Gloen

Nog altijd was Killerkit bijzonder verbaast door alles wat ze in de twee daagjes dat haar ogen open waren te zien gekregen had. Ze was erachter gekomen dat er kleuren waren, dat zijzelf grijs was en haar mama grijs met allemaal kleurtjes was. Ook had ze gezien hoe een moederkat een paar planten de nursery in bracht voor haar nest en wat voor een bijzonder mooie kleur het ding had. Ze wist niet hoe de kleur heette in het begin, maar was het een soort van gaan vragen. Haar woordenschat was nog niet erg groot, dus de eerste keren snapte de queen het niet, maar uiteindelijk wel. De vraag was dan ook niet geweldig geformuleerd, het ging als: "Kleul?" Die Queen was echt verward totdat Killerkit haar kopje omhoog geheven had en naar de plan wees, opnieuw het woord 'kleul' herhalend. Toen snapte de queen het en ze zei groen. Dat was een van de eerste woorden die ze kende. Ook kende ze 'mama', 'Kil', 'naah-m', 'hong-el', 'glijs' en nu dus ook 'gloen'. Ze vond het helemaal leuk allemaal.

- Mama Shiver only <'3

Shiver liep de nursery in haar kleine killerkit bij een andere queen vindend. Ze ging naast haar zitten. 'Wat doe jij kleintje?' Vroeg ze zacht terwijl Killer meteen een brede lik over haar kopje kreeg. 'Moet jij niet bij je broertjes en zusjes liggen? Slaapjes doen?' Vroeg ze met een grinnik terwijl ze de kit aan haar nekvel vastpakte en meenam naar haar eigen nest in de nursery. ''Wat was je aan het doen allemaal?' Vroeg ze nieuwsgierig aan de kitten die onder de viezigheid zat(?).

Zie maar of ze echt vies is.

Ineens hoorde ze haar mama. Oeps. Ze zat nu vast en zeker in de problemen. Ze was namelijk helemaal afgedwaald en waarschijnlijk miste ze haar. 'Wat doe jij kleintje?' klonk de vertrouwde stem van haar moeder. "Maaamaaaa" sprak Killerkit vrolijk, haar blauwe oogjes richtend op haar moeder. Ineens werd ze in haar nekvel gepakt, waardoor ze wild ging worstelen. "Noo maaamaaa" piepte ze protesterend, al gaf haar moeder niet toe. Ze liepen weer regelrecht terug naar haar slaapplek, tussen haar stomme zusjes en broertjes. Zodra ze aangekomen waren, vroeg haar moeder wat ze gedaan had. "Kleul, gloen, glijs!" legde ze hoofdschuddend uit, helemaal zeker van haar zaak.

_{Shiverthought vertelde de jonge, grijze kit dat het 'groen' was en niet gloen. Twijfelachtig keek de jonge kit naar haar moeder. "Gllllloen," probeerde ze, merkend dat het nog steeds niet klopte. Een beetje wanhopig keek ze naar haar moeder. "Glllroen," sprak Killerkit toen opnieuw, merkend dat het al iets in de buurt kwam. "Goed hé!" sprak ze trots, kijkend naar de gemaakte glimlach van haar moeder, al was ze sociaal nog niet zo ver ontwikkeld dat ze wist dat dit niet echt was. Alles zag er voor haar hetzelfde uit.}

_{Huh? Waarom moest ze rode roos zeggen? Ze keek twijfelachtig naar haar moeder. Wat was een rode roos? "Rrrrrode.. rrrroos," probeerde ze voorzichtig. De R klonk erg lang, maar het lukte haar nu toch wel een beetje. Ze keek blij naar haar moeder, met een brede lach. "Ik kan platen!" sprak ze snel, niet lettend op de R in praten dat nu toch weer als een L klonk. Vervolgens gaf haar moeder haar een lik over haar kop. Killerkit wachtte tot haar mama klaar was en gaf haar toen een kopje. "Ik vind je lief," murmelde de jonge kitten zachtjes en wat twijfelend, al vond ze dat het wel oké klonk. Hierna keek ze met haar blauwe oogjes blij omhoog naar haar mama. Ze waren toch een blije familie? Ze hadden toch helemaal geen papa nodig? Haar mama ging toch nooit van hun weg!}

_{Yes. Ze had het goed gedaan. Vrolijk keek de jonge, grijze kit naar haar moeder, welke vertelde dat ze heel trots op haar was. En dat ze van haar hield en dat niet mocht vergeten. Natuurlijk vergat Killerkit dat niet! Zij hield ook heeel veel van haar mama, want die was lief. Ze was toch niet lief als ze niet van haar kittens hield? "Ik ben ook tlots op jou," zei Killerkit vrolijk en weer een beetje snel, zoals bijna altijd. Ze keek toe hoe haar moeder ging liggen en zodra ze lag sprong Killer vrolijk op haar poot af. "Dan zijn we allebei lief!" stelde ze vast, met dezelfde vrolijke lach op haar gelaat. Ze gaf haar mama's poot een kopje en ging er toen naast zitten. "Waarom heet ik Killerkit?" vroeg ze uit het niets. Er was totaal geen aanleiding toe geweest, maar het was een vraag die plotseling in haar kopje gekomen was en ze wilde het weten eigenlijk! Ze was toch geen Killer? Of had ze zonder dat ze het wist een van haar siblings opgegeten? Vragend keek de jonge kit haar moeder aan, al was ze nog altijd vrolijk. Het kon ook zijn dat haar mama het gewoon heel mooi vond klinken!}