Autumn is my least favourite season

De hele dag was het heerlijk geweest. Niet al te warm, maar het was helder en de zon had zijn zwarte vacht ietwat verward. Er was geen enkel teken geweest dat het zo onwijs zou gaan regenen, waardoor Jinx er volledig door werd over vallen. De regen viel meedogenloos op hem neer, terwijl hij hopeloos op zoek was naar een onderkomen. Tegen de tijd dat hij er eentje vond, onder een klein afdakje ergens, was hij al doorweekt. Zijn zwarte vacht kleefde aan hem, terwijl water van hem afdrupte. Hij schudde zich uit, maar veel effect had het niet. Met een gezicht dat op onweer stond keek hij voor zich uit, stilletjes de herfst vervloekend.


-Zierzier<3

De regenbui had haar overvallen, want er waren geen grijze wolken geweest die aanduidden dat het zou gaan gieten. Gelukkig zat ze op een afdakje en hoefde ze daar alleen maar vanaf te springen om hieronder te kunnen schuilen. Een grijns kwam op haar gezicht toen een tijdje later de knapste kater ooit aan kwam rennen, met z'n prachtige vacht. Die nu dus helemaal aan zijn lichaam kleefde. Zachtjes grinnikte ze en ze verstopte zichzelf in de schaduw in het afdakje. Hij merkte haar niet op, en ging doodleuk voor zich uit staren. Met een grote grijns sloop ze op hem af, waarna ze hem van achteren besprong en speels zijn oortje in haar bek nam. "Gotcha," murmelde ze zachtjes in zijn natte vacht en keek hem toen vanuit haar ooghoeken aan. <3

Zijn blik gleed af naar de wolken boven hem, hopend dat het al wat lichter aan het worden zou zijn. Helaas was dat niet het geval, integendeel, het was nog steeds donker. Het leek bijna avond zelfs. Mopperend zuchtte hij, wat een rot dag.
Naast hem klonk plots een geluidje, en met een ruk draaide hij zijn kop om, enkel om recht in Zira's gezicht te kijken. De poes besprong hem van achteren en nam speels zijn oor in haar bek. Jinx liet het ietwat overdonderd gebeuren. "Gotcha,"Murmelde ze zachtjes, terwijl haar rode ogen hem aankeken. Jinx grinnikte zachtjes naar haar, een warme glimlach op zijn snuit. "Wil je me soms een hart aanval bezorgen?"Murmelde hij geamuseerd, waarna hij zijn neus even tegen haar wang drukte. Zira maakte het allemaal weer beter.

Zijn blik deed haar haast doen smelten. Haar buik kriebelde alsof ze nog een domme apprentice was die haar eerste crush had gekregen. "Wil je me soms een hart aanval bezorgen?" ze schudde haar kop van nee. Ze voelde zijn neusje tegen haar wang. "Ik hou teveel van je om je een hartaanval te geven," miauwde ze zachtjes en gaf hem een lik over zijn neus. Ze had de zwarte kater al een tijdje niet gezien aangezien ze het met de overname van de ThunderClan en haar kittens erg druk had. De tabby poes drukte zichzelf tegen hem aan en zuchtte tevreden. Ze hield écht heel veel van hem. "Hoe gaat het met je? Je bent hopelijk geen wonden opgelopen met het gevecht met de ThunderClan?" het laatste vroeg ze een beetje bezorgd, al was dat nergens voor nodig. Hij had niets ernstig anders zat hij hier niet.

De regen was plots enkel nog maar een vaag achtergrond geluid, ergens ver weg en niet meer belangrijk. Enkel Zira was er nu, haar geur vulde zijn longen en haar bruinige vacht was het enige wat zijn ogen wilden zien. "Ik hou teveel van je om je een hartaanval te geven," klonk haar stem zachtjes, waarna ze hem een lik over zijn neus gaf. Jinx grinnikte zachtjes bij haar woorden. Niet veel katten zagen deze kant van haar, en hij voelde zich vereerd dat hij dat wel mocht. "Hoe gaat het met je? Je bent hopelijk geen wonden opgelopen met het gevecht met de ThunderClan?" Haar stem klonk ietwat bezorgd en Jinx keek haar semi-beledigd aan. "Hoezo? Denk je soms dat ik me niet kan verdedigen?" Vroeg hij grappend, maar tijd om antwood te geven gaf hij haar niet."Nee hoor, met mij is het prima. Afgezien van die freak die jou herkende vond niemand mij interessant genoeg om aan te valllen." Zachtjes grinnikte hij. Even keek hij haar nieuwsgierig aan. "Ik heb nooit geweten dat je in de Thunderclan zat?"

