No Control

Ze bracht de twee muizen die ze had gevangen naar de prooistapel waarna ze naar het zonnige plekje bij de apprentice den heen liep en zich op haar zij liet vallen. Genietend sloot de kattin haar ogen en ze liet de zonnestralen haar wit-zwarte vachtje verwarmen. De zon was misschien vandaag niet super warm, maar het was warm genoeg, zeker doordat het leaffal was en de nachten steeds kouder werden. En je kon maar beter even van de zon genieten voor zolang deze nog warmte zou werpen over het camp. Al snel draaide de kattin zich op haar rug, met haar pootjes wat omhoog terwijl ze zachtjes spinde, zo kon ze toch eeuwig blijven liggen. Langzaam verzachtte haar gespin omdat ze langzaam wegdommelde, meer had een kat niet nodig om even te kunnen genieten!

"Dit is mijn plaats." Hoorde ze een kat zeggen. Langzaam opende ze haar ogen en ze wierp hem een geïrriteerde en kille blik toe. 'Goh, sinds wanneer is een plek van iemand? Oh wacht, als je naam er staat en die zie ik hier niet, hmm.', gaf ze als antwoord waarna ze zich op haar zij rolde en haar poten onder zich duwde en ging zitten. 'Maar goed, je krijgt je plekje terug als, en dan ook enkel áls ik een deel voor enkel nu mag claimen, want dit is nu eenmaal de enigste plaats met zon en ik wil daar nog graag van kunnen genieten.', antwoordde de kattin met een kille toontje in haar stem. Ze zwaaide haar staart heen en weer, duidelijk niet van haar stuk geslagen door de kater. Zo makkelijk was zij niet, en dat was duidelijk.

'Ik onderhandel niet, ik eis enkel iets op.', antwoordde ze ijzig. 'En ik heb het al lang begrepen dat dit jouw plek is, maar pas toch op.', zei ze sissend terwijl ze dreigend ging opstaan. Nee ze was niet zo'n typische kattin die oh zo onderdanig zou zijn voor een kater. Haar ogen stonden ijzig en ze ontblootte haar tanden. Nee ze was niet bang voor hem, dan zou hij met toch wat beters moeten komen. 'Maar ik zal voor één keer aardig zijn en voor één keer eens doen wat me opgedragen is, dus go ahead.', antwoordde ze grommend waarna ze opstond en langs de kater liep, terwijl ze met haar staart langs hem streek. 'Just a final warning but...Ga Whitelion niet achterna, je word er niet beter door.', mompelde ze. Ze had al de verhalen over de witte krijger gehoord, die dan nog was bekroond als deputy. Toch vertrouwde ze de witte kater niet, dan was Lionroar toch beter als deputy geweest, ookal had hij de Clan verraden. Hij was minder erg dan Whitelion geweest.

Ze negeerde zijn geïrriteerdheid, en ze keek hem giftig aan toen hij een rondje om zijn as draaide, wat was hij toch een pretbederver. Ze snoof kort op zijn antwoord bij haar laatste waarschuwing. 'Laat me denken? Hmmm, katten zijn bang voor je, je word om het minste kwaad en vroeg of laat val je iedereen aan, of heb je dat soms al gedaan?', begon de kattin. 'But my point is...iedereen hier heeft het al zwaar gehad van Lionroar's verraad, en nu al helemaal nu die witte moordenaar bekroond is als deputy. Dus als je zo ooit leader wilt worden dan ben je niet goed wijs. So shut up en gedraag je even normaal.', miauwde ze met een kille blik. 'Oh and...zorg er de volgende keer dat je naam op je plek staat, of iemand anders claimt hem.', zei ze spottend.

Masked rolde met zijn ogen. 'C'mon, iedereen zou graag leader worden, en het zou mij niks verbazen als jij er alles voor zou willen doen. But hey! Misschien heb ik het ook fout hoor...', gaf ze simpel als antwoord. 'But...ik kan best helpen als je ooit naar dat doel streeft.', antwoordde ze waarna ze kort met haar staart nog eens langs hem streek en richting een andere plek liep, een plek waar wat enkele zonnestralen vielen, maar toch overmeesterd werd door de schaduw.

Ze richtte haar oortjes op hem. 'You know my name, Tigerpaw. But not my story.', mompelde ze. 'Ja, ik ben een apprentice, net zoals jou so what? En je weet best als je het hoogste wilt bereiken moet je vroeg beginnen. Dus je gaat de goede richting op.', miauwde ze waarna ze zich op haar zij liet vallen en vervolgens op haar rug rolde.