Midnight || Timberwolf

Weer een gefaalde jacht oh hij werd er gewoon gek van, Waarom was het zo moeilijk om iets te vangen? Timber had het al op geven maar in plaats van terug naar het kamp te gaan besloot hij maar een rond je te maken door de grenzen, En hij kwam uit bij de Outlook rock de plaats waar katten in New-leaf of wanneer het een andere dag bij een kwamen om lekker van de warmte te geneiten, Natuurlijk kon je hier in Leaf-bare weinig katten vinden, Er kwamen wel katten om te kijken of hier iets te jagen viel aan gezien hier wel prooi te vinden is, De grijze kater versnelde zijn pas toen een kat zijn gezichtsbeeld in kwam, Niet zomaar een kat maar Sweetheart zijn zusje wat deed ze hier ? zo alleen? 'Sweetheart' zijn stem klonk hard en duidelijk 'Wat doe je hier?' vroeg hij vervolegns toen hij een paar stappen dichter bij deed, Hij dacht toch niet over...Hem?

Timber bleef zijn zusje strak aan kijken, Ze schrok duidelijk van hem ze viel van de rots af en belande in een modder poel, maar de kater verroerde geen spier zefls niet toen ze hem een boze blik toe wierp, "Timberwolf?" Mauwde ze half ongelovig, de kater knikte kort en deed een stap dichter bij "Dat is lang geleden" Bromde zijn zusje vervolgens de kater snoof geirriteerd maar bleef haar strak aan kijken 'Dat valt ook wel mee' miauwde hij laag hij keek rustig toe hoe de kattin zich begon te wassen om de modder uit haar vacht te krijgen, 'Sweetheart' begon hij kalm maar op een kille toon 'Ga je mijn vraag nog beantwoorden?'

Timber luisterde naar de worden van zijn zus hij onderbrak haar niet een keer maar liet haar gewoon uitpraten "Sinds wanneer mag ik niet even een wandelingetje maken?" Mauwde ze dus ook kalm, en ging weer rustig zitten alsof er niks aan de hand was. "Maar als je het zo graag wilt weten," Vervolgde ze, en richtte haar blik strak op die van hem. "Ik kon niet slapen, en dus was ik een eindje gaan lopen. Ik dacht weer terug aan vroeger, aan Wolfeye. Ik had hem nog iets beloof, en daar houd die me aan, zelf nu die dood is. Maar toch twijfel ik als het wel kan" Toen ze klaar was met praten begon hij pas ' ik wist wel dat je over hem dacht' siste hij kil zijn blik nog steeds strak en streng, 'Wat heb je hem beloofd?' vroeg hij vervolegns nieuwsgierig heid glom in zijn ogen, Wat had die vuilen rat haar wijs gemaakt?

Hij keek zijn zus verontwaardig aan ''Het zelfde wat die toen ooit tegen jou heeft gezegd'' Mauwde ze na een lange stilte, Timber snoof een gromde zachtjes ja hij wist percies waar ze het over had, hij wist het maar al te goed zijn vader die hem van jongs af vaan dwong om hard te trainen om de 'beste' te zijn het waren verschrikkelijken manden, Ergens vroeg Timber zich af of zijn vader dan ook in starclan was, Nee dat zal toch niet? daar kwamen alleen goede katten niet katten zo als...hij, De kater knoop zijn ogen tot spleetjes gelukkig is hij door zijn vader niet op het slechte pad gekomen in tegen deel dankzij zijn slechte vader deed hij van alles om een goede warrior te zijn hij deed er alles aan om niet zo te worden als hem, Hij righte zijn blik weer op zijn zus die een kalme blik in haar ogen had en een glimlach rond haar lippen, Maar timber kende haar het was allemaal een act.

"Dus je weet waar ik het over heb broertje lief?" Mauwde ze kalmpjes de kater bleef haar koud aan kijken maar knikte kort,"Het is nou eenmaal moeilijk om het allemaal te vergeten Timber" Vervolgde ze, en stapte iets dichterbij. De modder omringde haar witte poten toen ze weer een stapte dichterbij er kwam, "Zou hij dan na al die tijd eindelijk trots op me zijn, als het me lukt?" Mompelde ze half tegen haar zelf, Timber gromde en boorde met zijn nagels in de grond hij wist waar Sweet het over had 'Wat maakt het nog uit?' siste hij koud 'Hijs dood hij hoefd niet trost op mij te zijn ik hoef zijn 'goedkeuring' niet' hij legde extra veel nadruk op het woord goekeuring, want dat was het toch ook? als Timber voor hem ene hoge rang kon bemactigen had hij gefaald als zoon, Dat had hij vaak genoeg tegen hem zegt, Hij keek zijn zusje aan een bik van bezorgdheid overspoelde hem hij maakte zich zorgen de woorden 'zijn' worden deden hem niks maar bij sweetheart...

