Second Chances

Onderwerp: Second Chances vr 13 nov 2015 - 19:07

tank

so far from home

Wauw, wat had hij het goed voor elkaar. Na zijn laatste gevecht was hij zonder enige reden uit de auto gevlogen. Nu ja, eerder geduwd. Het duurde niet lang voor hij door kreeg dat Konan hem gedumpt had. Als hij nu een keer zo netjes was geweest om hem eerst uit de kooi te halen, maar ja, dat was ook weer teveel gevraagd. En van aan de binnenkant was het slot onmogelijk open te maken. Helemaal geweldig. Twee keer had hij de zon al zien opkomen, dus het was al de derde dag dat hij hier zat. Zonder eten, in een klein kooitje. En op de koop toe zag het er naar uit dat hij er niet zomaar uit zo raken. Behalve als hij iemand zou vinden die de kooi voor hem langs de buitenkant zou open doen. But then again, hij was veel te trots om iemand om hulp te vragen.

&Zira

Onderwerp: Re: Second Chances vr 13 nov 2015 - 21:21

_{Zira had besloten dat het slim zou zijn om de grenzen zo af en toe te controleren. Nu ze de ThunderClan in bezit genomen hadden moesten ze er zeker van zijn dat katten de grenzen niet overstaken; de sterke geur van de Elite zou dan al snel opgepikt worden en dat zou op zijn beurt weer voor roddels zorgen. Roddels konden ze niet gebruiken, tenminste, nog niet.
Bij de grenzen viel haar oog echter op een kooi waarin een grote kater leek te zitten. Zira trok haar wenkbrauw op. Waar sloeg dit nou weer op? Ze spande haar spieren aan en een onderzoekende frons kwam op haar gezicht te staan. Ze trippelde naar de kooi toe en keek naar de grijze kater die erin zat. "Wat is hier aan de hand," bromde ze hem wantrouwend toe en keek hem vragend aan.}

Onderwerp: Re: Second Chances vr 13 nov 2015 - 22:40

tank

so far from home

En toen zond de hemel hem een godsgeschenkje. In de vorm van een fronsende, wantrouwige kattin dan. Fijn, net wat hij nodig had. Het was niet de eerste vorm van beweging die hij hier zag, maar deze kat was wel de eerste die ook het lef had om naar de kooi toe te lopen. Al de rest had zo'n beetje meteen rechtsomkeer gemaakt toen ze het blinkende ding waar hij in zat in de gaten hadden gekregen. Tank bekeek haar met een koele, berekende blik. Zijn groene ogen volgden haar bewegingen, iets in haar houding gaf een licht arrogante uitstraling en dat kon hij niet hebben. Naah, echt niet. Eerlijk, als die tralies er niet tussen zaten, dan.. "Wat is hier aan de hand," Onderbrak ze brommend zijn gedachten. De gigantische kater keek haar even met een doodse, lege blik aan. "Maak het open", Bromde hij terug, haar vraag zo'n beetje negerend. Ze zag toch zelf wel wat er aan de hand was, of was er iets mis met die rode kijkers van haar?

Onderwerp: Re: Second Chances vr 13 nov 2015 - 23:27

_{"Maak het open", miauwde de grote kater terug en Zira rees haar wenkbrauw op. "Ik ben degene die bevelen geeft, niet opvolgt." beet ze terug en bekeek toen het slot dat op het deurtje zat. Ze had zo'n ding wel vaker gezien, je moest ze een soort omhoog duwen en dan ging de kooi open. Maar hoe ze dat voor elkaar ging krijgen? Bovendien was ze nog helemaal niet van plan om de kater eruit te halen. Eerst maar is wat respect. "Ik kan je hier ook gewoon laten rotten." miauwde ze tegen hem met een veelzeggende blik - ze was niet de poes die dit niet echt zou doen. Hij zou maar eerst wat manieren aan moeten leren voordat ze ook maar een poot uitstak om hem te helpen.}

