It's a hard knock life || Mistpaw

Stormpaw

It's a hard knock life || Mistpaw

Vermoeid zette de rosse kater zich op de outlook rock, wat kwam hij hier eigenlijk doen? Hij had maar gewandeld en gewandeld, gewoon waar zijn poten hem heen brachten en blijkbaar was dat hier. Alles was beter dan in het overvolle kamp dacht hij bitter. De laatste tijd voelde de kater zich niet echt meer deel van de clan, Het voelde niet meer als zijn thuis. Maar hij zou ook nooit weg kunnen gaan, het is de enige thuis die hij ooit gekend heeft. Verbitterd staarde hij naar het mooie uitzicht van het Windclan territorium, zelfs als hij weg wou gaan zou hij dat nooit kunnen. Een koude windvlaag bracht een geur mee waardoor zijn gedachte werden afgeleid, alert spande hij zijn spieren, maar ontspande die weer toen hij merkte dat het een windclangeur was. Hopelijk bleef die kat weg van hem, hij had echt geen zin in gezelschap. Als hij dat had gewild dan was hij wel gewoon in het kamp gebleven.

Sheet door Cricket van Kickstart

Het was al later aan het worden, maar toch wou ze het kamp nog even uit. Deze keer wandelde ze rustig in plaats van het trainen van haar spieren. Trainen vond ze geweldig. Alleen nu had ze een dagje vrij, dus ging ze wandelen. Waar die logica vandaan kwam wist ze niet, maar zij vond het prima. In het kamp blijven de hele dag voelde ook weer zo nutteloos, al deed ze hier niet heel veel meer. Met een zucht kwam ze aan bij de outlook rock, waar ze op sprong om toen pas een andere apprentice te zien zitten. Diegene leek niet echt zin te hebben in gezelschap, maar toch liep ze erheen om wel met een afstand ertussen te gaan zitten. "Ik stoor of niet soms?" Niet dat het haar uitmaakte, maar het was beleefd om te vragen. Weg ging waarschijnlijk niet. Mist bleef gewoon naar voren kijken, naar het Windclan gebied.

"Ik stoor of niet soms?" klonk er, de rosse kater keek opzij en herkende Mistpaw. Inderdaad antwoordde hij in zijn hoofd, maar dat zou hij natuurlijk nooit zeggen. Hij zou dat nooit durven, in plaats daarvan mauwde hij maar: "Hallo, waarom zou je storen?" Zijn groene ogen gleden weer over het uitzicht, wat was het hier toch zo mooi. "Zo laat nog uit het kamp?" zei hij vragend, niet echt omdat het hem interesseerde, maar eerder om iets te zeggen. Anders kwam er weer zo'n opgelaten stilte en daar hield hij niet echt van. Storm bekeek de poes wat aandachtiger, ze zag er nog niet zo oud uit, waarschijnlijk was ze nog maar net apprentice geworden. De kater wendde zijn blik af, en staarde weer glazig naar het uitzicht. Het was al laat merkte hij, het zou niet meer lang duren voor de zon onder zou gaan. Niet dat dat zo'n groot probleem is, maar waarschijnlijk wou de poes wel niet te lang weg willen blijven. De rosse kater zuchtte zacht, hij moest er echt even tussen uit, naar een plaats waar hij zich thuis voelde, waar hij echt gelukkige kon zijn. Want deze clan werd hem steeds vreemder en vreemder, als een vertrouwde vriend die opeens helemaal veranderde. Natuurlijk was de clan niet verandert, maar was hij dat... Maar in wat? In wat kan je veranderen als je niet eens weet wie je familie is? In wat kan je veranderen als je niet een weet ie je zelf bent?

"Hallo, waarom zou je storen?" De poes keek hem met een glimlach aan. "Niet liegen", zei ze met een draai van d'r ogen. Haar staart sloeg ze om zich heen en ze zuchtte. Rare plek om rond deze tijd te zitten, maar was ergens ook wel weer leuk. Het was leuk om het gebied in de nacht te zien. Zag ze niet vaak. Toen de kater naast haar sprak keek ze kort zijn richting uit, maar keek al snel weer weg. "Tja ik dacht waarom niet." Haar staart ging van haar poten en de poes besloot om te gaan liggen. Poten nog onder haar en kop nog omhoog. Het maakte haar niet zoveel uit wat hij ervan dacht dat ze daar zo lag. Dat was iets wat ze inmiddels wel had geleerd. Je niet teveel aantrekken van anderen dan was je leven niet van jou, maar van de mensen om je heen. Die je zo 'eng' vond. Helaas had ze dat nu pas door. Haar kittentijd was de hele tijd zo geweest. Toen schuilde ze achter haar broertjes. Was nu niet meer nodig. "Ik kan hetzelfde aan jou vragen."

{ Sorry ik had het even druk :'D

Onderwerp: Re: It's a hard knock life || Mistpaw