Start {Trainings Topic 1}

-In kamp-
Deze morgen was d poes op tijd opgestaan, ze had immers wat aan haar apprentice belooft; Een rondleiding. Jewel hield van de morgen, het leek alsof al haar zorgen weg waren zodra de zon op kwam. Ze liep naar de apprentice den, om haar enthousiast leerling op te halen. Swallowpaw had duidelijk een enorme dosis energie, dus het zou misschien een beetje lastig zijn om die in toom t houden. Aan de andere kant was het natuurlijk mooi dat ze leergierig was. Ze voelde kriebels in haar buik, dit was haar eerste apprentice, en ze wou het niet verpesten. "Is Swallowpaw hier?" Vroeg ze zacht en vriendelijk, wachtend op antwoord.

"Nee! Laat los! Mam doe iets! COAL!" Ze rende achter de kater aan, doelend om hem terug te halen. Ze rende, en stootte opeens haar kop, en alles werd zwart.

Met een schok werd Swallowpaw wakker gemaakt, en keek recht in de ogen van haar nieuwe mentor. "Oh, eh, oeps." stamelde ze slaperig. Ze hoopte maar dat Jewelgleam niet door had dat ze een nachtmerrie had gehad. De zwarte poes, rekte zich uitgebreid uit, en slofte naar Jewelgleam toe. "Goedemorgen, wat gaan we vandaag doen?" sprak ze wat minder slaperig, toch nog niet fit. Ze had vannacht niet zo lekker geslapen, kon je horen. "Sorry, heb altijd een ochtendhumeur, later gaat het vast beter." mompelde ze verontschuldigd een gaapte diep. Ze slofte naar buiten, en begon zich uitgebreid te wassen. Het was koud buiten, en meteen zette ze haar korte haren op tegen de kou. Hier werd ze wel wat meer wakker van, en toen ze klaar was keek ze haar mentor met meer spirit aan."Gaan we nu?" vroeg ze iet wat hoopvol, ondanks dat ze honger had. Dat kon later wel, dat eten.

"Oh, eh, oeps." Een tikje bezorgd keek Jewel haar aan. Ging het wel goed met haar apprentice? De zwarte kat rekte zich lang uit. Ze liet haar bezorgde blik varen, waarschijnlijk gewoon geen morgen kat. "Goedemorgen, wat gaan we vandaag doen?" Direct, maar niet verkeerd. Het was goed als de kat leergierig was. Desondanks zag Swallowpaw er uit alsof ze een spook had gezien. "Sorry, heb altijd een ochtendhumeur, later gaat het vast beter." De apprentice begon met wassen, terwijl de witte poes begon met uitleggen. "Vandaag ga ik je het hele territorium laten zien, zodat je kunt rondlopen zonder te verdwalen." Ze glimlachte. Gelukkig leek de ander nu wat energieker. Ze begon meer te lijken op de stuiterbal bij de ceremonie. "Gaan we nu?" Jewelgleam knikte, en wenkte dat ze haar moest volgen. Met rustige pas liep ze het kamp uit.

Ze snoof diep, elke keer genoot ze nog van de bosgeur. Ze waren nu wat dieper in het territorium. Af en toe had Jewel omgekeken om te kijken of haar apprentice haar kon bijhouden. "Dit," Ze gebaarde wijd met haar pluizige staart om zich heen. "Dit zijn de thunderclan bossen. Het zit vol met prooi, al zijn er tijden van schaarste." De warrior liet haar blik omhoog glijden. Dit was echt haar thuis. Het woud zag er prachtig uit in leaf-fall, bladeren in elke kleur die langzaam naar beneden dwarrelde. Elke keer benam het haar de adem.

