Where are you? || Open

Onderwerp: Where are you? || Open do 26 nov 2015 - 11:19

Haar eerst zo zachte en vriendelijke stem was inmiddels schor van het roepen, de eerst hoge tempo was flink vertraagd. Haar wonden waren weer eens opengesprongen, maar dat kon de member niks schelen, ze bleef door gaan ook al zou haar poten bijna afvriezen door de dauw en de regenplassen die door de steegjes stroomde. De roodbruine poes bleef door gaan tot ze bijna de rand van haar territorium was, gelukkig had ze vandaag een muis kunnen scoren en had ze een beetje energie opgebouwd voor de zoektocht. Haar ribben zag je nog steeds uitsteken, en haar halsband was niet meer strak maar hing nu losjes aan haar nek. Hijgend bleef de poes doorlopen, elke geur nam ze goed in zich op als de de geur van Tornado er tussen kon vissen. Gisteren was ze al langs de Thunderpath gelopen, maar zelf de monster waar hij in werk geduwt was negens meer te bekenen..

-Open

_{Ja, hij had het nieuws gehoord. Zowat heel de Elite weet nu wat er met die Tornado gebeurt was. Ares zelf leek wel knap rustig voor een goede vriend van hem. Al sinds ze hier Young Ones werden hadden ze een gehechte band samen. Maar de dood van Hurricane, oftewel, Tornado's vader, had hun relatie geëffecteerd. Ze namen afstand van elkaar, omdat ze al wel is een keertje ruzie hadden gemaakt omdat de bruine, koppige kater er niet over wou praten. Zwijgend bekeek de calico kater het Thunderpath rond. Een zucht verliet zijn mond nadat de herinneringen naar boven sprongen. Eerlijk gezegd wist Ares niet hoe hij met dit soort situaties om moest gaan. Hijzelf had nog nooit verwacht dat zijn vriend weg was, gewoon, foetsie. Wat als hij voor eeuwig weg was? Op weg naar een plek veel te ver hier vandaan? Zijn oren spitsten geschrokken op bij het horen van hard geschreeuw geen straat verderop. Met een norse uitdrukking op zijn gezicht draafde hij richting de bron van de boosdoener dat zijn rust had verstoord. Zijn staart zwiepte al nijdig genoeg, maar algauw stond hij als steen bij het zien van de herkenbare pels, en littekens. Zo te zien stopte het niet met bloeden. Wat Ares dus niet verraste. De kattin zelf zat haar wond steeds open te maken door alleen maar één beweging te geven. "Zeg, waarom al dat lawaai?" Hij vroeg het niet klagelijk, en het was ook niet gemeen of nors bedoelt. Zijn stem had nogsteeds diezelfde neutrale toon. Alsof hij gewoon daar niks aan kon doen. Maar hij wist wel waarom ze het deed, het was vast het vriendinnetje van Tornado, zo eentje waar je je nestje daar graag mee deelde. Hij snoof verontwaardigd. Ze leek inderdaad veel op Zira.}

Het werd alsmaar benauwder toen de poes veder liep, ze kon niet door blijven gaan haar energie was gewoon op.. Haar poten trokken van de pijn, en haar tong hing bijna naar buiten. Even een pauze dan maar, ze nam diep adem en ging rustig zitten. Het rode vloeistof drupte weer langs haar lijf, ze zou niet raar opkijken als ze een van de dagen flauwviel van de bloedverlies. Haar puntige oren gleden haar nek in, en met een ruk draaide ze haar kop toen er een stem een stukje veder op klonk. Haar tanden waren ontbloot tot een grauw, Ares.. Haar gegrom hield al op maar haar vurige blik was nog steeds te vinden in haar ogen. "Will you leave me alone?" Sprak ze zonder enkele emotie in haar stem, alleen een diepe zucht verliet haar bek toen ze zich wou verplaatsen maar haar wonden weigerde het.

Onderwerp: Re: Where are you? || Open