Fun?

Onderwerp: Fun? wo 28 okt 2015 - 23:50

Stilletjes lag ze in het kamp. Haar oogjes waren gesloten terwijl een koud briesje met haar vacht speelde. De kou was echter niet heel sterk, want de zon verwarmde haar rugje. Dit was een verradelijke combinatie waar anderen zich niet bewust van waren, ook Nightkit niet. Maar hoe kon ze zich er van bewust zijn? Ze was maar een kitten. Een koud briesje kon er voor zorgen dat je kou vatte, ook wanneer de zon je een warm gevoel gaf. Ze hield haar oogjes gesloten, ook al sliep ze niet, ze dacht alleen maar na.

OOC: Crescentkit eerste post.

Onderwerp: Re: Fun? do 29 okt 2015 - 9:44

Crescent was met een gaap uit de nursery gegaan. Er was een zonnetje die nog wat warmte gaf aan de kleine kitten en kort keek ze met een glimlach naar de zon, alsof de zon terug zou lachen. Deed het natuurlijk niet, maar stel je voor? Dan zou je het niet eens kunnen zien helaas. Jammer, want misschien was de zon wel een vrolijk iemand, maar je kon er niet lang naar kijken want deed auw aan je ogen. Haar blik ging weer naar de grond. Ze twijfelde of ze door moest lopen naar andere dens, maar besloot uiteindelijk toch nog even rond te kijken. De laatste dagen waren een paar van haar vrienden heel verdrietig, hun papa was er niet meer had ze gehoord. Zijzelf had die papa nooit gekend, haar vrienden waren er natuurlijk heel verdrietig over. Zij kon zich niet voorstellen dat ze haar moeder zou verliezen, dan zou ze heel verdrietig zijn. Dan hadden alle kittens in het nest niemand meer. Net toen haar gedachtes hiernaar afgedwaald waren viel een bol haar haar op in het kamp. Ze kon het herkennen als Nightkit, één van de verdrietige kittens. Ze slikte en liep toen op haar af. Crescent hield niet van verdrietige kittens en het was dan ook haar missie om haar een beetje op te vrolijken. Onderweg pakte ze een klein blaadje van de grond. Toen ging ze voor Night staan met een vrolijke glimlach op haar gezicht. "Hweeewy!", zei ze op een vrolijke toon, maar ergens ook voorzichtig en het blaadje nog in haar kleine mond geklemd. Ze liet het blaadje vallen en het dwarrelde naar beneden tot het op de grond viel. Met haar pootje sloeg ze het nog een keer hoger in de lucht. "Doe je mee met dit spelletje? We moeten proberen om het blaadje in de lucht te houden, want anders hebben we verloren." Nog een keer sloeg ze het in de lucht en deze keer wat naar Night toe. Ze giechelde. "Alsjeblieft? Het is echt heel leuk!"