When you're out there, without care

_{Panther sloeg met uitgeklapte nagels de nog spartelende vis uit het water. Hij beet snel de nek door van het geschubde dier en sloeg zijn gele ogen op naar de hemel. "Ik dank StarClan voor de prooi die zijn leven voor de RiverClan gegeven heeft." misschien vonden anderen het wel dom als hij bad tot StarClan, maar als er iets was waar Panthergrowl heilig in geloofde, dan was het StarClan. Hij hield zich dan ook streng aan de warrior code en lette er ook op dat anderen dat ook deden. De anderen konden de pot op, hij reserveerde zo tenminste zijn plekje voor als hij doodging in een vredelievende hemel. Toen hij opkeek van de prooi zag hij de rode vacht van Vixencry. Een glimlach kwam op zijn gezicht. Hij was dan wel tot over zijn oren verliefd op Silvercloud, maar dat betekende niet dat hij geen andere vriendinnen kon hebben - natuurlijk niet als in een relatie, maar gewoon als vrienden. "Hé, Vixen," riep hij haar dus ook al van een afstandje toe.
- Eerste post Vixen.}

De rode poes was vroeg opgestaan vroeg in de ochtend. Ze had zich nutteloos gevoeld te laatste dagen. Soms gewoon wat vis vangen en dat was het, niet dat ze veel anderen dingen kon. Behalve Graywing misschien een beetje irriteren of zoiets, dat was nog altijd een leuk spelletje. De rode poes schudde haar hoofd om die depressieve gedachtes eruit te schudden. Verder had ze het namelijk gewoon goed. Ze moest niet zeuren. Nu stond ze op de rand met een vis voor haar poten het water druppelde nog van haar vacht. De vis had aardig tegengestribbeld dus de poes ademde snel. Het was de eerste van vandaag, want het was nog vroeg in de ochtend. Na een tijdje keek ze op, haar ademhaling was weer beter. Net toen ze opkeek hoorde ze haar naam. Van een wel bekende kater. De poes draaide zich om naar hem. Een grijns kwam op haar gezicht. Ze wist van haar grote vriend wat er aan de hand was met één bepaalde poes en Vixen vond het maar al te leuk om het daarover te hebben. "Hé Panther." Zoals Vixen dat altijd deed bleef ze staan. Hij moest naar haar toe komen. "Moet meneer mij niet wat vertellen? Over ene Silvercloud." Het was waarschijnlijk heel ongemakkelijk voor hem, maar ze waren vrienden, dus hij moest vertellen hoe en wat.

_{"Hé Panther." klonk het vanaf de afstand die hun nog overbrugde. Ze bleef eigenwijs stil staan. Met een zucht rolde hij zijn ogen en pakte hij zijn versgevangen vis op, waarna hij naar haar toe trippelde. Toch stond er wel een geamuseerde grijns op zijn gezicht. Zodra hij bij haar was werd er meteen een vraag op hem afgevuurd. "Moet meneer mij niet wat vertellen? Over ene Silvercloud." miauwde de rode poes en Panther keek haar aan. "Euh.." miauwde hij waarna hij de vis op de grond neerlegde. "Nou.. Wat wil je weten?" ongemakkelijk draaide hij met zijn oortjes.}

Zoals verwacht reageerde hij ongemakkelijk en daardoor werd Vixen's grijns alleen maar groter. "Rustig man" Panther deed wel extreem ongemakkelijk, maar Vixen had geen idee wat ze eigenlijk wou vragen. Dus besloot ze hem met rust te laten op dat part. "Ik moest het gewoon uit jouw bek horen. That's all." De poes tikte wat ongeduldig met haar staart op de grond. Haar gele ogen nog op de kater voor haar gericht. Die -wat haar nu pas opviel- ook gele ogen als de hare had. "Gefeliciteerd", zei ze toen op een zachte rustige toon. Haar ogen gingen toen weer naar het water. Ze draaide zich erheen en keek naar de vis van Panther. "Was je al van plan om terug te gaan?"

