Dear rabbit ll Bubblekit

De witte poes keek met een rustige blik de Nursery in, Haar ijs blauwe ogen gleden over de kittens heen Bubblekit die moest ze hebben ze maakte zich zorgen Groenhoest was uitgebroken, Ja in schadowclan dan maar het is maar een mum van tijd voordat het hele bos er plat van ligt, Ook al was Bubble al 5 moons Sin wist dat hij hier ergens moest zijn hij was nog een kitten en door de kou buiten zou het alleen maar logish zijn dat hij hier naar warmte zocht, het duurde niet lang voordat haar ogen zich vestigde op de kitten rustig liep ze naar hem toen en plofte naast hem neer 'Good morning Bubble' miauwde ze zachtjes, Er waren nog wat kittens aan het slapen en zij wilden niet de gene zijn die hun wakker maakte.

Bubblekit only!

Bubblekit lag lekker in de nursery en keek naar de andere kittens die lagen te slapen. Om de een of andere reden kon hij niet meer slapen, hij was eerder actief dan moe. Zijn gedachte dwaalde af naar buiten, uit de nursery, uit het kamp. Daar zou het katertje binnenkort zijn en dan zou hij alles leren om een geweldige warrior te worden. Ja, het was bijna zover hij was al 5 manen en het zou niet meer lang duren voor hij er 6 zou worden en dan werd deze kleine kater apprentice. Enthousiasme borrelde door heel zijn lijfje, hoe kon het katertje nou slapen met zo'n opwindende gedachte in zijn hoofd. Misschien kon Bubble beter even uit de nursery gaan, zijn poten strekken en daar wat helpen. Hij wou net opstaan toen een bekende stem zei: "Good morning Bubble," hij draaide zijn hoofd en keek in de ijsblauwe ogen van zijn mama, Sintream. "Hallo mama," zei het katertje al snorrend. "Misschien gaan we beter even naar buiten," vervolgde Bubble met een ongeruste blik op de andere kittens, straks werden ze allemaal al wakker.

"Hallo mama," zei het katertje al snorrend, De witte poes glimlachtje en gaf de kater een lik over zijn oren, Hij was al zo gegroeid het duurde niet lang meer voordat hij zijn apprentice leven in zou gaan en ja dan zou alles heel snel gaan, "Misschien gaan we beter even naar buiten," vervolgde Bubble met een ongeruste blik op de andere kittens, Sin knikte 'Dat lijkt me inderdaad een goed plan Bubble' bevestigde vervolgens, Sin stond op en met rustige stappen liep ze de nersury uit al ging ze dicht voor de uitgang weer zitten, Ze draaide haar hoofd en wachte rustig af voor de bruine kitten om haar te volgen.

Sin gaf hem een lik over zijn oor en zei bevestigend : "Dat lijkt me inderdaad een goed plan Bubble." "Ik heb dan ook alleen maar goede plannen," grapte Bubble, hij keek in zijn mama's ijsblauwe ogen en besefte hoe hard hij haar had gemist. Ze was er wel altijd geweest, maar ze hadden nooit echt veel gepraat ofzo. Het katertje keek hoe de witte poes opstond en volgde haar naar buiten waar ze tegen de nursery ging zitten. Bubble zette zich tegenover haar en voelde de koude wind op zijn vacht die, verrassend genoeg goed aanvoelde. Helemaal niet zo koud als hij had verwacht, het was eerder een verfrissing. "Hoe gaat het met je?" vroeg Bubble op een serieuze toon, dat deed hij omdat hij wou laten zien dat hij volwassen was, dat hij klaar was om apprentice te worden. Hij telde de dagen af tot zijn ceremonie waar hij Bubblepaw wordt, het bruine katertje trilde bijna van enthousiasme, maar hij hield zich in. Hij wou volwassen lijken, dus keek hij zijn mama liefdevol aan en snorde zacht.