I-I lost my daddy..?

Onderwerp: I-I lost my daddy..? ma 19 okt 2015 - 17:17

Het was de avond na the vigil van zijn vader en Frostlake. De andere kater had hij slecht gekend. Ze wist alleen dat hij wel een goede en gerespecteerde warrior was geweest. Maar haar vader. Ze was haar vader kwijt. Haar papa. Nightkit rolde in het nest van haar moeder en nestgenoten. Ze kon niet in slaap komen en zag telkens het beeld voor haar dat haar papa dood werd gemaakt door de grote monsterdassen. Ze opende haar oogjes en opnieuw welde er tranen in op. Ze verliet het nest en de nursery en ging daar buiten zitten. In het donker. Haar kleine fragiele lichaampje staarde naar de sterren. Het was een heldere avond. Zat hij daar tussen? Zat haar papa daar tussen? Haar goed haar groen met bruine oogjes staarde naar de lucht en het vocht in haar oogjes lieten ze extra glimmen. "P-papa..." snikte ze.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? ma 19 okt 2015 - 17:26

Ze had hem amper gezien, amper gehoord. Hij kwam zelden op bezoek en eigenlijk wist ze niet eens zeker of hij haar vader wel was. Ze leek op geen van haar ouders, vond ze zelf, en toch leek ze nu een connectie te voelen. Ze had er met man en macht tegen gevochten, maar bij de Vigil van haar vader en Frostlake rolden er toch een tiental tranen over haar wangen, iets wat ze niet kon begrijpen. Haar moeder had het uitgeschreeuwd, haar zusje in tranen. De hele Clan leek gewond te zijn door het verliezen van één kat. En nu was hij weg, in Starclan, zeiden ze. Het maakte niet uit waar hij was, ze zou hem niet meer zien. Nooit meer. En nu was het een dag later en ze kon het nog niet echt begrijpen. De tranen kon ze niet tegenhouden, en die van haar siblings ook niet. Vanuit haar ooghoeken zag ze haar jongere zusje naar buiten glippen, en Bitter sloop achter haar aan. De jongere kattin zat buiten te snikken, haar ogen gericht op de nachtelijke hemel. "Hij is nu in Silverpelt," fluisterde Bitterkit zachtjes. Ze probeerde het zichzelf ook te doen geloven. Misschien, als ze hard genoeg geloofde, was het ook wel zo.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? ma 19 okt 2015 - 17:35

Haar papa had het altijd heel druk gehad, maar kwam toch af en toe op bezoek, toen hij nog leefde. Ze had haar papa altijd een geweldige kater gevonden, sterk en een echte voorbeeld. Al had de kater altijd nog zo blij geleken, als of er iets door hem heen ging wat dat wegnam. Maar toch was het haar papa, een geweldige papa en de partner van haar mama. Haar mama was zo verdrietig dat Nightkit zich niet meer blij kon voelen. Ze zag alleen maar het vreselijke beeld van haar overleden papa voor zich en haar gebroken mama. "Hij is nu in Silverpelt," hoorde ze een zachte stem zeggen. De stem van haar zus, Bitterkit. Ze kroop zonder wat te zeggen tegen haar zusje aan en snikte. "Maar ik wil dat papa hier is..." fluisterde ze. "Ik wou nog met hem jagen wanneer ik apprentice werd..." vervolgde ze zacht snikkend. Ze zag het beeld voor zich, zij met haar papa, muisjes vangen. Echte muizen. De kleurmuizen bestonden niet meer.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? ma 19 okt 2015 - 18:39

Haar staartje krulde ze strak om zich heen, alsof het het enige was dat haar nu nog kon beschermen. Ze wist niet goed wat ze moest doen of zeggen. Het was een zwaar verlies dat zij en Nightkit geleden hadden, woorden konden dit niet goedpraten. Het enige wat het gevoel kon slijten, was het verloop van de tijd. Dat realiseerde Bitterkit zich echter niet. Nightkit kroop tegen haar aan en Bitter trok met haar oortjes. Ze was niet zo gewend aan intiem contact, maar toch legde ze haar kopje tegen die van haar zusje aan. "Maar ik wil dat papa hier is..." fluisterde poes. Er liep een traan over Bitter's gezicht, zij had alle antwoorden ook niet. Ze luisterde naar Nightkit's plannen om met hun vader te gaan jagen. "Hij is nog wel bij ons... Alleen op een andere manier," probeerde de grijze kattin in haar hese stem uit te leggen. Ze was ten einde raad. "Ik ga hem missen," snikte ze zachtjes. Het was zo normaal geweest om een vader te hebben, ze had hem voor lief genomen, en nu was hij weg.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? ma 19 okt 2015 - 20:35

Ze kon zich herinneren dat Bitterkit juist zo'n gemeen zusje was, maar dat vergat ze helemaal op dit moment. Bitterkit was wel lief. Bitterkit was haar lieve grote zus, haar grote zus die haar zou beschermen van de enge beelden in haar kopje. Ze voelde zich dus ook fijn toen Bitterkit haar kopje op die van Nightkit legde. Ze voelde dat er een traan van Bitterkit op haar kopje belandde en hierdoor drupte er ook een traan van Nightkit op de grond. "Hij is nog wel bij ons... Alleen op een andere manier," vertelde Bitterkit toen Nightkit haar woordjes had uitgesproken. "J-ja, d-dat is hij," stotterde ze met een pijn vervulde stem. "Ik ga hem missen," snikte Bitterkit zachtjes. "I-ik ook," snikte ze vervolgens, waarna ze haar pluizige gevlekte staartje om Bitterkit heen sloeg. Ze wou niet dat papa weg was, want dat kon gewoon niet. "Papa was de beste warrior..." murmelde ze. Terwijl er nog meer tranen volgde.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? ma 19 okt 2015 - 21:13