_{"Rustig man," miauwde Vixencry en een beetje beledigd keek hij haar aan. Hij was rustig, hij was perfectly calm. Niks aan de hand, nope. Niks. Hij had gewoon normaal gereageerd. Wat nou rustig? Ze moest zelf rustig doe- "Ik moest het gewoon uit jouw bek horen. That's all." meteen schoten zijn gele ogen naar de hare. Hij kneep zijn ogen samen. Wat deed ze nou moeilijk allemaal? "Gefeliciteerd," miauwde ze toen zacht. "Ben je jaloers of zo?" beet hij haar toe. Way to go Panther. Maar hij snapte het écht niet, waarom de vrouwelijke warrior nou zo moeilijk deed. "Was je al van plan om terug te gaan?" vroeg ze hem toen. "Nee, maar ik kwam jou tegen dus ik dacht ik zeg even hallo.."}

Was ze jaloers? Wat? Ze kon er bijna van in de lach schieten. Deed ze niet, want meneer leek heel butthurt. Een mondhoek ging omhoog. Blijkbaar was de grote vriend niet erg blij met haar grap. Het was inmiddels wel in haar gezicht te zien dat ze kon lachen over zijn opmerking. Ze zei niks, vooral omdat ze het wel grappig vond. "Nee, maar ik kwam jou tegen dus ik dacht ik zeg even hallo.." Vixen knikte naar hem. "Dacht ik al", zei ze, grappig genoeg met een glimlach. Het was gewoon amuserend allemaal. Eindelijk had hij alles voor mekaar, maar hij was nog altijd zo. Grappig. "Hoe gaat het met je Panther?" Misschien moest ze even wat liever zijn.

_{Een beetje awkward staarde Panthergrowl naar de grond onder haar. Euhm, ja. Hij wist niet precies wat er zonet gebeurd was tussen hen twee en al helemaal niet waarom hij zo overdreven had gereageerd, maar gelukkig wist Vixencry gewoon door te gaan. "Dacht ik al," beantwoordde ze hem met een glimlach en hij keek met een awkward glimlachje op. "Hoe gaat het met je Panther?" hij knikte op haar vraag. "Ja, goed, denk ik," zei hij en grinnikte zachtjes, waarna hij zijn keel schraapte. Zijn gele ogen gleden naar zijn zij en rug, waarbij hij de grote littekens van de klauw en de bek van de das in zich opnam. "Het doet niet zoveel pijn meer, alleen als ik te snel of te lang beweeg." miauwde hij. "En hoe gaat het met jou?"}

"Het doet niet zoveel pijn meer, alleen als ik te snel of te lang beweeg." De rode poes knikte naar hem en haar ogen gingen naar de wonden die hij had gehad. Zijzelf was er bijna heelhuids vanaf gekomen. Wat krasjes en één snee op haar flank. Verder niks. Waarschijnlijk omdat ze met een stel goed getrainde warriors was geweest. Ze wist niet hoe Panther het zo had gekregen, maar hij was een goede warrior dus hij zou wel een goede reden hebben gehad. "Nice", antwoordde ze terwijl ze kort haar mondhoek optrok. "En hoe gaat het met jou?" Ze had wat afwezig naar haar poten lopen staren, maar na zijn woorden keek ze weer op alsof ze uit een droom gevlogen kwam. "Het gaat prima Panther. Bedankt voor het vragen." Ooh classy Vixen kwam omhoog. Zag je niet vaak, maar bij vrienden zoals Panther was het soms nodig. "Als je toch hier blijft. Kun je helpen met meer vangen." Kort seinde ze naar het water. Waarna ze zich naar het water draaide. Het ging op haar sierlijke manier en ze had inmiddels gewoon niet meer door dat het er misschien wat flirterig uit had gezien. Dat had ze echt niet door. Hij had iemand, zijzelf was ook dichterbij Graywing aan het groeien, maar het ging inmiddels gewoon vanzelf. Net wou ze nog terug naar het kamp, maar haar plannen waren gewijzigd.

