Where am I? {Open

Roxy glipte weer uit haar hol. Haar buikje was vol gegeten dus kon ze geen prooi vangen van een andere clan. Ze liep eerst naar het riverclanterritorium. Daar is ze al geweest. Ze stak voorzichtig het koude water over tot ze aan de andere kant stond. Hier zal misschien een andere clan zitten? Roxy rook verschillende geuren van katten. Ze hadden wel één geur hetzelfde. Het zal wel een clan zijn. Roxy bleef dichtbij aan de rand zitten. Met haar pootjes zat ze te spelen in het water. Ze wandelde met de stroming mee.

Draco snoof de lucht van zijn minst favoriete clan op. Zoals altijd rook het lekker maar dan op de vieze manier. Oke, hij kon het niet duidelijk beschrijven maar toch was het zo. Teveel woud en te weinig twoleg misschien. Hij bleef dicht bij de grens zodat hij een kans op ontsnappen had. 'Yay' mompelde hij sarcastisch toen hij een nieuwe geur opving. Rogue, een groep katten die hij nog minder mocht dan de clans. Maar het was een kleintje van maximaal 10 manen. 'Ga van mijn clangebied af.' Zou hij kunnen doorgaan voor de machtige Silverstar?

Roxy schrok van een kater dat haar bevoelde om van zijn territorium af te gaan. Roxy snoof eens in de lucht. Zijn geur rook als bloedmonsters en niet hetzelfde als de oude geur van katten die op dit territorium waren geweest. Ze speelde ongeveer met hem mee. "Ik wist niet dat de bloodclanners dit territorium hebben overgenomen?" miauwde ze. Het woordje bloodclanners klonk in haar oren hetzelfde als monsters. Vechten zal geen nut hebben. Dan verliest ze toch waarschijnlijk.

Blergh de poes was slim. Dat was saai. Ze had door dat hij geen machtige Thunderclanleider was, maar wist ze ook wie de Elite leidde? 'Oh sweety, dat hebben ze eeuwen geleden al gedaan. En een kleine tip, maak de leider niet boos.' Yeah dit werd beter. 'En de leider... dat ben ik.' Zijn lichaamsbouw en vele littekens waren daarvoor overtuigend genoeg.

Roxy zette een stap naar achteren. Zou hij de echte bloodclanleider zijn? Dan hebben zijn onderdaners haar ouders vermoord! Ze groef met haar kleine nageltjes in de grond. Roxy wist zich op een manier kalm te houden. "Dan zal ik maar gaan zeker? Of moet ik soms de echte bloodclanleider boos maken?" snauwde ze naar hem toe. Ze wist best wel wie de bloodclanleider was. Claw, die naam zal ze nooit vergeten.

Mission abort, nieuw plan. 'Oke, ik ben de leider de niet, maar ik kan prima vermoorden.' Hij opende zijn mond en toonde zijn toonde zijn scherpe tanden om het punt te bewijzen. 'Dus mij moet je ook maar niet boos maken.' Zijn spieren en littekens waren daar wel een teken van. Ontspannen liep hij dichter naar haar toe om de poes te bestuderen. Ze zou geen gevaar zijn.

Applenose was aan het jagen toen de geur van Bloodclan en Rogue haar neus binnendrong. Ze zuchtte even geïrriteerd, waarom konden die Bloodclanners en Rogue's niet gewoon op hun eigen territorium blijven? Was dat nou zo moeilijk? Ze snoof de lucht nog even goed op en ze had het geurspoor van de twee katten al snel gevonden. 'Oke, ik ben de leider de niet, maar ik kan prima vermoorden.' hoorde Applenose een kater zeggen toen ze bij de twee katten was aangekomen. Ze verstopte zich snel in de bosjes, ze zou nog even wachten met te voorschijn komen. Ze bekeek de katten even goed, de ene was een Rogue poes van ongeveer 8 moons en de andere was een Bloodclan kater van ongeveer 13 moons. Ze verwachtte niet dat de Rogue poes veel problemen zou opleveren, maar de Bloodclanner was een ander verhaal. 'Dus mij moet je ook maar niet boos maken.' zei de Bloodclanner terwijl hij ontspannen dichter naar de Rogue poes toe liep. "Mij ook niet." zei Applenose op een dreigende toon terwijl ze tevoorschijn kwam uit de bosjes. "Dit is jullie eerste en laatste waarschuwing, verlaat het Thunderclan territorium, nu" vervolgde ze op dezelfde dreigende toon. Ze hoopte maar dat de Rogue en Bloodclanner slim waren en dus meteen weg zouden gaan, maar uit ervaring wist ze dat Rogue's en Bloodclanners niet echt slim waren.

Mag ik?

Roxy wist wel dat hij de leider niet was. Wat zijn bloodclanners dom. Wanneer hij dichter bij haar kwam staan, stapte Roxy een stap naar achteren. Voor ze de kater een mep wou geven kwam er een poes tevoorschijn. Ze rook naar de plek dus was zij zeker een clankat. "Ik dacht dat de bloodclanners dit territorium hadden ingepalmd?" miauwde ze trots. Roxy werd direct terug bang toen de poes hen alweer wegstuurde op een dreigende toon. Roxy rende weg en struikelde in een riviertje.

Really dit moment kiezen om tevoorschijn te komen? Draco begon het aardig irritant te vinden. Rogue rende bang weg maar Draco zou het niet zomaar opgeven. Hij ontblootte zijn tanden en draaide volledig naar de Thunderclanner. 'Dit is het eerste en laatste antwoord; nee.' Hij spande zijn spieren alvast aan. Clankatten waren zo onvoorspelbaar, voor je het wist was je aan het vechten. Niet dat het een probleem zou opleveren gezien hij de Bloodclanner was hier.

"Ik dacht dat de Bloodclanners dit territorium hadden ingepalmd?" zei de Rogue poes trots. Applenose wilde nog wat zeggen, maar de kleine rogue poes bleek een beetje bang te worden van haar dreigende toon. Het poesje rende namelijk weg en viel in een meertje. Hiermee was Applennose punt toch wel bewezen: Rogue's waren niet zo slim. Toch trippelde ze naar het poesje toe om haar uit het meertje te halen, de rogue hoefde natuurlijk niet te verdrinken. Ze had tenslotte nog niet echt iets ergs gedaan, behalve dan dat ze in het Thunderclan territory was gekomen, maar daarvoor hoefde ze nog niet te sterven aan verdrinking. Ze pakte het poesje bij haar nekvel en tilde haar uit het meertje. De Bloodclanner zei iets en ontblootte zijn tanden, maar Applenose besteedde geen aandacht aan hem. "Zo droog jij hier maar even op, dan zal ik je zo naar de grens brengen, maar eerst moet ik even wat vuilnis buiten zetten." zei ze tegen het poesje en bij het woord vuilnis wees ze met haar staart naar de Bloodclanner. Daarna draaide ze om en keek de Bloodclanner recht aan. "Zo vuilnis, wat is je naam?" vroeg ze aan de Bloodclanner terwijl ze nog steeds niet wegkeek.

Sorry voor de late reactie, maar ik had het erg druk met school van de week, sorry!

Roxy rilde van de kou. Al een geluk trok iemand haar eruit. Het was de clanpoes. Roxy boog rillend haar hoofdje. "Dankje." miauwde ze. De bloodclanners waren hier duidelijk ook al niet welkom. Roxy schudde al het water van haar af en lekte gouw al haar vacht terug netjes. Ze zette zich recht. Als de bloodclanner de poes wilt aanvallen, zal Roxy de clanpoes helpen.