Difficult roads [Open]

Onderwerp: Difficult roads [Open] wo 11 nov 2015 - 23:09

Twee kleine muizen zaten tussen Tallpaw's kaken geklemd toen hij het kamp in liep. Hij was blij dat hij deze nog op behoorlijk korte tijd gevangen had, zeker nu leaf-fall bijna tot zijn einde kwam. De prooi werd schaarser en schaarser. Hij wilde alleen maar dat de Queens, waaronder Brightspots, en de elders genoeg te eten hadden. Dat was zijn doel, maar het zou nog even duren voordat hij dat bereikt zou hebben. Even trok hij met zijn horen toen er weer enkele Bloodclanners ieders een mollig stuk prooi van de, als maar kleiner wordende, prooistapel plukte. Zo kregen zij ook nooit iets. Het leek wel alsof ze expres meer namen dan ze op konden, gewoon om hen te treiteren. Dat was toch niet eerlijk? De apprentices liep dan ook niet met zijn twee muizen naar de prooistapel, maar liep rechtstreeks naar de den van de elders. De vorige buit die hij had meegenomen was naar de nursery gegaan, nu waren de elders aan de beurt. "Ik ben ik weer," mauwde hij nadat hij de twee muisje voor zijn poten gelegd had. Zijn blik ging van de ene naar de andere oudere kat en vervolgens even naar de enkele katten die hier niet leken te passen. het waren warriors geweest die door bepaalde zaken niet meer konden jagen en vechten voor de clan. Hij wiebelde dan ook even nerveus met zijn oortjes, waarna hij voorzichtig de prooien wat verder naar hen toeschoof en zich snel omdraaide. Hij was niet graag in die den. Vaak keken die katten hem maar scheef aan, alsof ze niet begrepen wat hij hier eigenlijk kwam doen. Hij was amper net de den uitgelopen toen hij een schaduw voor zich zag opdoemen. Automatisch schoven zijn oren naar binnen, niet wetend of dit nu een Thunderclanner was of een kat van de Bloodclan.

Salmonpaw staarde vijandig naar een BloodClanner waar ze langs liep. Ze had hem wel zien kijken naar de muis die ze net had gevangen. Waarschijnlijk zou die straks in zijn maag verdwijnen. Vervloekte BloodClanners. Het was haar niet gelukt om meer te vangen dan die ene muis en zelfs dat was alleen maar gelukt omdat het een oud en sloom beest was. Haar wonden waren nog niet geheeld en als ze niet voorzichtig bewoog, gingen ze meteen weer bloeden en nog meer pijn doen dan ze al deden. Ze vloekte in stilte. Ze had niet geweten dat wonden zo lang zo veel pijn bleven doen. Die vervloekte, zwarte slang van een Howl. Salmonpaw stampte zo chagrijnig rond dat ze bijna tegen Tallpaw op liep. "Hey, Tallpaw", bromde ze tegen de jongere apprentice. Ze had eigenlijk wel zin om samen met iemand anders boos te gaan zitten zijn op de BloodClanners.

Opnieuw was hij hier. Waarom hij zichzelf hier steeds weer vond wist hij niet. Nieuwsgierigheid waarschijnlijk. De zwarte kater hield zijn ogen strak op zijn omgeving. Misschien zou hij wel een gesprek aanknopen met een ander, al lag het er natuurlijk aan met wie. Familie had hij niet echt zin in. Glowstick, Tallpaw of Hazelkit tegenkomen ook niet. Hazel kon hem waarschijnlijk niks doen. Tall zou hem misschien pijn kunnen doen, maar Glowstick zou hem kunnen vermoorden. De geur van Thunderclan rook vertrouwd, maar tegelijk niet. Zijn moeder had dezelfde geur gehad. De moeder die niet eens de moeite deed om hem te gaan zoeken. Een zucht kwam uit zijn mond en zodra hij bij de apprentice den kwam zag hij twee tabby's staan. Ééntje stond op de lijst van 'niet tegenkomen'. Al stond hij al te dichtbij om hem niet te zien. Nu bleef hij met een strenge blik naar de ander kijken. Wachtend op Tallpaw zijn reactie.

Even trok de kater met zijn oortjes toen hij Salmonpaw herkende. "Hey, Tallpaw" Een flauw glimlachje verscheen op zijn snoet bij haar nogal norse begroeting. HIj knikte kort naar haar ter begroeting. Hij wist maar al te goed dat elke Thunderclan kat op dit moment zou reageren. Hij zou net hetzelfde doen. Hoe kon het ook, met Bloodclan katten overal om je heen. Je kon je nog niet omdraaien of je zag al één van die straatkatten naar je kijken. Zijn gedachten waren nog maar net gepasseerd en het werd al weer waar gemaakt. Tall trok kort met zijn lip als teken dat er een Bloodclanner naar hen keek. Het was Cole, een kater die een halve moon jonger was dan hem. Tall had al heel wat trainingen gehad, niet altijd van zijn mentor maar ook zijn moeder had zich wel eens met hem bezig gehouden. Hij hield zich alleen in bij zijn mentor, zodat ze het niet door zou krijgen. Op zich was hij wel wat stil, maar hij kon stevig van zich laten horen wanneer dat nodig was. "Wat moet je?" gromde hij bot tegen de kater toen hij zo naar Salmon stond te gapen. Had die kat niets beters te doen?! Al vanaf het begin had hij de kater gehate, en er was geen enkel teken dat die gedachten snel zouden veranderen.

Tallpaw beantwoordde haar groet met een halfhartig glimlachje en een knikje. Salmonpaw opende haar mond om iets te zeggen, maar merkte dat een BloodClanner hen stond aan te staren. Het was nog maar een kleintje, misschien nog wel jonger dan Tallpaw. In zijn grote, groene ogen lag een strenge blik. Die zou nog wel opgroeien zoals zijn hatelijke groepsgenoten. Salmonpaw staarde met onverholen haat in haar blik terug. "Wat moet je?" gromde Tallpaw. "Laat ons met rust", voegde Salmonpaw daar dreigend aan toe. Zwijgen tegenover grote BloodClanners was één ding, zo'n zielig kleintje als dit ging haar niet klein krijgen.

Oh hij werd opgemerkt, maar anders dan verwacht. Het enige wat hij deed was vragen wat hij moest. De strenge blik bleef op zijn ogen. Nog altijd was hij geërgerd over hoe Tall was geweest bij het gevecht. Beschermend over Sand terwijl hij niks wou doen. Het had hem het gevoel gegeven om hem zijn ogen uit te krabben, maar hij had zelf beheersing. Gelukkig. "Ik moet niks" Al was de kater iets ouder, hij was niet bang voor hem. De poes voegde nog wat dingen toe en zijn blik schoot naar haar. "Ben ik niet van plan." Zijn blik ging weer naar Tall. "Ik wou gewoon even meepraten. Gezellig toch?" Nergens was ook maar een grijns te bekennen. Zijn ogen stonden gewoon strak op de andere kater. Excuses verwachtte hij niet, maar hij wou wel eens weten wat er in zijn hoofd omging. Wist hij het over Sand?

Onderwerp: Re: Difficult roads [Open]