Everyone okay?[open]

De kitten was onder zwaar toezicht gezet van moederkatten. Het was zo ie zo al heel fern bewaakt zodat er geen kittens weg zouden glippen. Daarbij stond ze bekent als een kitten die nogal overhaast dingen deed, en dus best op een Bloodclanner af zou stormen en niet te realiseren dat ze die niet aankon. Vandaar dat ze ergens in een hoekje gepropt was voor haar eigen belang. Het was vrij saai geweest, en ze had haar broer niet zo snel kunnen vinden om haar te entertainen. Vandaar dat ze ook nieuwsgierig opkeek bij de binnenkomst van een kat. Ze had hem nog nooit gezien, dat betekende dat hij bij de vijand hoorde, iedere Thunderclanner herkende ze wel dankzij haar fotografisch geheugen. Ze kreeg het voor elkaar weg te glippen uit haar hoekje en liep brutaal op de ander af. Hij was een enorm stuk groter als haar, maar de manier waarop ze omhoog keek was zonder enige vorm van angst. "Maar je hoort bij Bloodclan?" Duidelijk niet begrijpend. Was deze kat om aan te vallen of niet? Eerst het antwoord af wachten..

De calico poes keek met haar tweekleurige blik naar boven. Ze was niet bang aangelegd, ze was juist net wat te overmoedig. Vandaar dat ze rustig bleef staan en de blik van de ander ontmoette. Ook toen de ander naar voren ging verroerde ze zich niet. Palekit was verassend genoeg niet zeer agressief nu, eerder benieuwt naar wat hier allemaal de bedoeling van was. Ze wist alleen dat Bloodclan er was, en dat ze aan het vechten waren. Even fronste ze. "Als je er nog bent, betekend dat dat wij verloren hebben?" sprak ze op een vragende toon. Hierna kwam er nog een kitten bij die ze kende als Raccoonkit. Maar die was momenteel niet het spannendste. Dat was de vreemde kater.

De kater stelde zich voor als Wolftooth op de vraag van Raccoonkit. Een Warrior naam? Betekende dat dat hij uit een echte clan kwam? Ze kon zich niet voorstellen dat iemand een clan zou verlaten voor die stel moord konijnen. Al snapte ze wel dat katten bij de sterkere wouden horen. Het was eigenlijk te moeilijk. Haar uitdrukking werd wat gefrustreerd bij de uiting dat ze verloren hadden. Waar had je anders een clan voor als ze niet eens wonnen? Toch gaf ze antwoord op de vraag; "Ik heb niks, er zijn geen Bloodclanners binnen geweest, maar misschien zijn wat andere kits naar buiten gegaan" Ze wist het niet zeker, zelf zat ze in een hoekje geduwt. Als ze nu mee had mogen helpen hadden ze misschien wel het kamp behouden. Urgh. Maar toen kwam ineens een apprentice binnen lopen en gaf de Bloodclanner een uitdaging. Kijk, dat was nou een goede motivatie. Maar deze kat deed nog niks, en Pale was koppig. Daarom liep ze onder Wolftooth door en ging tussen zijn voorpoten staan. Om haar tweekleurige blik strijdlustig op Egret te richten. "Hij deed ons echt niks -toch Raccoon?-. Maak je maar drukker om de rest van zijn clan buiten" haar pels stond omhoog, al was ze natuurlijk alles behalve bedreigend. In ieder geval was de motivatie er.

De calico poes keek even opzij toen ze backup kreeg van Raccoonkit. Deze was een stuk lichthartiger als zijzelf, en was zo te zien bezig de staart van de kater te vermoorden. Zelf bleef ze maar gewoon staan en keek naar de zilvere tabby voor haar. Ze keek gewoon terug en gaf weer een fel antwoord; "Als dat gebeurd ben je de eerste die het weet" Duidelijk genoeg toch? Natuurlijk begreep ze wel waarom Egret dit deed, en Wolftooth hier was gewoon de vijand. Maar de prioriteiten lagen momenteel anders. Deze bal deed niks, en anders kon ze hem zelf wel hebben. Was Egret niet al bijna een warrior? Dan kon ze toch wel wat meer betekenen dan alleen hier gaan bekvechten. Even wendde Palekit haar blik af naar de uitgang van de Nursery. Hoe zou het daar zijn? Dat kon ze straks wel zien, ze moest eerst hier helpen. De kleine kitten hief haar kopje trots en keek even omhoog, al werd haar zicht geblokkeerd door vacht. "Ik geloof heus niet dat vlekje hier een goedzak is, anders zat hij nu niet in het kamp, maar als hij ons wat aan wou doen had hij dat allang gedaan toch?" Ze keek Egret even aan en porde de kater even met haar witte pootje. Alsof ze hiermee haar punt wou bewijzen. Dit waren eigenlijk al te veel woorden voor haar doen. Als ze dan toch ruzie moesten maken konden ze het net zo goed op de echte manier doen. Vechten en degene die overbleef mocht blijven. Al wou ze niet dat Thunderclan nog een verlies op hun naam kreeg, dus misschien was het niet zo'n geweldig plan. Waar was Coldkit trouwens? Die dude kon dit wel oplossen. Sinds wanneer was zij de bemiddelaar?