"Hoezo? Denk je soms dat ik me niet kan verdedigen?" een zachte, speelse grom weerklonk uit haar keel. "Tuurlijk wel," fluisterde ze zachtjes maar keek hem toch aan. Ze wilde - en verdiende - een antwoord. Ze was bezorgd om hem en het gebeurde niet vaak dat ze bezorgd was om anderen. "Nee hoor, met mij is het prima. Afgezien van die freak die jou herkende vond niemand mij interessant genoeg om aan te valllen." een kleine grijns kwam op haar gezicht. "Ik heb nooit geweten dat je in de Thunderclan zat?" de rode ogen van Zira verwijdden zich iets. Wist hij dat niet? "Serieus?" miauwde ze dus ook verrast. "Ik dacht dat de hele Elite daar zo onderhand wel vanaf wist."

Zira's rode ogen verwijdden zich ietwat. "Serieus?" Kort fronste hij naar haar bij die verraste woorden. Miste hij hier iets belangrijks ofzo? Kennelijk wel. "Ik dacht dat de hele Elite daar zo onderhand wel vanaf wist." Met een klein grijnsje op zijn gelaat haalde hij zijn schouders op. "Ah, zou goed kunnen. Niemand heeft echter de moeite genomen me dat te vertellen." zachtjes grinnikte hij. "Je moet weten dat iedereen ons echt reuze interessant vind, bijna iedereen die ik tegen kom van de Bloodclan denkt dat het leuk is om er even naar te vragen." Het was waar, en de laatste tijd begon het hem behoorlijk op de zenuwen te werken. Hadden ze soms niets beters te doen? Ooit gehoord van privacy misschien?
"Weetje, volgens sommigen ben ik jou 'speeltje'," Hij duwde zijn neusje tegen de hare. "Ergste is, dat ze nog gelijk hebben ook." miauwde hij geamuseerd.

"Ah, zou goed kunnen. Niemand heeft echter de moeite genomen me dat te vertellen." miauwde de zwarde kater en Zira voelde zich een klein beetje schuldig. Had ze het hem moeten vertellen? Maar ze praatte er niet graag over, het was alleen maar per ongeluk uitgelekt en toen doorverteld. "Je moet weten dat iedereen ons echt reuze interessant vind, bijna iedereen die ik tegen kom van de Bloodclan denkt dat het leuk is om er even naar te vragen." met een vragende blik in haar rode ogen keek de poes hem aan. "Oh? En wie dan?" vroeg ze hem zachtjes, waarna ze hem een kleine glimlach gunde. "Weetje, volgens sommigen ben ik jou 'speeltje'," de neus van Jinx werd tegen de hare geduwd en zachtjes spinde ze. "Ergste is, dat ze nog gelijk hebben ook." verbaasd trok de tabby poes haar wenkbrauw op. "Oh ja? Denk je dat ik met een speeltje kits krijg?" bromde ze hem toe, al stond er een speelse blik in haar ogen. "Je zou willen dat je alleen maar m'n speeltje was." grinnikte ze waarna ze zachtjes zijn oor in haar bek nam om er zachtjes op te bijten.

Het deerde hem niet zozeer dat Zira nooit over haar verleden begonnen was. Immers was hij zich er van bewust dat hij waarschijnlijk best nog wel weinig over haar wist, over haar verleden in iedergeval. Maar goed, dat was het hem nu juist, hij gaf weinig om iemands verleden. Het heden deed er meer toe, als je het hem vroeg. Wie Zira vroeger was, en wat ze allemaal in de Thunderclan had uitgespookt, deed er niet meer toe.
"Oh? En wie dan?" Vroeg de poes hem zachtjes, een kleine glimlach op haar gelaat. Jinx vestigde zijn blik even bedenkelijk op een ander punt. "Waar moet ik beginnen? Howl, Tornado, Yu, een of andere Eternity." Hij kon waarschijnlijk nog wel even door gaan, maar op meer namen kon hij niet komen. Hij vertelde erbij dat velen hem haar 'speeltje' noemden, en dat ze daar ook wel gelijk in hadden. Immers had hij zich volledig opengesteld aan Zira, wat hem ergens zwak maakte, ze zou met hem kunnen doen wat ze wilde. Mocht ze dat willen, zou ze hem even goed volledig kunnen breken.
Verbaasd trok ze haar wenkbrauw op. "Oh ja? Denk je dat ik met een speeltje kits krijg?"Hij grinnikte zachtjes bij haar gebromde woorden. "Je zou willen dat je alleen maar m'n speeltje was." Hij liet toe hoe ze zijn oor in haar bek nam en daar lichtelijk in beet. "Oh ja? En waarom dan wel?"Sprak hij geamuseerd. "Ik vind het juist wel perfect zo."Zachtjes spinde hij, een bijna roestig geluid dat hij eigenlijk bij niemand liet horen.

