You wont even know I'm here

_{Zijn pels was vochtig van de miezerige regen en zijn ogen stonden alert voor welk geluid dan ook. De kater was meer te vinden in het ThunderClankamp dan in het definitieve kamp van BloodClan. Dat kwam slechts alleen maar omdat hijzelf toch stiekem een oogje in het zeil hield. Claw en Zira hadden eenmaal niet duizend ogen. Het BloodClankamp- en territorium moest ook bewaakt worden. Zijn ijskoude blik gericht op de ThunderClanners. De meesten keken hem met haat of angst toe. Maar dat maakte niet uit. Daar genoot hij zelfs van.

- Applenose only}

Applenose liep het kamp binnen met 2 muizen in haar bek. Ze gooide 1 van de muizen op de prooistapel en de andere hield ze voor haar zelf. Ze liep naar een plekje aan de rand van het kamp en plofte daar neer. Ze nam een hap van haar muis en keek het kamp even rond. Haar ogen bleven hangen bij de prooistapel. Sinds de Bloodclanners Thunderclan hadden overgenomen was de prooistapel heel klein en Applenose vroeg haarzelf af hoe ze Leafbare ooit moesten overleven... Dat ging zeker niet lukken met al die Bloodclanners in het territorium, die aten namelijk alles op. Ze slaakte even een zucht en nam toen nog een hapje van haar muis. Toen ze voelde dat ze bekeken werd rolde ze met haar ogen, was er tegenwoordig geen privacy meer ofzo? Geïrriteerd keek ze naar degene die haar aanstaarde. Het was een Bloodclan kater van ongeveer haar leeftijd. "Bevalt het uitzicht je?" vroeg ze geïrriteerd

_{Zijn blik bleef haken op een warrior die pas later van zijn gezelschap merkte. "Bevalt het uitzicht je?" Oe, pittige dame, héééél stoer hoor. "Niet bepaald", antwoordde hij maar zo droogjes mogelijk. Misschien dat ze dan meer geïrriteerd werd door het feit dat het hem geen haarbal scheelde over wat ze van hem vond. Vervolgens liep hij naar haar toe. De kater was niet echt zoals al die vechterbazen, maar een spion was hij zeker. Hij was sluw en snel, en dat was beter dan sterk en sloom. Vandaar dat hij zich nu neutraal gedraagde tegenover een vijand. "Is mevrouwtje nog niet satisfied genoeg na de invasie?" grapte hij. Alleen onderbrak het lachen van zijn eigen grap. Want heel diep was het niet zomaar een grap, het was om haar te treiteren. Daar hield hij gewoonweg van.}

"Niet bepaald", antwoordde de Bloodclan kater droogjes. "Bij mij ook niet." zei Applenose op dezelfde droge toon. Als de kater haar wilde irriteren, dan irriteerde ze hem gewoon 2 keer zo hard. "Is mevrouwtje nog niet satisfied genoeg na de invasie?" grapte de kater terwijl hij naar haar toe liep. "Ow, ik ben heel tevreden hoor, nu kan ik makkelijker met mijn Bloodclan vriendjes praten." zei Applenose op een doodnormale toon. Niet dat ze veel vrienden in de Bloodclan had, maar eentje eigenlijk, maar dat hoefde de kater die nu voor haar stond niet te weten. Nee, liet hem maar anders denken. Misschien kon ze zo nog wat onrust stoken tussen de Bloodclanners. "Dus, wat is je naam?" vroeg ze niet echt geïnteresseerd. "Wacht!" vervolgde ze snel. "Laad me raden, Loser, Dombo, Lelijk, Onaantrekkelijk, uhmmm heb ik hem al geraden?" vroeg ze met een ondeugende twinkeling in haar ogen.

Onderwerp: Re: You wont even know I'm here