The outside world is a dangerous place

Een onbehaaglijk gevoel bekroop de kleine zwarte kater toen hij zijn neus in de lucht stak. Er hing een vage geur van vreemdeling, van niet-WindClan. Sterker nog, het was de geur die de BloodClan kater ook met zich meegebracht had. Zou deze terug zijn? Angst bekroop hem. Echter zag hij niemand om zich heen, en Raven was ook niet van plan om naar het gevaar te zoeken. Dus draaide hij zich om en begon richting het kamp - die echt een heel stuk verderop lag - te lopen. Hopelijk kwam niemand zijn kant op.
- Brat 1e post

Met rustige stappen stapte de rode poes het windclan gebied binnen, Haar kit's lagen rustig te slapen een perfecte tijd om de barn te ontsnappen en weer eens gezellig de andere clan's ging bezoeken, ' Ja heel gezellig' de poes kon het niet helpen om te grijzen ' Ach ja zo zouden die clan katten het niet zien' de poes schoot in de lach en stapte rustig veder, Een geur stormde haar neus binnen ' Een kat windclan in de beurt' de poes begon alleen meer te grijzen en stapte op de geur af ze bleef lopen tot een kat haar gezichtsbeeld terecht kwam ' Nou nou kijk eens wat we hier hebben'

Hoorde hij daar nou een zachte stem? Een rilling ging door zijn lichaam heen. Hij ging van lopen naar trippelen - hij moest wegwezen hier. Maar hij moest ook blijven, dat wist hij wel. Hij moest immers zijn clan beschermen. Maar tegen BloodClanners? Die waren verschrikkelijk gevaarlijk! Dan was het zeker dat hij dood zou gaan. Echter had hij niet veel keuze aangezien er uit het niets twee katten voor hem stonden die hij nog nooit eerder gezien had. Geschrokken rezen zijn haren overeind. 'Nou nou kijk eens wat we hier hebben,' klonk het vanaf een rood met witte poes en zijn bruine ogen staarden haar met koude woedde aan. Wat deden zij hier? Dit was niet hun gebied. 'Nou zeg, een heuse Windclanner.' klonk het vanaf de witte kater. "G-ga weg." miauwde hij met een trillende stem. Way to go Raven.

Brat draaide slechts zachtjes haar hoofd toen de witte kater ook wel bekend als Draco uit het niets naast haar kwam staan, Nee ze had hem al lang geroken dus verbaasd was ze niet ' Oh kijk een naar onze vriend hij ziet er niet echt op zijn gemak uit vind je niet?' klonk een stem duivels de poes begon te grijzen en deed een stap dichter bij de zwarte kater zijn bruine ogen keken haar woedend maar koud aan, Brat hoorde zijn stem amper ' Iets met ' ga weg ofzo'' klonk een stem opeens, Brats grijns groeide en groide  weer deed ze een stap dichterbij ' Make me' siste ze vervolgens met nog altijd die grijns op haar gezicht geplakt.