Vixen leek niet helemaal op te letten en bijna had Panther de neiging om met zijn poot voor haar ogen te wapperen toen ze alweer wakker leek te schrikken. "Het gaat prima Panther. Bedankt voor het vragen." miauwde ze en hij glimlachte vriendelijk naar haar. "Als je toch hier blijft. Kun je helpen met meer vangen." vroeg ze hem en meteen knikte hij. "Ja, ik ben blij dat ik eindelijk weer wat kan doen voor de Clan," merkte hij grijnzend op en banjerde haar achterna naar het water toe. Hij grijnsde een beetje in zichzelf toen hij zag hoe ze ging zitten. Hij maakte er geen opmerking over - nah, ze was gewoon zo en het betekende natuurlijk niets. Gewoon vriendschappelijk, dat waren ze. Hij plantte zijn achterwerk op de grond naast het water, en tuurde met zijn gele ogen de rivier in op zoek naar vis. Hm, er leek niet veel te zwemmen op het moment, dus keek hij even naar de rooie poes naast hem.

Vixen ging zitten en al snel zag ze hoe ook Panther ging zitten. Er was ineens zon en aangezien een kat het niet snel koud had voelde Vixen de warmte op haar. De drang om in het water te springen kwam dan ook wel bij haar naar binnen. Eerst naast het water zitten natuurlijk. Zoals het hoorde. Voorzichtig boog ze over het water opzoek naar iets van leven. Niks. Ze wou er een opmerking over maken toen ze zag hoe Panther haar richting in keek. Zij was geen vis. Nee, echt niet. Waar zat hij naar te kijken? Haar staart sloeg ze over haar poten en daarbij kwam ze met een aardige snelheid tegen zijn rug aan om hem wakker te tikken. "De vissen zitten in het water", zei ze met een grijns. Daarna keek ze weer terug naar het water. Een grijze schim bewoog naar de kater zijn klauwen. Hopelijk zou hij het zien.

Oké, het even kijken werd langzamerhand staren - en de grote kater had het niet eens door. Hij verloor zichzelf in zijn gedachtes totdat hij een tik op zijn rug voelde. Meteen knipperde hij beschaamd met zijn ogen en keek hij snel naar het water. "De vissen zitten in het water," miauwde Vixen dan ook en hij knikte snel. Ja, daar kwam er precies één aan. Snel schoot zijn klauw uit naar het water, maar hij mistte letterlijk op een meter na doordat hij nog een beetje afgeleid was. Door de te harde zwaai van zijn poot verloor Panther zijn evenwicht en viel hij opeens razendsnel het water in. Voordat hij besefte wat er gebeurde was hij alweer boven water - gelukkig dat hij de RiverClan reflexes had, anders had hij nu lekker een hap water naar binnen gehad in plaats van een hap lucht. Met geschrokken ogen keek hij naar de poes. Wat was er zojuist gebeurd? In zijn ooghoek zag hij een mooi stukje zeewier over zijn kop heen hangen. Juist ja.

De vis was er. En oh ja er werd uitgehaald. Buit? Nee absoluut niet. Als je met buit een grote grijze kater in het water bedoelde, dan ja. Panther leek wel meer op een vis dan zij dat deed. Vixen wou lachen, maar probeerde het in te houden. Een soort van half ingehouden lach was er daardoor en ze keek hem strak aan. "Panther?", zei ze tussen het lachen door. Kort schudde ze haar hoofd en keek weg. "Sorry", besloot ze toch maar te zeggen. Even lachte ze uit, maar als snel gingen haar gele ogen weer naar zijn gele ogen en ze keek hem aan met een geamuseerde blik. Het lachen was gestopt. Met haar lijf boog ze naar voren om voorzichtig het wier van zijn kop te halen met haar poot. Voordat ze weer ging zitten keek ze hem aan. Deze keer zat haar snuit dichterbij de zijne. Geen schaamte. "Jij meneer,", begon ze met een grijns. "bent geen vis." Na kort een stilte te laten vallen ging ze weer normaal zitten en ze veegde het wier af aan de rand.

