The wolf in sheep's clothing

De zilveren kattin dook naar de grond en plaatste haar klauwen met een snelle beweging rond het lichaam van het muisje heen. De prooi begon steeds schaarser te worden, jammer genoeg. BloodClan had een van hun zwakste momenten uitgekozen om hen aan te vallen, vlak voordat de ijzige periode van het jaar aanbrak. Haar gedachtes gingen nog altijd uit naar de vraag waar Silverstar in StarClans heilige naam gebleven was. Egretpaw doodde het muisje en maakte een snel schietgebedje naar StarClan. Die zouden hen wel helpen, die zouden hen beschermen tegen het kwaad. Toch?

{ Lamb first }

Bij de overname van Thunderclan had ze zich bijna niet laten zien. Vechten en overnames waren niet echt iets wat haar boeide, haar rol was de jacht. Andere de dood in werken voor de lol of om iemand uit hun leiden te verlossen. De snelle dood van haar kaken of de langzame en meer pijnvolle dood van Wolf, de stem en haar mentor in d'r hoofd. Nu stonden haar blauwe ogen gericht op een struik. De struik zelf had niet veel bijzonders, maar het feit dat er een Thunderclan geur vandaan kwam, was datgene dat haar interesseerde. "When are we going to hunt, little Lamb?" hoorde ze Wolf in haar oor fluisteren en een grijns kwam op haar gezicht. "Soon, dear Wolf, soon," mompelde ze terug, zich niet uitmakend dat iemand haar misschien kon horen. Achter de struik klonken de geluiden van een geslaagde jacht en ze sloop onder de struik door. Daar zat een poes, ouder dan haar, maar zo te ruiken nog steeds een apprentice. Wat zielig zeg. Ze grinnikte zachtjes, terwijl ze keek naar het muisje, waar klauwen in hadden gestaan. "A hunt worthy of Wolf," sprak ze op een koude toon, terwijl haar helder blauwe ogen naar de apprentice keken.