De jonge apprentice volgde haar mentor het kamp uit. Dit was niet haar eerste keer; één keer met Hazelkit en één keer toen Coalkit ontvoerd werd. Dus ze herkende hier en daar al wat dingen, maar Swallowpaw wou niet dat Jewelgleam daarachter zou komen. Dus keek ze braaf om zich heen. Het was leaf-fall, bladeren vielen van de bomen, en ze waren in prachtige kleuren. Met een enthousiaste piep probeerde ze een blaadje voor haar te pakken. Ze plofte in een bladerhoop, en door haar vlogen allemaal bladeren omhoog. "Dat is leuk!" piepte ze enthousiast terwijl ze onhandig weer naar Jewelgleam toewankelde. "Dit," begon de witte warrior naast haar, toen ze zat, terwijl Jewelgleam met haar pluizige staart om zich heen wees. "Dit zijn de thunderclan bossen. Het zit vol met prooi, al zijn er tijden van schaarste." Swallowpaw keek naar waar de staart van haar mentor overal heen wees. Het was prachtig. Ze had nog nooit zo goed op de bomen en planten gelet, toen ze zich buiten het kamp bevond. "Ooh," Met grote oogjes van enthousiasme keek ze om zich heen. Prachtig! Ze keek weer haar mentor aan. "Wij hebben echt het allermooiste territorium, dat durf ik te wedden! Hoe heten de ander clans ook al weer?" Half verwachtte ze dat Bloodclan ook hier ergens woonde, dat was ook een clan, toch?

"Ooh," Jewel glimlachte zwakjes. Inderdaad. Het deed haar goed om het enthousiasme te zien, Swallowpaw zou vast een loyale warrior worden. "Wij hebben echt het allermooiste territorium, dat durf ik te wedden! Hoe heten de ander clans ook al weer?" "Daar vertel ik je over terwijl we naar de eerste belangrijke plek lopen in het territorium." Met die woorden liep ze met kalme pas verder het territorium in. Ze aren nog redelijk dicht bij het kamp, dus besloot ze eerst naar de owltree te gaan. "Er zijn vier clans die het bos delen. Thunderclan, Riverclan, Windclan en Shadowclan. Hoewel we het bos verdeeld hebben is er niet altijd vrede." De witte warrior zweeg even. Haar gedachtes trokken terug naar de sunningrocks, hoe... Nee, nu had ze daar geen tijd voor. "Ook zijn er katten die we rogues of eenlingen noemen; deze katten leven alleen en zorgen voor zichzelf." Ze waren nu aangekomen bij de owltree, de geur van het nest dreef haar neus binnen. "En dan heb je nog de Bloodclan, of de elite. Een groep van bloeddorstige rogues." Ze stond stil bij de enorme boom, en draaide zich om naar haar apprentice. "Zoals je laatst hebt meegemaakt, zijn deze katten ongelofelijk gevaarlijk. Als je er een tegen komt, ga dan hulp halen." Ze keek de jongere poes doordringend aan, het was belangrijk. Ze ging zitten, en knikte omhoog. "Wat valt je op aan deze plek?" Jewelgleam hoopte dat ze de geur kon onderscheiden.

_{Oke, oke, onthouden. Thunderclan, logisch, Riverclan, Windclan en Shadowclan. Een vragend keek de zwarte poes haar mentor aan. En Bloodclan dan? Wat was dat dan? Maar algauw werd het antwoord gegeven. Een elite. Ze hoorden niet eens bij de échte clans. "Zoals je laatst hebt meegemaakt, zijn deze katten ongelofelijk gevaarlijk. Als er een tegen komt, ga dan hulp halen." miauwde haar mentor tot slot. "En wat als het mijn broer is? Die is ook Bloodclan." mompelde ze half tegen zichzelf. Meteen klaarde ze op. Ze wist wel wat van die Elite! "Ik weet wie de leider van dat stelletje ratten is! C...C.. Claw! Hij is heel gemeen, maar Coal mag hem wel geloof ik." Tevreden keek ze haar mentor aan, niet goed beseffend dat Bloodclan geen vriendjes was met Thunderclan. "Wat valt je op aan deze plek?" Oja, het territorium, daar waren ze mee bezig. Swallowpaw keek om zich heen. Een reusachtige boom was voor hun verschenen, maar verder zag ze niet veel. Geur dan? Een stank kwam bij de boom vandaan. Met opgetrokken neus keek de apprentice Jewelgleam aan. "Wat is dat?" vroeg ze, nieuwsgierig waar de stank bij hoorde.

-Flut, sorry :c}