Bij de lijst namen betrok haar gezicht iets. Howl, die trut, die moest zich gewoon met d'r eigen zaakjes bemoeien. Ze had toch zo'n perfect leventje met Claw? Bah, blijkbaar was het mormel zo laag dat ze toch nog op anderen moest staan om omhoog te klimmen. Tornado, die naam kende ze alleen maar vaagjes, en vragend hief ze haar wenkbrauw op. Die kat mocht zich al helemaal uit hun business houden want die zat niet eens in haar kennissen-kring. Yu viel te verwachten, kleine irritante kitten dat 't was. Die deed toch nooit wat anders dan haar proberen naar beneden te halen. Toen ze de naam van haar moeder halen haalde ze haar neus op. "Naar Eternity hoef je niet te luisteren. Sterker nog, vermijd 't mormel. Die zie ik van de hele lijst nog het liefste dood." haar stem had een lage toon aangenomen en ze staarde wat geïrriteerd naar een plek op de grond waar een druppel verdwenen was.
"Weetje, volgens sommigen ben ik jou 'speeltje'," miauwde Jinx tegen haar en Zira schudde haar kop. "Oh ja? Denk je dat ik met een speeltje kits krijg?" vroeg ze hem en keek hem geamuseerd aan. "Je zou willen dat je alleen maar m'n speeltje was." vervolgde ze waarna ze naar zijn oor hapte, deze in haar bek nam en er speels op beet. "Oh ja? En waarom dan wel? Ik vind het juist wel perfect zo." toen hij ook nog begon te spinnen voelde ze haar buik haast exploderen door de sexyness. Zijn woorden plus een geluid wat ze niet vaak hoorde? Het deed haar voelen als een Young One die voor de eerste keer verliefd werd. "Omwawt," begon ze waarna ze zijn zwarte, pluizige oor losliet. "Je nu aan me vast zit. Totdat één van ons doodgaat." een soort mislukte poging om romantisch te doen, maar het deed Zira glimlachen. Ze hield veel van Jinx. "Jinx?" miauwde ze toen op een vragende toon, waarna ze hem serieus aankeek met haar rode ogen. "Zijn we nu partners?"

Het voelde bijna vreemd, om dat ronkende geluid dat zo kenmerkgelijk was voor katten te laten horen. Nu hij er bij stil stond, kon hij eigenlijk niet eens meer herinneren wanneer de laatste keer was dat hij daadwerkelijk had gespind. Het stond hem gewoon niet bepaald. Maar bij Zira leek alles omgekeerd te zijn.
"Omwawt,"Begon Zira, haar woorden vervormd omdat ze nog steeds zijn zwarte oor in haar bek had. Dit maakte het praten best wel moeilijk, waardoor ze hem los liet en Jinx bevrijd was van haar machtige kaken, kuch kuch. "Je nu aan me vast zit. Totdat één van ons doodgaat." Jinx grinnikte zachtjes bij haar woorden, oprecht geamuseerd. "Maar dat is het hem juist."Hij bracht zijn neus weer naar de hare. "Ik zou eigenlijk weinig liever willen."Sprak hij, een grijnsje op zijn snuit.
"Jinx?" Sprak ze daarna. De zwarte kater liet een 'hmm?' geluidje horen, waarna hij zich afvroeg waar de serieuze blik in haar ogen vandaan kwam. "Zijn we nu partners?" Haar vraag overdonderde hem ietwat. Even moest hij met zijn geel-groene ogen knipperen. Partners... Het was een term waar hij eigenlijk altijd een beetje bang voor was geweest. Hij had zich nooit echt 100 % verbonden gevoeld met iemand, afgezien van zijn eigenaar dan. Immers zat had het altijd in zijn natuur gezeten om uiteindelijk verder te gaan. Maar bij Zira... Tja, bij haar was het toch echt wel anders.
"Eh... Ja.. Ja, dat denk ik wel." Bracht hij uiteindelijk uit. "Tenminste, als jij het ook zo ziet, natuurlijk."

De kater merkte op dat hij niets liever wilde dan voor altijd bij haar blijven. Een glimlach kwam op haar gezicht en ze gaf hem een lik over zijn oor. "Ik ook niet," murmelde ze in zijn oor en snorde gelukkig. "Jinx?" vroeg ze toen, waarna ze hem serieus aankeek. "Zijn we nu partners?" vroeg ze en nieuwsgierig keek ze de zwarte kater aan. "Eh... Ja.. Ja, dat denk ik wel." miauwde de kater stotterend en een grijnsje kwam op Zira haar gezicht. "Tenminste, als jij het ook zo ziet, natuurlijk." de tabby poes knikte. "Ja, natuurlijk, anders zou ik het niet vragen." miauwde ze hem speels toe en rolde zichzelf van hem af, waarbij ze met haar zij op de grond ging liggen. Ze keek omhoog met haar rode ogen naar hem en glimlachte - een oprechte glimlach. Bij Jinx deed ze niet nep. Vervolgens gleed haar blik naar buiten. De regen kwam nu met bakken uit de hemel en het begon zachtjes te rommelen in de verte. Niet dat Zira er bang van was, sterker nog; ze vond de flitsen wel mooi.