{Fawnstep} Family Business

_{Haar blauwe ogen gloeiden kort en lichtjes toen de stralen van de ondergaande zon weerspiegelden. Ze had haar blik gericht op de Nursery, waar haar zuster opnieuw plaatsgenomen had. Tweede nest, toch? Ze keek naar de bladeren die naar beneden vielen. Arme dingen, moesten waarschijnlijk net leren jagen als de prooi schaars werd, dat was zuur. Maar ze had katten horen fluisteren, dat Fawnstep weer een dikke buik had. En daar was ze toch wel een beetje cynisch over en nieuwsgierig. Rustig gleed ze de nursery binnen en zakte ze neer naast Fawnstep's nest. "Je verkwist je tijd niet, of wel Fawn?" vroeg ze rustig terwijl ze haar pootjes onder haar buik vouwde. Ze snapte niet waarom Fawnstep zo graag haarballen wilde. Ze moest er zelf niet aan denken.

(Eerste post voor Fawnstep)}

De zwarte kattin had haar kaken stevig op elkaar geklemd terwijl ze in haar nest zat, pootjes onder haar buik. De buik die opnieuw dik begon te worden. Ze snapte het niet. Waarom deed StarClan het haar aan? Wie de vader was, was duidelijk voor haar. De clan zou het niet kunnen snappen. Roddels over haar vlogen door het kamp heen, ze had ze wel naar haar zien kijken. Haar kittens lagen nog in de nursery, en ze was voor een derde keer zwanger. Zwanger van kittens wiens vader er niet eens meer was. Fawnstep draaide haar oortjes naar achter toen ze plots een stem hoorde, ze had de naderende kat niet eens opgemerkt. "Frozenvoice?" mauwde ze vragend terwijl ze met haar oortjes trok en deze iet wat naar voren richtte. De donkere kattin was al in geen tijden bij haar langs geweest. "W-wat bedoel je?" probeerde ze nog.

_{Frozenvoice was er eens goed en gemakkelijk voor gaan zitten, haar pootjes netjes onder haar zwarte borstkas gevouwen en haar staart rond haar lichaam gekruld. Fawnstep leek te schrikken van haar aanwezigheid, of er tenminste niet op gesteld aangezien haar oortjes naar achter draaiden, waarop Frozenvoice haar zus eventjes licht geamuseerd aankeek. "Ben ik zo erg om op bezoek te hebben zus?" besloot ze eerst maar te vragen, waarna ze toch eventjes naar de dikkere buik van haar zus keek. Dus het was waar. "Er gaan genoeg geruchten door het kamp Fawn, ik was eigenlijk even nieuwsgierig of ze waar waren."}

Fawnstep wist niet zo goed wat ze hiermee aan moest. De afgelopen manen was haar familie niet bepaald aan haar zijde geweest. Toen ze het moeilijk had, was er niemand geweest van haar familie om op terug te vallen. Daarom was ze ook aardig verbaasd dat nu, met de roddels, Frozenvoice haar hoofd opeens liet zien. "Ik had je niet verwacht," mauwde ze terug en richtte haar ijsblauwe ogen op haar zus. "Wat voor geruchten?" vroeg ze en wendde even haar blik af, waarna deze terug schoot naar de donkere kattin.

_{Frozenvoice was niet bijster ongemakkelijk. De zwarte kattin was niet heel erg van de familie. Pas als ze zich zorgen ging maken liet ze haar neus wat vaker zien. Als ze familieleden toevallig niet tegen kwam, dan hield het op. De laatste manen dan, want daarvoor had ze te erg met zichzelf in de knoop gezeten om het op te merken. Frozenvoice, de kat met de bevroren stem, de kat die bijna nooit sprak. Een wrede ironie. Misschien juist nog steeds wel toepasselijk, aangezien hoe meer ze sprak, hoe scherper haar tong meestal werd. Ze gaapte eventjes kort en rekte zich uit. "Als ik aan verwachtingen ga voldoen, word ik zo saai en voorspelbaar," merkte ze rustig op, waarna ze het zich weer gemakkelijk maakte. "Dat je terwijl je huidige nest nog aan je buik ligt, er alweer een volgend nest op komst is." Nee, ze ging de woorden niet verzachten. Ze vond het ook ronduit dom, zeker nu bladkaal op komst was.}

Fawnstep keek haar zusje een beetje onzeker aan, maar ze was ook onzeker. Echt iets te zeggen op de rustige woorden van Frozenvoice had ze niet. Maar toen ze begon over de roddel zelf draaide ze haar oren weer een beetje naar achter, duidelijk niet op haar gemak. Uit reflex legde ze haar staart tegen haar buik aan. "I-ik kan er niks aan doen.." fluisterde ze zachtjes en wendde nu haar blik af. Nu trilde de zwarte kattin lichtjes. Wat zou de clan wel niet van haar denken..

_{Het was ook een hoopje ellende en met lichte medelijden keek Frozen naar haar zus. "Nu kan je er sowieso niks aan doen nee," zei ze, toch wel proberend om een wat sussende toon op te zetten. Het bleef immers familie. "Ik zal dan maar hard voor je jagen, zodat jij en je pluizenballetjes genoeg voedsel zullen hebben." Nee, zo erg hield Frozenvoice niet van kittens. Ze raakte zo onhandig rond ze. Ze keken je dan aan met die grote ronde ogen alsof ze iets van je wilden en.. nee. Gewoon niet. En toch ging ze ze verhaaltjes vertellen. Ze had een zwak hart.}