"Dus je denkt dat ik het niet aan kan? Denk je dat vader mij heeft getraind heeft voor niks!? Ons getraind heeft voor niks" Gromde ze, en legde haar oren plat in haar nek. "Misschien heeft die wel gelijk, misschien moet ik die Whitelion uitruimen in zijn plek innemen!" Mauwde ze veder, Timber schrok van haar worden meende ze dit nou? 'Sweetheart' zijn stem klonk bezorgd hij deed een paar stappen naar haar zusje toe zijn strenge blik veranderde in een bezorgde Zo eentje die een vader zijn kitten zou geven, 'Sweetheart you know that's not the way' Sweetheart leek veranderd te zijn of hij een totaal andere kattin voor zich had.

De kater sprong op de rots waar zijn zus zat "Hoe dan?" Snauwde ze, en klapte haar nagels weer in en uit. "Ik heb nooit van iemand gehoord dat ze trots op me zijn, alleen als ik Windclan groot maak. En dat kan alleen als ik aan macht kom!" Ze schudde haar kop, "Ik wil gewoon dat ze trots zijn.." met een moeilijk gezicht ging de kater naast de grote kattin zitten hij zuchte diep en keek naar de lucht een koude wind waaide door zijn vacht heen even sloot hij zijn ogen en haalde diep adem 'Sweet' begon hij rustig ' Ik ben trost op je' miauwde hij kalm, Hij had geen idee dat zijn zus hier zo overdacht het was ook zijn schuld hij moest er gewoon zijn voor haar maar liet haar gewoon zitten, Good job Timber ' Soms' miauwde hij zachtjes 'Soms vraag ik me af of hij mij, ons kan zien door boven in starclan' hij keek zijn zus aan 'Maar elke keer heb ik het gevoel dat ze wel trost zijn Sweetheart' hij moest hij dit nou uitleggen? hij was geen prater en al helemaal niet goed in emoties uitdrukken laat staan dat uitleggen 'I think we did good sweetheart'

De warrior sprong van de rots af en liep een paar stappen weg, "Misschien.. Maar misschien ook niet.." Timber keek zijn zus even kwaad aan, Waarom was het zo belangrijk voor haar? de kater zuchte en sprong van de rots af en liep zijn zus achter na 'Sweet' miauwde hij streng 'Waarom is dit zo belangrijk voor je?' hij begreep het echt niet voor hem mocht zijn vader de achter werk van een hond likken hij heeft nooit naar zijn vader geluisterd ' Je moet een hoge rang verdienen, En begrijp me niet verkeerd ik zie jouw liever deputy dan die whitelion maar hem uit de weg ruimen is niet de manier en dat weetje' hij sprong voor zijn zus en keek haar strak aan 'Please understand Sweet wat 'He' thinks does'nt matter anymore and i know it stull hunts you it hunts me to but please promis me not to listen!'

beterweter timber 8)

De grote kater bleef met strakke ogen zijn zus aankijken zelfs toen hij haar snuit tegen zijn flank voelde, "Ik kan altijd op je rekenen broer" Zuchtte ze de kater knikte 'Tuurlijk kan je dat' bromde hij wat geirriteerd, Hij was er voor zijn zus hoe dan ook al zou de hele clan tegen haar zijn hij zou haar steunen , "Ik denk dat het verstandig is om weer naar het kamp te gaan" Mauwde ze kalm, en stond rustig op. De lucht werd weer bedekt met grijze wolken en verstopte de sterren, "Voor dat er weer een sneeuwstorm komt" Voegde ze er aan toe, en stapte richting het kamp, De kater knikte en volgde de voorbeeld van de grote kattin en begon naast haar te lopen ' Ik zal er altijd voor je zijn Sweet' mompelde hij zachtjes, een kleine glimalch vormde op zijn gelaat.

timber topic uit~