The sky above me

Een beetje verwonderd keek ze naar enorme kale eiken die om haar heen stonden. De fourtrees waren werkelijk indrukwekkend, en Canarypaw kon wel begrijpen waarom de eerste warriors dit als het middelpunt van hun territoria hadden gekozen. Ze stond bovenop de great rock, en ze verbeelde zich stiekem een beetje dat alle clans om haar heen stonden. Leiders moesten zich echt vet cool voelen als ze hier zo stonden te kibbelen. Alsof ze over boven stonden. Dat leek Canarypaw wel wat, boven de regels staan.

-Eerste post Mousepaw

Canarypaw was nog steeds een beetje in gedachten verzonken toen een andere apprentice haar naderde. "halloo?" Klonk er plotseling, en ze schrok op. Toch wel een beetje geschrokken keek ze naar de andere apprentice, maar glimlachte. Ze had nog nooit een kat van een andere clan gezien, en eerlijk gezegd was ze er wel nieuwsgierig naar. "Hey!" Riep ze naar de andere poes, die zo te ruiken uit Windclan kwam. Soepel sprong Canarypaw van de great rock, en liep ontspannen op haar af. De ander zou haar toch niet doen? Er was tenminste geen enkele reden toen, vond zij. "Jij bent van Windclan." Merkte ze op. "Toch?"

De andere kattin leek naar haar te glimlachen en automatisch deed Mouse dit terug. De ander riep een vrolijke hey terug en sprong toen van de grote rots af. Een beetje bewonderd keek de rood met witte poes naar de andere apprentice, die dat zo soepel kon. In de WindClan waren er niet echt hoge dingen waar je af kon springen en Mouse was dan ook niet de beste in klimmen en zo. Toen de andere poes voor haar kwam staan, vroeg deze of ze van de WindClan was. Mouse knikte snel. "Ja, klopt!" miauwde ze vriendelijk. "En jij van de ShadowClan..?" haar zin eindigde meer als een vraag dan een opmerking, omdat ze het niet zeker wist. ShadowClan had laatst nog een stuk grond van hen gestolen, maar oké, daar gaf ze nu niet zoveel om. Deze poes voor haar leek heel aardig.

"Ja, klopt!" Miauwde de rode apprentice die van dichtbij ook wel vriendelijk leek. "En jij van de ShadowClan..?" De ander leek er niet erg zeker van te zijn, maar ze had wel gelijk. "Yep." Zei ze niet zonder trots. Net zoals bijna alle katten geloofde ze in de superioriteit van haar eigen clan. "Mijn naam is Canarypaw." Stelde ze zich voor. "En de jouwe is...?" Het kon toch geen kwaad om de ander een beetje te leren kennen? De warrior code verbood het niet om vrienden in een andere clan te hebben.

De apprentice meldde trots dat deze inderdaad van de ShadowClan kwam. Een glimlach kwam op Mouse haar gezicht; gelukkig had ze de goeie Clan gezegd, anders had ze echt voor gek gestaan. De zwart-witte apprentice vertelde haar dat ze Canarypaw heette, en Mouse grijnsde vriendelijk. "Ik ben Mousepaw." zei ze. "Canaryaw is een mooie naam! Waarom heet je zo?" vroeg ze toen. De zwart-witte poes leek niet zoveel op een kanarie, als je het haar vroeg. Die hadden heel veel felle kleuren en zo, juist helemaal niet zwart-wit!

"Ik ben Mousepaw." Stelde de ander zich voor, en Canarypaw knikte. Toepasselijke naam aangezien de poes is haar ogen heel klein was, maar dat was vast omdat ze uit Windclan kwam. Die waren immers bijna allemaal klein. "Canaryaw is een mooie naam! Waarom heet je zo?" Vroeg Mousepaw vervolgens, en Canary haalde haar schouders op. Eerlijk gezegd wist ze het zelf ook niet, maar ze vertikte het om te zeggen dat haar moeder altijd zei dat ze net zo druk en rusteloos was als de kleurige vogeltjes. "Mijn moeder vind het waarschijnlijk wel mooie vogels." Zei ze, en wilde liever van onderwerp veranderen. "Zijn alle katten in Windclan zo klein als jij?" Vroeg ze, er niet aan denkend dat ze de andere poes misschien wel eens zou kunnen kwetsen. Canarypaw was het soort kat die daar niet over nadacht.

Canarypaw haalde haar schouders op, en vertelde dat haar moeder het waarschijnlijk leuke vogels vond. Mouse knikte, dat zou inderdaad goed kunnen. Haar moeder had haar waarschijnlijk Mousekit genoemd omdat ze zo klein was, toen al kleiner dan de rest. "Zijn alle katten in Windclan zo klein als jij?" vroeg Canarypaw toen aan haar, en Mouse schudde haar kop. Ze vatte het helemaal niet beledigend op, aangezien dat gewoon een normale vraag was. Ze wist dat ze kleiner was dan de meeste katten - zelfs in de WindClan - en als zij de eerste WindClanner was die Canarypaw gezien had, dan kon ze ook niet weten dat het gewoon aan haar lag. "Nee hoor," miauwde ze. "Ik ben gewoon heel klein," voegde ze er wat grinnikend aan toe. "Maar later wordt ik waarschijnlijk wel groter. Mijn moeder zegt altijd dat mijn groeispurt gewoon wat later komt." of het waar was, dat was de vraag. Misschien bleef ze wel altijd kleiner dan de rest. Mouse vond het niet zo erg om klein te zijn, dan paste ze overal makkelijk doorheen en kon ze gemakkelijk langs anderen glippen.

"Nee hoor," miauwde Mousepaw. "Ik ben gewoon heel klein," Stiekem was Canarypaw toch wel een beetje teleurgesteld. Als alle windclanners zo klein waren zouden ze niet zo heel moeilijk te verslaan zijn, maar deze hier bleek dus een uitzondering. "Maar later wordt ik waarschijnlijk wel groter. Mijn moeder zegt altijd dat mijn groeispurt gewoon wat later komt." Zei Mouse nog wel aardig optimistisch, maar Canarypaw moest toegeven dat ze niet zoveel hoop voor haar had. Zelf had ze niet zoveel last van haar lengte. De zwart witte poes had dan niet zulke brede schouders, maar ze stond mooi hoog op haar poten, en had al de nodige spiermassa ontwikkeld om goed met de sterkere apprentices mee te komen. "Ik hoop het voor je." Zei ze met een vriendelijke glimlach. "Maar klein zijn is in jullie territorium toch ook erg handig? Met al die hazen en zo."

Eigenlijk leek de poes tegenover haar best op haar. Deze was groter, maar niet breder. Een glimlach kwam op haar gezicht toen ze de ander zo bekeek. "Ik dacht altijd dat ShadowClanners heel breed en gespierd waren," gaf ze eerlijk toe met een verlegen glimlachje. Canarypaw merkte op dat ze hoopte dat Mouse nog iets groter werd en vriendelijk grijnsde ze. "Maar klein zijn is in jullie territorium toch ook erg handig? Met al die hazen en zo." vroeg de kattin en Mouse haalde haar schouders op. "Niet zozeer hoor!" beantwoordde ze. "Als je klein bent, wordt er vaak gezegd dat je dan ook snel bent. Maar grote katten kunnen veel grotere passen nemen, dus die zijn vaak ook snel." miauwde ze als toelichting. "En wij hebben heel veel hoog gras, dus dan kan je beter groot zijn dan klein." Mousepaw grijnsde. Ze was wel vaker de weg kwijt geraakt in hun territorium.