De rooie poes deed niets, nee hoor, ze begon daar lekker een potje te lachen.
Maar Panthergrowl was niet boos, hij grinnikte alleen maar wat dommig mee. Hij probeerde met zijn poot het stukje zeewier van z'n kop te halen maar daarbij verloor hij zijn evenwicht in het water. Dat lukte dus niet. Zijn poot kwam snel weer naar beneden van de mislukte poging om zijn prachtige hoed eraf te halen om zijn evenwicht te behouden, en belandde hiermee met een klap op het water wat er voor zorgde dat een redelijk aantal druppels precies naar Vixen toe vlogen. Een grijns kwam op zijn gezicht. "Sorry," miauwde zijn vriendin tegen hem en hij schudde zijn kop. "Maakt niet uit, ik zie d'r vast grappig uit." miauwde hij lacherig terug. Vixencry haalde met haar poot de zeewier van zijn kop en hij keek haar dankbaar aan. Dat haar snuit dichtbij de zijne was had hij niet eens door ~~lol~~. "Jij meneer,", begon de poes. "bent geen vis." hij lachte zachtjes. "Maar waarschijnlijk wel het enige wat je gaat weten te vangen vandaag," miauwde hij terug met een uitgestreken gezicht. Hij had niet eens door hoe fout dit eigenlijk klonk, want zo bedoelde hij het helemaal niet; hij bedoelde het gewoon op een vriendschappelijke manier al kon het heel anders overkomen.

Met een grijns keek ze kater aan. Wat? Het was leuk om dat soort dingen uit zijn mond te horen, maar ze had het eerder van Graywing verwacht. Die uitdagende spelletjes hadden die twee nou eenmaal. Misschien was hij toch niet zo'n goede invloed op hem. Panther was niet iemand die zo fout dacht, toch? Opnieuw bracht ze haar neus voor de zijne. "Is dat zo?", zei ze met een bijna speelse toon. "Ik heb tenminste al iets gevangen. Jij daarentegen hebt nog niks" Kort tikte ze met haar poot op zijn hoofd en keek heb daarbij uitdagend aan. Daarna stapte ze naast hem het water in. Ze kon nog net staan. Met een glimlach/grijns keek ze de ander aan.

Opeens kwam haar kop weer opnieuw zo dicht bij de zijne en nu begon hij het toch wel echt door te hebben. Maar Panther schoof het weg; dat was gewoon één van de dingen als je bevriend was met Vixen. Die was gewoon een gigantische flirt en 't was best grappig als hij eerlijk was. Hij zou het spelletje wel meespelen, ze wisten allebei dat hij een partner was dus het was alleen maar vriendschappelijk. "Is dat zo?" miauwde de poes en hij knikte met opgetrokken wenkbrauwen. "Uh-uh," zei hij instemmend. "Ik heb tenminste al iets gevangen. Jij daarentegen hebt nog niks." semi-beledigd keek hij haar aan waarna hij met zijn hoofd naar een vis aan de kant knikte. "Oh ja? Die heb ik zojuist mooi gevangen voordat jij kwam aankakken en met je harde gepraat alle vis wegjoeg." miauwde hij op een uitdagende toon en hij grijnsde toen ze naast hem in het water kwam. De rode poes keek naar hem, en Panther zag zijn kans schoon. Hij zoog onopvallend wat water op waarna hij dit recht op de poes afvuurde.

"Oh ja? Die heb ik zojuist mooi gevangen voordat jij kwam aankakken en met je harde gepraat alle vis wegjoeg.", zei de kater. Haar ogen gingen kort naar zijn vis en daarna naar de hare die ze met veel moeite stil had gekregen. Kort seinde ze ernaar. "Ik heb 1 vis en een Panther", zei ze zodra ze in het water stond. "Een Panther telt voor 4 denk ik." Een grijns was nog altijd op haar gezicht te zien. Ze hoorde geen argument terug en in plaats daarvan kreeg ze water op haar af gestuurd. Het kwam op haar snuit, maar ze liet het gaan. Een korte boze, maar speelse blik ging naar hem. Waarna ze met haar staart hard over het water heen ging om een best grote golf van water te maken die in zijn gezicht zou moeten komen. Daarna sprong ze een eind naar links en ging daar in een soort gevechtspositie staan. "Kom dan dolfijn", grapte ze zodra ze hem weer aankeek.