Bitter staarde even naar haar dunne, grijze pootjes. Waarom had ze ook zo rot gedaan tegen haar siblings? Ze wilde ze altijd beschermen, hen laten weten dat ze meteen sterk moesten zijn voor wanneer het ergste zou komen. Nu was het ergste hier, en niemand was hier tegen opgewassen. Ze had het moeten weten, ze was de oudste van het nest geweest en het was aan haar om haar siblings te beschermen. Ze had nu al gefaald. De warmte die nu tussen haar en Nightkit was, was echter iets volkomen nieuws. En het was zeker welkom. Tranen rolden nog steeds over haar wangen terwijl ze haar zusje hoorde snikken. "Papa was de beste warrior..." murmelde de jongste kitten. Bitter knikte zachtjes met haar kopje. "Night, het spijt me. Ik had niet zo gemeen moeten doen," fluisterde ze zachtjes tegen de tortie. "Wij blijven voor altijd bij elkaar, oké?" vroeg ze toen, zoekend naar een belofte. Ze wilde niet meer alleen zijn.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? ma 19 okt 2015 - 21:23

Het voelde veilig, zo tegen haar grote zus aan. Ze waren dan nest genootjes en de leeftijdsverschil was niet eens zo groot, toch was zij haar grote zus. Bitterkit was ook nog eens echt groter dan zijzelf was. En het voelde veilig en fijn. Een nieuw gevoel om te voelen voor Bitterkit. Maar het was welkom, zeker nu. Ze miste haar papa en ze kon niet geloven dat hij nooit meet de nursery in zou komen, nooit meer haar terug zou sturen de nursery in en nooit meer verhaaltjes zou vertellen over de patrouilles die hij deed. "Night, het spijt me. Ik had niet zo gemeen moeten doen," fluisterde haar zus plots. Nightkit maakte zich een beetje los en keek op naar haar zus. "Het, het geeft niet, Bitterkit," fluisterde ze met trillende stem terug. "Wij blijven voor altijd bij elkaar, oké?" vroeg ze toen. Nightkit wist nu toch wel een glimlachje op haar snuit te krijgen en drukte zich weer tegen haar zus aan. "Ja," murmelde ze. "Altijd," zei ze. "Always and forever." En opnieuw rolde er een traantje over haar wang. Het was zon dubbel moment. Bitterkit maakte haar nu blij, maar ze was intens verdrietig.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? za 24 okt 2015 - 21:40

Beide kattinnen zagen er zo anders uit. Bitter was grijs en slank, met ogen die een lichtbruine kleur hadden. Nightkit had een mooie, lange en dikke tortie-vacht met een bijzondere groengele oogkleur. Ook qua karakter was er een groot verschil tussen de twee poezen: Nightkit was fantasierijk en ietwat verlegen. Bitterkit was arrogant en zelfverzekerd. Maar het zusterschap was meer dan genoeg om hen ondanks alle verschillen bij elkaar te houden. Nooit had Bitter gedacht dat ze houvast zou vinden in haar jongere zusje, maar op dit moment leek zij alles te zijn wat ze nu nog had. Ze wilde niet oproeien zonder vader, maar ze moest nu wel. Nightkit zei dat het niet gaf, maar in Bitter's ogen gaf het wel. Night was haar zusje, ze had geen recht gehad om zo gemeen te doen. Ze moest haar beschermen. Een klein, bitterzoet glimlachje verscheen rond de lippen van Bitter toen haar zusje beloofde dat ze altijd bij elkaar zouden blijven. Haar ogen gingen weer naar de nachthemel toe, hopend dat haar vader toch ergens op hen neer keek. "Het komt wel goed," fluisterde Bitter zachtjes. Op dat moment wist ze het, alsof Thrushdive tegen haar sprak. Met haar en Nightkit kwam het wel goed, zolang ze samen zouden zijn.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..? di 27 okt 2015 - 22:55

Vanaf het moment dat haar oogjes nog gesloten was en Bitterkit zo fel op haar had gereageerd had ze gewenst dat het goed zou komen. Dat zij en Bitterkit hechte zusjes zouden worden. Dat Bitterkit haar echte grote zus zou worden. Nightkit keek naar haar op. Ze was zo mooi en slank, had een lichte vacht en was zelfverzekerd. Het kleine torti poesje wist zeker dat Bitterkit één van de beste warriors zou worden, want ze leek op Thrushdive. Nightkit daarentegen niet. Nightkit had de dikke vacht van haar moeder, maar waar het tortoiseshell vandaan kwam? Ze likte een traantje van haar neusje. Ze had ook graag op haar papa, Thrushdive willen lijken, net als Bitterkit. "Het komt wel goed," fluisterde Bitterkit toen. "Ja?" Piepte ze zachtjes, terwijl ze haar grote zus aankeek. Ze wist heel langzaam een glimlachje rond haar lipjes te toveren. "Ik ben blij dat je mijn zus bent," fluisterde ze toen, een klein glimlachje rond haar lippen.

Onderwerp: Re: I-I lost my daddy..?