Everybody wants to be a cat {Family topic}

De zon scheen door de ramen van de grote villa. Toulouse deed zijn ogen open en was meteen wakker. Enthousiast sprong hij uit het nest van zijn moeder en broertje en zusje. Hij klom op een krukje en via het krukje op de vensterbank. Buiten waren de tweebeenmonsters al aan het rijden en de kleine zonnen op palen waren al uit. Een vlinder vloog langs het raam. 'Flinder, flinder!' Krijste Toulouse vrolijk. Hij tikte op het raam proberend de vlinder te vangen. Na veel proberen gaf hij het op. Hij sprong van de vensterbank en landde soepel op zijn pootjes. Nu was het weer saai. Maar hij had een idee. Zachtjes sloop hij naar de mand waar zijn moeder en siblings in lagen. Marije's mooie witte staartje hing sierlijk uit de mand. Toulouse liet zich in de jachthouding zakken. 'Prooi in zicht.' Fluisterde hij. Onhandig sloop hij dichterbij tot vlak voor de staart van zijn zusje.
Met een snelle beweging trok hij aan zijn zusjes staart.

Berlioz werd wakker van een beweging naast hem. Hij opende zijn ogen langzaam en zag hoe zijn broertje naar de vensterbank klom en probeerde een vlinder te vangen. Maar de vlinder zat achter het raam, dus het katertje kwam er niet bij. Ha, stomkop. Dacht Berlioz bij zichzelf. Zijn broertje kon niet eens een simpel vlindertje vangen, zo binnen klauwbereik. Hij grinnikte zachtjes terwijl hij weer lekker ging liggen. Hij wilde nog even blijven liggen. Al snel hoorde hij pootstappen dichterbij komen en de grijze kater opende zijn oogjes een beetje. Toulouse kwam dichterbij het nest en fluisterde iets. Uiteindelijk stond hij recht voor de staart van hun zusje. Een idee schoot Berlioz' hoofd in en zodra Toulouse klaar was om zijn poot uit te steken sprong Berlioz op uit de mand om zich op zijn broertje te storten.

Voordat Toulouse het door had zat zijn broer Berlioz op hem. Een moment wist hij niet wat er gebeurt was maar toen hij het door had schudde hij hem van zich af en schreeuwde op een plagend boze stem. 'Je hewbt de prooiw verjaagd!' Waarna hij lachend achter hem aan rende. Helaas botste hij tegen een van Madame's dure vazen aan en de bloempot viel in duizend stukjes op de grond. 'Oewpsie.' Bracht hij geschrokken uit. Hij veegde snel de aarde in een hoekje en ging er op zitten alsof er niks gebeurt was. Zijn moeder en zusje zouden inmiddels wel wakker zijn en hij bereidde zich voor op een preek, en op wat irritante opmerkingen van Marije.

De oranje gekleurde kater had zijn goudkleurige ogen gericht op de raam van het huis van madame, hier woonde zijn kittens en hun moeder, een blij gesnor rees diep uit zijn keel en zijn syaart zwiepte zachtjes heen en weer. Jackson hees zich zelf omhoog en spring op het witte bankje, vanaf daar klauterde hij veder naar boven tot dat hij bij het raam was. Daar ging de kater rustig zitten en tuurde naar binnen, Toulouse was de eerste die hij opmerkte, de kotten die het meest op hem leek sloop naar de mand waar de rest liep. Wat was hij van plan? Jackson kneep zijn ogen tot spleetjes, Toulouse had blijkbaar op zijn zusje gemunt. Een grijs vormde op zijn lippen, toen Berlioz uit het niets boven Toulouse sprong. De twee kitten rende heen en weer, geschokken deinzde Jackson achteruit bij het horen van aan harde klap, duizend scherven lagen op de grond. Oh.. Toulouse toch, die zal zeker straf krijgen van madame. Zijn voorpoot wurgde in een klein opening, zijn nagels trok een ijzeren dingetje omhoog en zo kon de kater naar binnen. Hij zette zijn gewicht op de glas en al meteen schoof hij open. Jakson belande soepel op de grond, en ruchtte zijn ogen op Toulouse. "Blijven oefenen, tijger" grapte hij, voor de oranje kater op Berlioz richtte. "Goeie timing Berlioz, toen je op je broertje sprong" hij gaf hem een knipoog, en schoof de laaste scherven van de vaas weg met zijn staart.

-telefoon bericht

Toulouse rook een bekende lucht. ''Pwapwa!'' Piepte hij blij toen zijn vader via het raam binnenkwam. "Blijven oefenen, tijger." Zei zijn vader. ''Tijger.'' Herhaalde Toulouse stoer. "Goeie timing Berlioz, toen je op je broertje sprong." Zei Jackson tegen zijn broertje. Papa was niet boos gelukkig. Hij veegde zelfs wat scherven op. ''Pwapwa, wil je mwijn nieuwe move ziewn?'' Vroeg hij aan zijn vader terwijl hij in een onhandige jachthouding zakte. ''Cwool he!''

_{Marije werd hard wakker gemaakt door een wezen die aan haar staart trok. Het was haar broertje. Meteen was Marije in een snert humeur. Boos keek ze haar broertje aan. "Toulouse!" miauwde ze boos. Gelukkig, Berlioz had Toulouse afgeleid, en het witte kittentje sloop zachtjes het nest uit, zich schuilende voor meer aanvallen. Ze zag Jackson en begon verrukt te kijken. Ze vond het leuk dat de vader van hen eens kwam opzoeken. Alhoewel.. Hun vader hield zich vooral bezig met Toulouse. En ja hoor, Jackson raakte in gesprek met 'Tijger'. Boos keek Marije naar Toulouse en liep naar de andere drie. "Je moet beleefd zijn Toulouse. En niet wild." Bazig trok ze haar neus op, en keek haar papa aan. "Hoi papa!" sprak ze toch blij. Het was altijd leuk dat Jackson kwam, toch?}