It's you and him. {Silvercloud}

Hij had het niks gevonden om die twee bij elkaar te zien. Voor zijn gevoel was dat steeds vaker tegenwoordig en hij kon het niet meer negeren. Hij moest blij zijn voor ze, dat ze elkaar gevonden hadden, maar dat was het niet. Een ander gevoel had hem overgenomen, iets wat stak zodra hij al een van de twee zag of iets over ze hoorde. Eerst wist hij niet wat het was of misschien wou hij het niet weten. Uiteindelijk had hij toegegeven. Jaloezie. Iets wat veel katten kon verzwakken of juist sterker maken, maar dan op de verkeerde manier. Hij wou het niet, maar er was geen keuze. Wat kon hij eraan doen, behalve haar te winnen voor zichzelf? Een van de duisterste gedachtes die hij ooit gedacht had en het zou vast niet gaan lukken.

Lynxfang had het camp verlaten in zijn frustratie en was zonder enig doel naar de River gelopen. Ondanks dat er al sneeuw lag, was die nog niet bevroren op het moment. Het was koud en Lynxfang zette zijn vacht dik op zichzelf tegen de ijzige wind te beschermen. Het sneeuw knarste onder zijn poten, iedereen waarschuwend dat hij er was. Normaal vond hij dat niet fijn, maar op dit moment had hij wel andere dingen aan zijn hoofd. Anders had hij wel stiller aangedaan. Hij had inmiddels wel genoeg ervaring met alle seizoenen en hun voordelen en nadelen. Al vlug was hij bij de River aangekomen. Hij pleurde zichzelf neer en keek naar het snel stromende water. Hij dacht aan haar en aan hoe hij graag wou dat ze hier bij hem was en dan wou hij haar eigenlijk nooit meer zien. Hij dacht aan terug gaan, maar de angst een van de twee tegen te komen hield hem op zijn plek. Vandaag waren er weinig hier en kon hij ze dus nog ontwijken als ze al kwamen. Silvercloud. Samen met hem. Wanneer had hij haar verloren? Was hij zo blind geweest in zijn trots. Te druk bezig met de clan, dan hij met haar bezig moest zijn? Welke fouten had hij gemaakt. Waarschijnlijk teveel om op te noemen. Stom. Idioot dat hij was. Lynxfang zuchtte en stond op. Van lopen piekeren werd niemand beter. Hij al zeker niet. Bovendien werd het steeds kouder hier. Hij kon beter wat gaan jagen, dan werd hij weer warm. Hopelijk. Nog een keer wierp hij een blik in het water en zag een sombere kat. Toen draaide hij zich om en luisterde alvast naar geluiden van prooi, maar al vlug werd hij weer afgeleid. Silvercloud. Daar liep ze. Wat nu? ''Silvercloud''floepte eruit. Verschrikt van zijn eigen stem stapte hij weer naar achteren, in de hoop dat ze het niet gehoord had of hem niet zag. Waarom deed hij dat nou. Wat moest hij nu doen. Waarom waren er zoveel dingen die hij nog niet snapte?