Onderwerp: Re: Second Chances za 14 nov 2015 - 0:10

tank

so far from home

Nu ging ze nog moeilijk doen ook. Serieus, waar had hij dit alles eigenlijk aan verdiend? Hij had toch niks verkeerd gedaan in zijn leven? Okay, nee, dat was niet waar en dat wist hij evengoed, maar toch.. Wat kon hij er nu aan doen dat hij was wie hij was? Niet veel dus, dus legde hij zich er maar bij neer. Niet bij het feit dat hij hier opgesloten zat tho. "Ik ben degene die bevelen geeft, niet opvolgt." Beet ze hem toe, maar hij knipperde niet eens met zijn ogen. In zijn ogen was ze niks meer dan de sleutel tot het slot van zijn mooie kooitje hier. "Ik kan je hier ook gewoon laten rotten." Miauwde ze, maar zijn blik bleef onbewogen. "Wat ben je opmerkzaam", Miauwde hij terug. Maar ze had wel gelijk, hij had haar niets te bieden, dus waarom zou ze ook helpen? "Maar waarom kom je dan helemaal hierheen? Om me uit te lachen? Want dan mag je heel blij zijn dat ik hier in zit", Bromde hij kalm. Het was geen dreigement, alleen maar een vaststelling.

Onderwerp: Re: Second Chances vr 20 nov 2015 - 20:07

"Wat ben je opmerkzaam", miauwde de kater na haar laatste opmerking en Zira trok haar wenkbrauw op als reactie. "Maar waarom kom je dan helemaal hierheen? Om me uit te lachen? Want dan mag je heel blij zijn dat ik hier in zit", nou ja, hij had wel gelijk. Een kleine grijns kwam op haar gezicht, waarna ze haar kop naar dichtbij het duwslot van het hok bracht. "Tja," begon ze en duwde met haar snuit het slot omhoog, maar zo dat hij nog niet open was. "Kan je een beetje vechten?"

Onderwerp: Re: Second Chances za 21 nov 2015 - 10:06

tank

so far from home

De kattin maakte wel even een punt door mee te delen dat ze ook niet verplicht was om hem uit het hok te halen. Dat was wel een feit, maar daardoor vroeg hij zich wel af wat ze hier kwam doen. Net zoals die sneeuwwitte kater hem treiteren en uitlachen? Want dat zou ook niet veel uithalen. Hij had in de ring wel geleerd om zich niks aan te trekken van welke mogelijke beledigingen dan ook. Het enige wat hem echt kon raken, was zijn vader beledigen, ook al kende hij de kater niet. De figuur, de legende, de verhalen, daar had hij zich aan vast geklampt doorheen de jaren. Als je die ging beledigen, dan ging het mis, dat kon hij wel garanderen.

"Tja," Zei de poes toen, waarna ze ineens met haar neus het slot omhoog duwde, maar nog niet open schoof. "Kan je een beetje vechten?" Vroeg ze toen, waardoor hij toch even moest lachen. "Wel meer dan een beetje", Zei hij toen geamuseerd. Kijk, nu zat ze op zijn gebied. "Ik heb mijn hele leven niets anders gedaan", Vervolgde hij serieus, want hij kende dat, katten die claimden van kijk mij, ik kan heel goed vechten want ik doe nooit iets anders. Het verschil was dat Tank het wel 100% meende en de waarheid sprak. Of de kattin dat zou geloven, was dan maar weer een andere vraag.

Onderwerp: Re: Second Chances ma 23 nov 2015 - 22:22

Het antwoord van de grote kater verraste haar niet; ze had het verwacht en dat was ook de reden waarom ze het gevraagd had. Zijn grote bouw en zijn vele littekens wezen op een leven met gevechten en gevaren. "Wel meer dan een beetje. Ik heb mijn hele leven niets anders gedaan", miauwde de grote kater toen en ze knikte. 'Hm. En kan je een beetje voor je eigen voedsel zorgen?" vroeg ze vervolgens, met haar neusje nog steeds tegen het slot aan wat ze ieder moment open kon doen. "Als ik je hieruit laat, weet je dat je bij me in 't krijt staat, toch?" vervolgde ze toen met een veelzeggende blik. Ze zou zo'n kans op een beschermengel niet verspelen.

Onderwerp: Re: Second Chances ma 23 nov 2015 - 22:35

tank

so far from home

Om de een of andere reden was de poes nu wel geïnteresseerd. Omdat hij kon vechten. Alsof ze dat zelf niet kon? Nah, ze zag er niet uit als iemand die niet wist hoe ze moest vechten. Ze zat ook vol met vragen, blijkbaar. Want ze stelde hem weer een andere vraag. ''Hm. En kan je een beetje voor je eigen voedsel zorgen?" Luidde die. Een zucht schoof over zijn lippen. Kijk, daar antwoordde hij dan niet zo graag op. Hij had de vraag ook niet zien aankomen, eerlijk gezegd. "Nee. Ik heb nooit leren jagen, alleen leren vechten", Bekende hij snuivend. Dat zou inderdaad nog wel een probleem kunnen vormen hier buiten. "Als ik je hieruit laat, weet je dat je bij me in 't krijt staat, toch?" Meldde ze toen. Hah, alsof hij dat nog niet wist. "Ik heb jou niks te bieden", Reageerde hij, voor het eerst zat er toch een mengeling van twijfel en hoop in zijn stem en blik. Misschien kon ze hem hier inderdaad uithalen, maar hoe hij haar zou moeten terugbetalen, was voor hem nog een groot raadsel.

