard beet even op haar lip en versnelde haar tempo lichtjes om toch bij te blijven met haar mentor. "Waar gaan we naartoe?" vroeg ze uiteindelijk toch een beetje nieuwsgierig, gevolgd toch een klein glimlachje.

Gisteren was het lichaam van Whitelion gevonden, vermoord door Riverclan was hun deputy. Sparrowfeather had er de hele nacht over wakker gelegen, want hoe konden ze Whitelion zo makkelijk in de val lokken? Hem gedwongen om doodsbessen te eten? Hij wist het nog niet helemaal. In elk geval was er nu nog meer razernij dan eerst in de clan. Hij keek achterom toen Lizardpaw vroeg waar ze naartoe gingen. "Vandaag ga ik je wat plekken laten zien in ons territorium waar je kruiden kan vinden." Daarna draaide hij zich weer om en liep verder, nog altijd mank met zijn gebroken achterpoot zoals hij al bijna zijn hele leven deed. De kater was best stil vandaag, maar hij gebaarde met zijn pluizige staart dat de apprentice naast hem moest komen lopen en hij vertraagde het tempo.