What is a home you can't call home anymore?

Ze liet haar kop hangen terwijl ze het kamp in liep en smeet haar prooi op de stapel. Ze voelde zich niet thuis in haar eigen kamp, haar eigen clan. Nog minder dan ze al deed. Wat was dit voor plek geworden. Haar schouder voelde ze nog maar ze had geweigerd de Medicine cat op te zoeken. Ze voelde zich diep ongelukkig. Heel de clan was down en niemand verzette zich echt. Ja Zealspark en die werd dan ook gestraft. Hoe konden ze de clan bevrijden? Er waren zo veel Bloodclanners in het kamp. Ze pakte een prooi van de stapel waar ze net alles had neer gelegd. Normaal wachtte ze tot alles eten had gehad de queens, kittens, elders, de zieken en de zwakken. Het had niet veel nut nu Bloodclan at gewoon mee. Het ging tegen de warriorcode in en ze zou het zichzelf nooit vergeven. Ze zette haar klauwen in de eekhoorn en trok een stuk vlees van het lichaampje. Ze slikte het door en keek even door het kamp. Misschien moesten ze de andere clans waarschuwen dat Bloodclan op oorlogspad was, misschien kwamen ze juist wel helpen? Ze kwam snel overeind en sloeg haar klauwen in de poten van de kater wie ze eerder had ontmoet tijdens de inval. 'Ga weg!' Siste ze grommend terwijl ze hem strak aankeek. Ze wilde geen Bloodclan mormels in haar buurt hebben.

- Cyber

Cyber was grommend dichterbij gestapt. De hele clan was in de klauwen van Claw en de bloodclan. Een geweldige overwinning vond hij zelf. Dit waren de momenten waarop hij trots was op zijn clan, als ze eens gewonnen hadden. Anders zag bloodclan er soms zwak uit in zijn ogen, als ze allemaal zoals hem waren waren ze veel sterker geweest en had de Elite al veel eerder deze clan en alle 3 anderen overgenomen. Maar ja, ze waren niet allemaal even geweldig als hem hé? Ach wat zat hij te zwetsen, to the point. Hij was dus richting de poes gestapt, grommend. Zijn ogen tot kilgroene spleetjes geknepen "Goedenmiddag kittenkauwtje" echter siste en gromde de poes, how wat hadden we hier?! Een opstandig poesje? Cyber gromde en liep verder naar voor terwijl hij dreigend voor de poes ging staan "Waag het niet poesje." Siste hij terwijl hij zijn klauwen liet uitschieten en dreeg met een poot voor de snuit van de poes.

Ze keek op naar de kater en dook in elkaar van de nagels die over naar neus gleden. Ze keek hem fel aan en blies naar hem. 'Waag wat niet, dit is mijn clan en wat jij wil kan me niet zo bar veel schelen.' Zei ze fel terwijl ze opstond en even scheel naar haar neus keek waar kleine bloeddruppeltjes in de wondes opwelde. 'Ik wil dat jij met je vieze twoleglucht uit mijn buurt blijft mousebrain!' Zei ze terwijl ze hem recht aankeek. De dreigende houding deerde haar niet zo, wat wilde hij doen. 'Wat wil je doen gaan klagen bij je liefje Claw?' Vroeg ze speels met een grijns op haar gezicht. Haar ogen hield ze op hem gericht gehouden en weigerde de blik te verbreken. Ze haatte en hem nee ze verachtte hem.

Cyber begon laag te lachen toen de poes zei dat dit haar clan was. "F.o.u.t. Dit is vanaf nu onze clan" zei hij spottend, doelend op de hele bloodclan. "En misschien binnekort wel mijn clan." Zei hij, iets te zelfverzekerd over zichzelf. Hij wist heus wel dat hij Claw en Zira nu niet aan kon, laat staan alle katten die aan de kant van Claw stonden, daarom had hij voorlopig geen plannen. Maar een beetje zelfverzekerd doen bij deze poes kon toch geen kwaad? "Ik ruik niet naar Twolegs, jullie ruiken naar uilenstront." Siste hij terwijl hij zijn pels even dik zette van onovereenkomst. Toen ze over Claw begon greens hij breed "Nou dat ik luister naar Claw betekent nog niet dat ik hem graag heb, Liefje." Cyber zag de poes grijnzen en greens nog breder "Dus je houdt van grijnzen?"

Onderwerp: Re: What is a home you can't call home anymore?