Onderwerp: Re: Second Chances di 24 nov 2015 - 13:36

"Nee. Ik heb nooit leren jagen, alleen leren vechten", beantwoordde de grijze kater haar eerste vraag en ze trok haar wenkbrauw op. Waar leerde je wel vechten, maar niet jagen? Dan was je mentor wel een groot stuk vossenstront. Vervolgens miauwde Zira dat de kater bij haar in het krijt stond zodra ze hem bevrijdde. "Ik heb jou niks te bieden", beantwoordde hij en ze schudde haar kop van nee. "Nu niet, dalijk misschien wel." miauwde ze en hierna duwde ze haar neusje omhoog, waardoor het slot open klikte. Ze stapte achteruit en gaf de kat ruimte om eruit te komen.

Onderwerp: Re: Second Chances di 24 nov 2015 - 15:55

tank

so far from home

Natuurlijk keek ze er vreemd van op dat hij niet kon jagen. Ugh, wist zij veel wie hij was en wat voor pech hij had gehad in zijn verleden. Misschien, als hij geboren was in een normaal gezin, dan had hij wel leren jagen. Al was het maar voor de lol. Het enige wat hij kende, was vechten om te overleven. Vechten om te winnen, om dan weer naar het volgende gevecht te gaan. En in tussentijd trainen, altijd maar weer, tot hij er bijna gek van werd. Nee, niet bijna, tot hij eigenlijk ver over de grenzen van sanity heen was geknikkerd. Maar goed, het was niet omdat ze hier nu stond, dat hij ineens heel zijn levensverhaal ging vertellen. Het enige wat ze hoefde te weten, was dat hij kon vechten. Daar had ze namelijk zelf naar gevraagd.

Nog steeds snapte hij niet echt wat ze nu van hem wou, maar toch deed ze het slot van de kooi open. De poes stapte achteruit en gaf hem ruimte om de deur open te duwen, wat hij meteen deed. Hij gleed uit de kooi, kon voor het eerst zijn poten weer volledig strekken. Hij liep een beetje gek, het kriebelde namelijk erg omdat zijn bloeddoorstroming nu pas echt weer op gang kwam. Nu was het verschil in grootte tussen de twee ook nog veel duidelijker. Tank ging zitten en keek haar aan met zijn groene ogen. "Dank je", Forceerde hij zichzelf te zeggen. "Mijn naam is trouwens Tank", Vervolgde hij. Niet dat dat zijn echte naam was, maar zo werd hij gewoon altijd genoemd, dat hij bijna vergeten was wat zijn geboortenaam nu eigenlijk ook weer was.

Onderwerp: Re: Second Chances wo 25 nov 2015 - 19:08

De grote kater stapte heel erg charmant uit zijn kooi. Nee, meneer beukte haar bijna omver; ze was nog niet aan de kant gestapt of hij was met z'n voorpoten al naar buiten. Zira rees haar wenkbrauw maar hield haar mond dicht, wie wist voor hoelang hij hierin gezeten had. Één dag? Dagen? Langer dan één week kon het niet zijn. Maar een week zonder je poten te kunnen strekken was veel. Bovendien zou hij dan uitgehongerd moeten zijn. De kater bedankte haar waarna hij zichzelf voorstelde als Tank. Toepassende naam. Zira knikte hem toe. "Zira." stelde ze haarzelf voor, waarbij ze kort met haar staart zwiepte. "Ik neem aan dat je honger hebt?" vroeg ze hem waarna ze zachtjes grinnikte. Natuurlijk had hij honger.

