Ze keek het kamp rond, was nog niet echt er buiten geweest. Wat ze wel wist was dat ze niet naar buiten wilde. Eigelijk wel, maar nu nog niet, niet helemaal alleen dan. Het was zo vreemd om te denken dat daar een wereld lag die ze zelf helemaal nog niet kendde. Ze had er wel degelijk vaak genoeg over liggen gissen en dromen. Kijkend naar de uitgang, een opening naar een andere wereld? Opeens moest ze niezen, door de kou in haar neusje. Ze voelde een rilling langs haar kleine lichaampje gaan. Haar groene oogjes keken nieuwsgierig naar sommige warriors die langs kwamen en enkelen die naar en bij de prooi stapel weg liepen. Ze slikte en voelde zich wat slaperig. Met een beetje zorgenlijke blik keek ze naar de Nursery, daar bleef ze liever. Ze vond het daar wel fijn en warm.. maar dat kon niet meer, ze was er nu toch echt te oud voor. Haar halflange bruine vacht waaide mee met het ritme van de wind. Was het echt klaar? Haar leven was begonnen en velen gevaren en avonturen stonden bij haar voor de deur. Wie zou haar helpen? Wie zou haar verraden? Het was allemaal zo super veel. Dreamy besloot nu toch maar het kamp over te steken, haar pootjes raakte de koude grond tot ze er bij aankwam en zenuwachtig naar binnen keek. Het was hier warmer dan op de open plek waar ze net had gezeten.