Met kleine passen trippelde Saffronpaw door het hoge, dikke gras. Het was af en toe nogal lastig om door de begroeiing heen te komen, maar met zijn slanke lijf wist hij zich nog aardig te manoeuvreren. Uiteindelijk had hij het geluk bij een klein open plekje te komen, waar hij even kon zitten om, om zich heen te kijken. Niet dat hij veel zag. Het duurde even voor Saffronpaw zich besefte dat dit een fijne plek was om even te rusten. Misschien kon hij hier wel vaker komen. Met een klein grijnsje op zijn gelaat ging hij liggen, zijn kop op zijn poten.
[Ferretpaw eerste post]
Onderwerp: Snakes in the garden 
di 3 nov 2015 - 21:27