Christmas trees

Hoewel de kater nooit in de Thunderclan had gezeten voelde hij toch wat nostalgie bij het wandelen door clangebied. Het gebied leek vrij weinig op zijn oude clangebied, al waren de hoge bomen het meest lijkend. De zelfde bomen werden één keer per jaar omver gehaald en meegenomen voor de twolegs. Ze leken er een ceremonie mee te hebben. De dingen werden vol gehangen met lichtjes en glimmende dingen. Verder dan dat leken ze er echter niets mee te doen, rare gevallen die twolegs. Het vuur dat aan het einde van de twoleg ceremonie kwam vond Hellhound dan nog altijd het interessantst. De bomen die ze eerst vol hadden gehangen met troep gooide ze allemaal op een hoop om die vervolgens te verbranden. Vanaf een veilige afstand zat de kater dan nu ook weer te kijken naar hoe twee grote twolegs een boom aan het neerhalen waren. Een kleine twoleg rende maar wat raar rond in de buurt. Dat was dan nog degene waarmee hij het meest rekening moest houden. Vanuit zijn ooghoek viel hem iets zwarts op. Meteen kwam de rosse kater overeind en liep er heen. "Het is weer die tijd van het jaar dat de twolegs zo raar met de bomen doen hè?" Begon hij terwijl hij rustig dichter bij de zwarte kater kwam. Claw, de Leader van de Elite en voor het grootste deel de reden dat ze nu dit gebied er bij hadden.

“Ja, ik heb dat nooit begrepen. Het blijven vreemde wezens, die twoleg.” De rosse kater knikte instemmend op Claw's woorden. De twolegs bleven niet te begrijpen, hoe je het ook bekeek. Sommige Kittypets beweerde dat ze het begrepen, naar hun kon je echter beter niet luisteren gezien ze zelf bij de twolegs hoorde. Dat kon hij nooit begrijpen, hoe zou een kat dat ooit leuk kunnen vinden. De hele tijd twolegs die aan je wilde zitten en eten dat niet te pruimen was. "Waarschijnlijk wil je ze niet eens begrijpen. Dat zijn ze niet waard," zei Hellhound terwijl hij lichtjes met zijn kop schudde. “Hoe gaat het met je? Wat vind je van ons nieuwe territorium?” Vervolgde Claw. Het grijnsje op zijn kop bleef Hellhound niet onopgemerkt. De rosse kater kon het wel begrijpen ook. Ze hadden immers een van de clans overgenomen, wat de Elite al lang of zelfs nog nooit voor elkaar had gekregen. "Met mij gaat het prima. Wat... apart zou ik het wel noemen. Een clanterritorium geeft me toch wel wat vage nostalgie. En hoe gaat het met jou?"

De zwarte kater leek het met hem eens te zijn. Iets wat Hellhound wel beviel, er waren een aantal katten die je beter aan jouw kant kon hebben. “Dat klopt, waarschijnlijk is het maar goed dat wij het niet begrijpen.” Veel meer viel er niet over het onderwerp te zeggen als beide het er mee eens waren. Vanuit zijn ooghoek keek Hellhound die naar de kleine twoleg die hun kant op keek. Claw had het inmiddels al afgeschrikt door enkel een waarschuwend geluid te laten horen. “Is het heel anders dan het ShadowClan territorium?” Vroeg Claw hem, voor hij antwoord kon geven kwam er echter een vreselijk geluid uit de kleine twoleg. Kort legde de rosse kater zijn oren in zijn nek. “Uhm…” Langzaam knikte Hellhound, de twolegs hadden hun door gehad. Twolegs konden nog wel eens voor problemen zorgen, dat was het vervelende er aan. Hellhound draaide zich om en begon weg te lopen van de twolegs. "Misschien laten ze het wel als we ergens anders heen gaan." Zei de kater over zijn schouder terwijl hij steevast door liep. "Maar het Shadowclan territorium is veel moerassiger. Ook komt er niet veel andere prooi voor dan vogels." Vertelde hij met zijn kop naar voren gericht, niets eens meer oplettend of Claw überhaupt achter hem aan kwam. Ergens hoopte hij wel dat de twolegs hun gewoon met rust zouden laten. De kater had geen zin in al dat gedoe.

Tegen de tijd dat de kater klaar was met praten liep Claw al naast hem. “Is dat moeras gevaarlijk?” Op de vraag van de zwarte kat draaide Hellhound even met zijn oren. De kans dat het alleen om nieuwsgierigheid ging was behoorlijk klein dus er moest meer spelen. "Kan," antwoordde de kater terwijl hij zijn ogen kort langs de bomen liet glijden. Nu wilde hij een goede uitleg geven en uiteindelijk ook te weten komen wat er aan de hand was. Wat Claw's plan was. "Voor de Shadowclanners is het gebied vrijwel ongevaarlijk gezien ze het gewend zijn. Daar hebben zij dus het voordeel in gevecht. Als je weet hoe je moet omgaan met moeras kun je je er prima bewegen. Maar het kan heel vervelend zijn als je het niet kan. Je komt gemakkelijk vast te zitten en dat kan gevaarlijk zijn." Vertelde de rosse kater op een rustig toontje tegen de Leader. Als hij nog meer informatie nodig zou hebben zou Hellhound het meeste er van wel hebben. Als kitten en jonge apprentice had hij immers in de Shadowclan gezeten.

“Wil jij mij een dienst bewijzen Hellhound?” Op de vraag van Claw draaide de rosse kater even met zijn oren. Dit kon nog wel eens interessant worden. Zoals hij had vermoed zou er waarschijnlijk iets gaan gebeuren met de Shadowclan. Als Claw het voor elkaar kreeg om die daadwerkelijk te veroveren zou het pas echt leuk worden. “Wil jij voorop gaan als wij de ShadowClan aanvallen en ons door dat moeras loodsen? Ik zal je een seintje geven als het zo ver is.” Een grijns verscheen op Hellhound's kop bij die woorden. Inmiddels had hij dat idee al wel gekregen en dit was alle bevestiging die hij er voor nodig had. "Natuurlijk," antwoordde hij met een bevestigend knikje. Het mocht dan al wel weer even gleden zijn dat hij op het territorium was geweest, hij kende het nog als zijn eigen achterpoot.