Onderwerp: Re: Second Chances do 26 nov 2015 - 1:23

tank

so far from home

Aah, de vrijheid. Eindelijk kon hij weer bewegen, iets waar zijn stramme spieren niet zo heel dankbaar voor waren. Hij had te lang in dezelfde positie gezeten. Een kater die zo groot was als hij had eigenlijk een grote kooi nodig, maar ja, Konan had het nooit in zijn hoofd gehaald om daar in te investeren. Het kleine kooitje moest volstaan en dat deed het ook, zolang hij er niet langer dan een paar uur in moest blijven zitten. Nu zat hij er al een paar dagen in, en dat voelde hij nu dubbel zo hard. Gelukkig was hij wel gewend aan pijn tho. Daarom kon hij een pijnlijke kreun verbijten, bedankte haar in de plaats en meldde ook maar even zijn naam.

"Zira." Reageerde ze. "Ik neem aan dat je honger hebt?" Vroeg ze, en net nu ze het zei, begon hij het inderdaad te voelen. Hmm, zo lang hij er niet aan herinnerd werd, ging alles prima, maar ja. "Misschien wel een beetje ja", Gaf hij toe. Niet dat hij er ooit in zou slagen om ook maar iets van eten bij elkaar te kunnen krijgen. God, hij wist niet eens waar hij zou moeten beginnen. De gedachte alleen al dat hij een dier zou moeten opeten, stond hem al niet helemaal aan, al was hij langs de andere kant ook wel nieuwsgierig naar de smaak.. Dilemma's overal right?

Onderwerp: Re: Second Chances di 1 dec 2015 - 13:14

Tank had honger. Natuurlijk had hij honger. Een grijnsje kwam op haar gezicht. Hij zou 't niet zelf kunnen vangen dus besloot ze dat zij het maar een keer voor hem zou doen. Een idee vormde zich in haar kop. Ze kon het 'm leren, en in ruil daarvoor kon hij haar iets voor teruggeven. Maar wat? Tank zag er nogal waardeloos uit. Hij had kracht, maar meer niet. Een frons kwam op haar gezicht. "Ik vang wel wat voor je, maar let op hoe ik het doe." vertelde ze hem toen en ze opende haar bek waarbij ze de geuren in zich opnam. Ze rook een hele zwerm vogels en een muis. Het eerste leek haar de beste optie. "Wat ruik je?" vroeg ze aan hem waarna ze hem aankeek. Ze zou 'm wel gewoon gelijk les geven.

Onderwerp: Re: Second Chances vr 4 dec 2015 - 3:33

tank

so far from home

Van praten over eten kreeg je honger, dat was wel een feit. Hij moest wel toegeven dat hij honger had, iets wat een grijnsje om de lippen van de poes voor hem bracht. "Ik vang wel wat voor je, maar let op hoe ik het doe." Zei ze. Oh wauw, wat had hij het weer getroffen met dit all-in pakketje zeg. Een hele survival expert en alles. Nu goed, hem hoorde je in ieder geval niet klagen. De kater keek toe hoe ze haar mond wat opende en hem toen aan keek. "Wat ruik je?" Vroeg ze, waarbij hij haar even aan keek alsof ze zonet had gevraagd of hij zin had om boomschors te eten. Maar okay, Tank kopieerde haar actie en opende zijn mond ook een beetje. Hé, dat ging best goed, zijn zintuigen waren ineens een stukje scherper. Het eerste wat hij rook was natuur, iets waar hij nog niet zo heel veel mee te maken had gekregen. Hij begon geuren te onderscheiden, maar kon er natuurlijk geen labeltje op plakken. "Ik ruik van alles, de ene geur een stuk sterker dan de andere, maar ik zou eerlijk gezegd niet weten wat ik precies ruik?" Gaf hij toe. Right, tot zover zijn bijdrage.

Onderwerp: Re: Second Chances zo 6 dec 2015 - 8:31

De bruine poes keek toe hoe Tank zijn bek ietsje opende net als haar. Geduldig wachtte ze tot hij alle nieuwe indrukken een beetje kon waarnemen. Na een tijdje miauwde hij; "Ik ruik van alles, de ene geur een stuk sterker dan de andere, maar ik zou eerlijk gezegd niet weten wat ik precies ruik?" Zira knikte. Ja, dat is moeilijk om te onderscheiden. "Welke geur ruik je het sterkst? Volg die maar, dan kom je er vanzelf achter waarvan 't is." vroeg ze hem met opgetrokken wenkbrauw, waarna ze zelf nog even de lucht op snoof. De sterkste geur hier in de buurt was van een konijn en het leidde dan ook het WindClan territorium in, perfect voor training dus. Lekker de andere Clans ontdekken.

Onderwerp: Re: Second Chances