"Ik heb 1 vis en een Panther", miauwde de rode poes als tegenargument. "Een Panther telt voor 4 denk ik." zei ze er nog achteraan. Een grijns kwam op zijn gezicht toen hij zijn tegenantwoord plotte; water op haar afspuwen. Onopvallend ging hij een stukje onderwater met zijn bek, waarbij hij een beetje water opzoog en dit vervolgens zo op haar af spuwde. Een grijns kwam op z'n gezicht toen hij haar uitdagend aankeek. Hij wist dat er sowieso een tegen-aanval zou komen, dus hij was op zijn hoedde. Hij zag dan ook dat haar staart omhoog kwam en meteen dook hij onder water, zodat de golf die ze gemaakt had hem niet zou raken. Hehe. Toen hij weer boven water kwam, zag hij dat Vixen een soort vechtpositie had aangenomen - in het water. Het zag er grappig uit en Panthergrowl grinnikte zachtjes. "Kom dan dolfijn," miauwde ze tegen hem en meteen sprong hij naar haar toe. "Meer een haai," miauwde hij laag en hij liep langzaam en gespeeld dreigend naar haar toe, waarna hij zo goed en kwaad als het kon in het water zijn haren omhoog liet staan en hij trok zijn bovenlip op. "Ja, pas maar op hoor," grinnikte hij zachtjes.

Ja hij ontweek haar vloedgolf, maar dook onderwater. Wat precies hetzelfde effect gaf, maar tja. Een grijns was er nog altijd rond haar lippen te vinden. Dit spelletje vond ze wel leuk. Blijkbaar was hij een haai, geen dolfijn. De poes schudde haar hoofd. Blik was weer neutraal. "Nee jij bent een dolfijn", zei ze lachend. Zijn haren gingen omhoog en er kwam een nonchalante glimlach op haar gezicht. Een korte lach ontsnapte nog voordat ze ook naar hem toe sprong om bovenop hem te landen. Hoe hij zou reageren wist ze niet. Het was niet echt heel tactisch wat ze deed, maar het was meer om het idee te geven. Hij zou binnen no time de rollen kunnen omdraaien en aangezien de plek waar ze stond nog niet eens tot ze helft van haar poten kwam was het makkelijk om op je rug te gaan liggen. Al was het een paar stappen verder alweer te diep.

"Nee jij bent een dolfijn", miauwde Vixencry en Panther trok een klein pruillipje. "Ik ben groter dan jij, hoor." miauwde hij toen semi-beledigd en stak zijn tong uit. Hij zette zijn haren voor het effect wat overeind. Tja, hij was nou eenmaal een mega grote kater die ook nog is veel spieren had wat het alleen nog maar accentueerde. Opeens sprong de rode poes op hem en door de verbazing wist hij even niet wat er aan de hand was, waardoor hij kopje onder ging. De poes zat op zijn rug en zachtjes begon hij te grinniken, met z'n kop nog onder water. Snel drukte hij zichzelf van de grond af en kwam dus weer boven water, met de kattin op zijn rug. Hij schudde wild heen en weer waardoor ze van hem afviel en sprong vervolgens met een grote grijns op haar af, waarbij hij haar voor- en achterpoten met behulp van de zijne op de grond pinde. Hij beet in haar nek, natuurlijk wel zachtjes. "Zoo, wat nou een dolfijn?" grimaste hij.

De kater ging kopje onder wat haar wel verbaasde. Hij begon te spartelen en kort bedacht ze misschien dat ze van hem af moest. Maar nee hij kwam al bovenwater. Met een grote beweging werd ze van zijn rug gegooid. Jammer, was wel grappig. De poes kwam op haar zij terecht. Pijn schoot door haar, maar ze liet het verder gaan. Nu was haar kop helemaal nat. Haar hele vacht eigenlijk. Voordat ze kon opstaan werd ze tegen de grond gepind. Haar gele ogen boorde ze kort in zijn gele ogen. De kater beet toen ineens in haar nek. Oké Panther zat erg in het spel blijkbaar. Ergens vond ze het niet erg. Het was een spel, geen gevoelens voor elkaar of wat dan ook. Panther was verliefd op Silver, schattig koppel. Vixen was het nog aan het uitvogelen met Gray, raar koppel. Niks was er romantisch hier. Dat was wat het zelfs voor Vixen ongemakkelijk maakte. "Zoo, wat nou een dolfijn?" Met haar poot duwde ze Panther weg van haar nek. Heel ver duwde ze hem echter niet. "Dolfijnen kunnen ook gevaarlijk zijn", zei ze met een grijns. "Haaien zijn gewoon nooit lief." Met haar poot bleef ze tegen zijn borst terwijl ze hem strak bleef aankijken.

Onderwerp: Re: When you're out there, without care