And then the world turns black

Ze had 't zien gebeuren en haar poten waren meteen in zijn richting geschoten toen hij omviel. Waarom had ze het zo ver laten komen? Waarom had ze zich laten leiden door zijn koppigheid om 'm niet meteen in behandeling te nemen? Ze vervloekte zichzelf, en maakte daarna een snel schietgebedje naar Starclan als verontschuldiging voor haar lakse gedrag, terwijl ze naar hem toe raceten. Toen ze bij zijn crème kleurige vacht neer kwam, keek ze eventjes rond. Haar ogen serieus, maar toch met een lichte angst. "Jij, help me om 'm naar mijn den te krijgen!" riep ze tegen de dichtstbijzijnde warrior. Zelf zou ze nooit sterk genoeg zijn om de kater mee te krijgen naar haar den en hij kon hier niet blijven liggen. "Oh, waarom moest je toch weer zo koppig zijn," mompelde ze daarna tegen de kater, terwijl ze hem voorzichtig een lik over z'n kop gaf.

Het was een zware dag geweest voor de grijze tabby. Maar hij leek redelijk in conditie te zijn als je hem vergeleek met zijn Apprenticetijden. Zijn luchtblauwe ogen flitsten het kamp rond. Hij had al sinds manen niet tegen Creamyfrost gepraat en vond het wel zo nodig met hem te praten. Gewoon om bij te komen van alles. Want zoals Sky zelf gezien had was dat de lichtgekleurde kater niet zo goed aan toe was. Zijn blik gleed naar de langharige pels van de kat die hij zonet zocht dat een vis bij de prooistapel neerlegde. Enthousiast en zelfverzekerd trippelde de jonge Warrior zijn richting toe. Meteen stond hij versneld nadat hij zijn vriend neer zag storten. Hij wou net naar hem toe rennen tot een witte vacht langs hem heen raasde. De vacht bekend als Honeyscent. "Jij," begon ze. Praatte ze nou tegen hem? Zonder wat te vragen liep hij onzeker richting de Medicine Cat. "Help me om 'm naar mijn den te krijgen!" Zonder te aarzelen begon hij te knikken voordat hij richting zijn nekvel hapte in de hoop hem zo te kunnen optillen.

Een blik van dankbaarheid stond in haar ogen toen ze merkte dat de jonger Skyfeather haar kwam helpen om haar vriend overeind te krijgen. Ze duwde haar eigen kleine lichaam onder het lichaam van Creamyfrost, zodat ze hem op haar rug kon dragen. Ze had verwacht dat het zwaarder zou zijn, maar de kater voelde verrassend licht aan, iets wat haar best wel zorgen baarde. Ze knikte naar Skyfeather dat ze konden gaan lopen en stapje bij stapje wist ze zichzelf in de richting van haar den te begeven.
Eenmaal binnen, legde ze de kater in een van de mosnesten neer en zuchtte zachtjes. "Waarom heb je het zo ver laten komen, Creamy?" mompelde ze zachtjes, terwijl ze zijn lichaam besnuffelde en op sommige plekken drukte met de hoop een reactie eruit te krijgen. "Skyfeather, dank je voor je hulp. Zou je misschien voor mij een mosbal met water willen halen? Dan kan ik kijken of ik Creamyfrost wakker kan krijgen," vroeg ze beleefd, maar een licht strenge ondertoon in haar stem, aan de kater die haar net had geholpen.

De kater leek verrassend lichter dan verwacht te zijn. Eerlijk gezegd voelde Sky zelf een enorme druk van schuld om zich heen vliegen als een donkere wolk of een onzichtbare aura. Blijkbaar omdat de grijze tabby er niet voor hem was in zijn moeilijkste momenten. Terwijl Creamy zelf wél er altijd voor hem was. Tenminste, in zijn ogen wel. "Sta stil", commandeerde hij met een mond vol vacht de slaphangende warrior dat een momentje begon te stribbelen. Hij bekeek hoe Honeyscent hem probeerde op te vangen op haar rug. Even dacht de jonge Warrior dat ze zou neerstorten onder het gewicht van de crèmekleurige kater. Maar het besef dat hij veel lichter was dan de manen daarvoor had hem zwaar geraakt. Hij moest hem gewoon ondervragen, hem helpen. Maar nee, in plaats daarvan zat hij weg te slijmen bij Dewflower. Het was zijn schuld, zijn keiharde schuld.
In de Medicine Den legde hij hem zwijgend en voorzichtig neer. "Waarom heb je het zo ver laten komen, Creamy?" kon Sky nog net horen. Hij kwam er liever niet op in en de enige beweging die hij bracht was een beweging met zijn oren. "Skyfeather, dank je voor je hulp. Zou je misschien voor mij een mosbal met water willen halen? Dan kan ik kijken of ik Creamyfrost wakker kan krijgen," Hij knikte beleefd naar de witte poes. "Altijd", mauwde hij plechtig voordat hij de Medicine Den uitliep. Op weg naar de ingang van het territorium. Zodat hij ergens mos af kon schrapen. Op de Sunningrocks zou hij wel veel vinden.

- Sorry voor late rea