Oddpaw sloop geruisloos door het bos, een paar konijnlengets van hem af zat een dikke muis. Hij sprong en beet het beestje dood. Oddpaw verzamelde alle prooi die hij had gevangen, vooral muizen, en bracht deze naar het kamp. Hij legde de muizen op de prooistapel en nam er een zelf mee naar de Apprentices den. Binnen ging hij op zijn Mosnest liggen en at de muis op, daarna viel hij in slaap. Zijn ogen waren nog niet dicht of er kwam een luidruchtige Apprentice binnenstormen. “Hoi!” zei Oddpaw tegen de Apprentice “Wil je alsjeblieft niet zo luidruchtig doen! Ik probeer te slapen!” Oddpaw zuchtte en ging liggen. Kon hij nou niet eens rustig gaan slapen?! Vandaag had hij nog niet eens rust gehad en nu wou hij gaan slapen, kwam er zo’n druktemaker binnen… Hij begon zijn sneeuwwitte vacht te likken en keek de Apprentice aan.
(in het begin alleen Airpaw)